Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DÜŞMAN YARATMAK VE NEFRET SÖYLEMİ BAĞLAMINDA “GONE GIRL” (KAYIP KIZ) FİLMİNİN GÖSTERGEBİLİMSEL ÇÖZÜMLEMESİ

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 323 - 356, 01.05.2021

Öz

İnsanlık tarihi boyunca iyi ve kötünün temsili biçim değiştirmiş, bu kadim zıtlık beraberinde değişen düşman yaratma biçimlerini getirmiştir. Günümüzde sosyal ağların gelişmiş algoritmalarına çok sayıda nefret söylemi ifadesi takılmaktadır. Düşman yaratma eylemi hayatın pek çok alanında karşımıza çıkmaktadır. Devletler arası diplomasinin dili çoğu zaman düşmanca ve ötekileştirici ifadeleri barındırmaktadır. Düşman yaratma sistematiğinin özneleri küresel liderlerden prime time kuşağında karşımıza çıkan ekran yüzlerine ve kurgusal karakterlere, hatta sosyal medya fenomenlerine kadar çeşitlilik göstermektedir. Bu çalışma kapsamında, düşman yaratmak ve nefret söylemi bağlamında “Gone Girl” (Kayıp Kız) filminde sunulan eleştirel bakış açısı incelenmiştir. Çalışmada göstergebilimsel çözümleme yöntemi uygulanmıştır.

Kaynakça

  • Ataman, Veysel. (2006). Şiddetin Mitolojisi. Donkişot Yayınları. İstanbul.
  • Barthes, Roland. (2009). Göstergebilimsel Serüven, Çev. Mehmet Rifat, Sema Rifat. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul.
  • Corcoran, Farrel. (1983). The Bear in the Backyard: Myth, Ideology, and Victimage Ritual in Soviet Funerals, Communication Monographs. Vol. 50, No.4, s. 305-320.
  • Creppell, Ingrid. (2005). The Idea of the Enemy. George Washington University.
  • Eco, Umberto. (2014). Düşman Yaratmak ve Rastgele Yazılar. Çev. Leyla Tonguç Basmacı. Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık Tic. A.Ş. İstanbul.
  • Fiske, John. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş. Çev. Süleyman İrvan. Bilim ve Sanat. Ankara.
  • Harle, Vilho. (2000). The Enemy With A Thousand Faces: The Tradition of The Other in Western Political Thought and History. Praeget: Westport, CT.
  • Keen, Sam. (1986). Faces of The Enemy: Reflections on the Hostile Imagination. New York: Harper Collins.
  • Rieber, Robert W. & R.J. Kelly. (1991). Subtance and Shadow: Images of the Enemy. R.W. Rieber (ed.), Psychology of War and Peace. (S. 3-40). New York: Plenum Press.
  • Rifat, Mehmet. (2007). Homo Semioticus ve Genel Göstergebilim Sorunları. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul.
  • Rifat, Mehmet. (2009). Göstergebilimin ABC’si. Say Yayınları. İstanbul.
  • http://www.beyazperde.com/filmler/film-217882/, (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Gone_Girl_(film), (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).
  • http://www.imdb.com/title/tt2267998/?ref_=nv_sr_1, (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).

SEMIOLOGICAL ANALYSIS OF THE “GONE GIRL” MOVIE IN THE CONTEXT OF INVENTING THE ENEMY AND HATE SPEECH

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 323 - 356, 01.05.2021

Öz

Throughout the history of mankind, the representation of good and evil has changed form, and this ancient contrast brought along the varying forms of inventing enemies. Today, many hate speech statements are detected by advanced algorithms of social networks. The act of inventing the enemy appears in many areas of life. The language of diplomacy between states includes mostly hostilely and alienating statements. The subjects of inventing the enemy systematic range from global leaders to TV personalities and fiction characters that we encounter in the prime time zone and also social media influencers. Within the scope of this study, the critical perspective presented in the movie “Gone Girl” was examined in the context of inventing the enemy and hate speech. Semiological analysis method was applied in the study.

Kaynakça

  • Ataman, Veysel. (2006). Şiddetin Mitolojisi. Donkişot Yayınları. İstanbul.
  • Barthes, Roland. (2009). Göstergebilimsel Serüven, Çev. Mehmet Rifat, Sema Rifat. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul.
  • Corcoran, Farrel. (1983). The Bear in the Backyard: Myth, Ideology, and Victimage Ritual in Soviet Funerals, Communication Monographs. Vol. 50, No.4, s. 305-320.
  • Creppell, Ingrid. (2005). The Idea of the Enemy. George Washington University.
  • Eco, Umberto. (2014). Düşman Yaratmak ve Rastgele Yazılar. Çev. Leyla Tonguç Basmacı. Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık Tic. A.Ş. İstanbul.
  • Fiske, John. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş. Çev. Süleyman İrvan. Bilim ve Sanat. Ankara.
  • Harle, Vilho. (2000). The Enemy With A Thousand Faces: The Tradition of The Other in Western Political Thought and History. Praeget: Westport, CT.
  • Keen, Sam. (1986). Faces of The Enemy: Reflections on the Hostile Imagination. New York: Harper Collins.
  • Rieber, Robert W. & R.J. Kelly. (1991). Subtance and Shadow: Images of the Enemy. R.W. Rieber (ed.), Psychology of War and Peace. (S. 3-40). New York: Plenum Press.
  • Rifat, Mehmet. (2007). Homo Semioticus ve Genel Göstergebilim Sorunları. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul.
  • Rifat, Mehmet. (2009). Göstergebilimin ABC’si. Say Yayınları. İstanbul.
  • http://www.beyazperde.com/filmler/film-217882/, (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Gone_Girl_(film), (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).
  • http://www.imdb.com/title/tt2267998/?ref_=nv_sr_1, (Erişim Tarihi: 10 Şubat 2020).
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serdar Kuzey Yıldız 0000-0001-5891-5682

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2021
Gönderilme Tarihi 4 Eylül 2020
Kabul Tarihi 2 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldız, S. K. (2021). DÜŞMAN YARATMAK VE NEFRET SÖYLEMİ BAĞLAMINDA “GONE GIRL” (KAYIP KIZ) FİLMİNİN GÖSTERGEBİLİMSEL ÇÖZÜMLEMESİ. İletişim Çalışmaları Dergisi, 7(2), 323-356.

All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)
by-nc.png