Ülkemizde yıllarca okul öncesi eğitim kurumları çalışan anne ve babaların
çocuklarını bırakabileceği bir yer olarak algılanmıştır. Ancak hızla değişen
dünyada yaşamın ilk yıllarının daha sonraki yılları üzerindeki etkisinin
anlaşılması ve çocuk eğitimi ve gelişimi ile ilgili araştırmaların artmasıyla
birlikte okul öncesi eğitim kurumları çocukların bırakılıp oyalanabileceği
bir yer olarak algılanmaktan çıkmış ve okul öncesi eğitim önem kazanmaya
başlamıştır[8]. Bu süreçte verilen eğitimde öğretmenin yanı sıra ebeveynlere
de büyük iş düşmektedir. Öğretmenlerin ve anne babaların okul aile işbirliği
hakkındaki görüşlerini ele alan bu nitel çalışmada, 18 veli ve 9 anasınıfı
öğretmeni ile yarı yapılandırılmış görüşme gerçekleşmiş, bulgular betimsel
analiz yöntemi kullanılarak çözümlenmiş ve şu sonuçlara ulaşılmıştır: Okulaile
işbirliği sürecindeki eksiklikler, geliştirilmesi için yapılması gerekenler
konusunda, öğretmen ve veli görüşlerinde farklılıklar tespit edilmiştir. Yapılan
görüşmeler sonucunda anne babaların büyük çoğunluğu, veli toplantılarının yılda
2 kez yapıldığını ve bu toplantılarda; okulun, gelir – giderleri ve masraflarının
konuşulduğunu söylemiştir. Anne babaların büyük çoğunluğunun okuldan,
öğretmenden beklentileri; kaliteli eğitim, kural ve düzendir. Genel olarak anne
babaların ve öğretmenlerin telefonla iletişim kurdukları, yazışmalar kullandıkları,
bu yazışmaların daha çok günlük bilgilendirme notları olduğu, ev ziyaretlerinin
gerçekleşmediği ancak acil durumlarda veliyle yüz yüze görüşmeler yapıldığı
belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, anne babaların ve öğretmenlerin ortak
noktalarda buluşabileceği etkinliklerin düzenlenmesi, velilerin isteklerini ve
eğitim seviyesini kapsayacak etkinliklere yer verilmesi önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2016 |
Submission Date | August 8, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 8 Issue: 32 |