A Study on the Financial Resilience Potential of Level 3 Regions in Turkey

Yıl 2022, , 158 - 183, 31.12.2022

Serdar Yetişen , Murat Ali Dulupçu

https://doi.org/10.31198/idealkent.1157496

Öz

The concept of resilience has emerged in ecology and has been subject of research in various disciplines. After global economic crisis, the differentiation that occurred in the level of being affected by the crisis was tried to be explained with the concept of regional resilience. The concept was later used as regional financial resilience. Study; it has been prepared to evaluate the level 3 regions in Turkey in terms of financial resilience and to create literature for future studies. Determining the sensitivity and resistance levels of the level 3 regions against the crisis will enable to take precautions against the crises to be experienced in terms of the level 2 and level 1 regions. In this study; the reactions of level 3 regions in Turkey to the shocks are investigated. Based on the study, it can be said that there is a change in the sensitivity and resilience level of the level 3 regions and the characteristics change. The resilience of regions with low, medium and high sensitivity against crisis should be increased. It is thought that the study will be expanded to cover the inflationary pressure experienced in 2022 and econometric-statistical support will provide guiding results for policy makers.

Anahtar Kelimeler

NUTS 3 regions, financial resilience, crisis

Türkiye’de Bulunan Düzey 3 Bölgelerinin Finansal Dirençlilik Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma

Öz

Dirençlilik kavramı, ekolojide ortaya çıkmış ve çeşitli disiplinler açısından araştırma konusu olmuştur. 2008 küresel ekonomik krizi sonrasında, bölgelerin krizden etkilenme düzeyinde meydana gelen farklılaşma bölgesel dirençlilik kavramı ile açıklanmaya çalışılmıştır. Kavram, daha sonra, bölgesel finansal dirençlilik şeklinde kullanılmaya başlanmıştır. Çalışma; Türkiye’de bulunan düzey 3 bölgelerinin finansal dirençlilik açısından değerlendirilmesi ve gelecekte yapılacak çalışmalar için literatür oluşturmak amacıyla hazırlanmıştır. Düzey 3 bölgelerinin kriz karşısında hassasiyet, direnç düzeylerinin belirlenmesi düzey 2 ve düzey 1 bölgeleri açısından yaşanacak krizler karşısında önlem alınmasını sağlayabilecektir. Bu çalışmada; 2012, 2016, 2018, 2020 ve 2021 yıllarında yaşanan şoklara Türkiye’de bulunan düzey 3 bölgelerinin verdiği tepkiler araştırılmaktadır. Çalışmadan hareketle düzey 3 bölgelerinin yıllara göre hassasiyet ve direnç düzeyinde değişiklik olduğu ve aynı zamanda karakteristiklerin değiştiği söylenebilmektedir. Bu durum ısı haritaları ile desteklenerek gösterilmektedir. Düşük, orta ve yüksek hassasiyete sahip olan bölgelerin, krize karşı dirençliliğinin artırılması gerekmektedir. Çalışmanın ilerleyen zamanda, 2022 yılında yaşanan enflasyonist baskıyı kapsayacak şekilde genişletilerek ekonometrik-istatistiksel olarak desteklenmesinin politika yapıcılar açısından yol gösterici sonuçlar ortaya koyabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

düzey 3 bölgeleri, finansal dirençlilik, krizler., NUTS 3 regions, financial resilience, crisis

Kaynakça

• Adger, W. N. (2000). Social and ecological resilience: Are they related?. Progress in Human Geography, 24(3), 347-364. doi: 10.1191/030913200701540465.
• Adıkutlu, S. (2019). Resilience to disaster: Lessons from Turkish urban regeneration experiences. Yüksek lisans tezi. https://tez.yok.gov.tr/ (Tez numarası: 534370).
• Alexander, D.E. (2013). Resilience and disaster risk reduction: An etymological journey. Natural Hazards and Earth System Sciences, 13(11), 2707-2716. doi: 10.5194/nhess-13-2707-2013.
• Alwang, J., Siegel, P. B. ve Jorgensen, S. L. (2001). Vulnerablity: A view from different disciplines. SP Discussion Paper, No: 0115, Washington D.C., The World Bank. Erişim adresi: http://documents.worldbank.org/curated/en/636921468765021121/pdf/multi0page.pdf (Erişim tarihi: 05.05.2020).
• Angeon, V. ve Bates, S. (2015). Revieving composite vulnerability and resilience indexes: A sustainable approach and application. World Development, 72, 140-162. doi: 10.1016/j.worlddev.2015.02.011.
• Bank of England (2014). Financial Stability Report, Issue No: 35, ISSN: 1751-7044. Erişim adresi: https://www.bankofengland.co.uk/-/media/boe/files/financial-stability report/2014/june2014.pdf?la=en&hash=D3691C1DC4980B3F5E530E24F97C787CA3C3AB7B (Erişim tarihi: 20.01.2022).
• Barbera, C., Jones, M., Saliterer, I. ve Steccolini, I. (2017). Governmental financial resilience under austerity in Austria, England and Italy: How do local governments cope with financial schocks?. Public Administration, 95(3), 670-697. doi: 10.1111/padm.12350.
• Bene, C., Wood, G. R., Newsham, A. ve Davies, M. (2012). Resilience: New utopia or new tranny? Reflection about the potentials and limits of the concept of resilience in relation to vulnerability reduction programmes. Institute of Development Studies (IDS) Working Paper, 2012(405), 1-61. doi: 10.1111/j.2040-0209.2012.00405.x.
• Berkes, F. (2007). Understanding uncertainty and reducing vulnerability: Lessons from resilience thinking. Natural Hazards, 41(2), 283-295. doi: 10.1007/s11069-006-9036-7.
• Bieri, D. S. (2014). Conceptualizing financial resilience. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/269986256_Conceptualizing_Financial_Resilience (Erişim tarihi: 18.12.2021).
• Boğa, S. (2016). Finansal kırılganlıklar ve gelişmekte olan ülkelere yönelik uluslararası sermaye hareketleri üzerine ekonometrik bir analiz. Doktora tezi. https://tez.yok.gov.tr/ (Tez numarası: 428563).
• Boğa, S. (2017). Finansal kırılganlıklar ve uluslararası sermaye hareketleri: Gelişmekte olan ülkeler üzerine bir analiz. Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 9(16), 1-17. doi: 10.14784/marufacd.305538
• Christopherson, S., Michie, J. ve Tyler, P. (2010). Regional resilience: theoretical and empirical perspectives. Cambridge Journal of Regions, Economy and Society, 3, 3-10. doi: 10.1093/cjres/rsq004.
• Cutter, S. L., Barnes, L., Berry, M., Burton, C., Evans, E., Tate, E. ve Webb, J. (2008). A place-based model for understanding community resilience to natural disasters. Global Environmental Change, 18, 598-606. doi: 10.1016/j.gloenvcha.2008.07.013.
• Dinler, Z. (2012). Bölgesel iktisat: Genel olarak ve Türkiye’de bölgelerarası gelişmişlik farklarının ortaya çıkışı ve azaltılmasına yönelik politikalar. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Eraydın, A. (2015). The role of regional policies along with external and endogenous factors in the resilience of regions. Cambridge Journal of Regions, Economy and Society, 9(1), 217-234, Oxford Academic, March 2016. doi: 10.1093/cjres/rsv026.
• Fisher, G. (2012). Managing comlexity in financial markets. Complex new world: Translating new economic thinking into public policy (eds.Tony Dolphin and David Nash). IPPR. Erişim adresi: https://www.ippr.org/files/images/media/files/publication/2012/09/complex-new-world_Aug2012_web_9499.pdf (Erişim tarihi: 22.19.2021).
• Folke, C., Carpenter, S. R., Walker, B., Scheffer, M., Chapin, T. ve Rockstrom, J. (2010). Resilience thinking: integrating resilience, adaptability and transformability. Ecology and Society, 15(4), doi: 10.5751/ES-03610-150420. Erişim adresi: https://www.ecologyandsociety.org/vol15/iss4/art20/ (Erişim tarihi: 10.04.2020).
• Greenham, T., Cox, E. ve Ryan-Collins, J. (2013). Mapping economic resilience. Friends Provident Foundation.
• Karaköse, M. A. (2019). Liderlik tarzları, örgütsel dayanıklılık, örgütsel özümseme kapasitesi ve firma yenilikçiliği ilişkisi. Doktora tezi, https://tez.yok.gov.tr/ (Tez numarası: 614183).
• Khodkar, S. (2015). Kentsel dirençlilik: Ankara merkezi iş alanındaki çarşılar. Yüksek lisans tezi, https://tez.yok.gov.tr/ (Tez numarası: 460904).
• Ledesma, J.(2014). Conceptual framework ve research models on resilience in leadership. SAGE Open, 4(3), 1-8. doi: 10.1177/2158244014545464.
• Liao, K.H. (2012). A theory on urban resilience to floods - A basis for alternative planning practices. Ecology and Society, 17(4). doi: 10.5751/ES-05231-170448.
• Lyons, A. C., Kass-Hanna, J., Liu, F., Greenlee, A. J. ve Zeng, L. (2020). Building Financial Resilience Through financial and digital literacy in South Asia and Sub-Saharan Africa, ADBI Working Paper Series, No.1098.
• Madni, A. M. ve Jackson, S. (2009). Towards a conceptual framework for resilience engineering. IEEE Systems Journal, 3(2), 181-191. doi: 10.1109/JSYST.2009.2017397.
• Manyena, S. B. (2009). Disaster resilience in development and humanitarian interventions. PhD thesis, Newcastle.
• Markowska, M. (2015). A measure for regional resilience to economic crisis. Statistics In Transition New Series, 16(2), 293-308. doi: 10.21307/stattrans-2015-016.
• Martin, R. (2012). Regional economic resilience, hysteresis and recessionary schocks. Journal of Economic Geography, 12(1), 1-32. doi: 10.1093/jeg/lbr019.
• Martin-Breen, P. ve Anderies, J. M. (2011). Resilience: A literature review. The Bellagio Initiative, Background Paper . Erişim adresi: https://opendocs.ids.ac.uk/opendocs/bitstream/handle/20.500.12413/3692/Bellagio-Rockefeller%20bp.pdf?sequence=1&isAllowed=y (Erişim tarihi: 30.01.2022).
• Modica, M. ve Reggiani, A. (2014). Spatial economic resilience: Overwiew and perspectives. Networks and Spatial Economics, 15(2), 211-233. doi: 10.1007/s11067- 014-9261-7.
• NEF (2015). Financial system resilience index: Building a strong financial system. Friends Provident Foundation.
• Popescu, C., Rıstea, A. L. ve Popescu, C. (2016). The evolution of the regional development policies. Valahian Journal of Economics Studies. doi: 10.1515/vjes-2016-0003.
• Şimşek, N., Hazar, A. ve Babuşçu, Ş. (2017). Türkiye’nin finansal kırılganlığına etki eden makroekonomik faktörler. Ekonomik ve Finansal Araştırmalar Dergisi, 1(1-2), 48-74.
• Türkoğlu, M. ve Yetişen, S. (2016). Düzey 2 bölgelerinde eğitim ve sağlık açısından beşeri sermaye yapısının panel veri analizi ile karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(14), 66-80.
• Van Der Leuw, S.E. ve Leygonie, C.A. (2000). A long term perspective on resilience in socio-natural system. Workshop on System Shocks - System Resilience, 2-32, May 22-26 2000, Abisko, Sweeden. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/23740059_A_Long-Term_Perspective_on_Resilience_in_Socio-Natural_Systems (Erişim tarihi: 06.05.2020).
• Walker, B., Hollıng, C.S., Carpenter, S. R. ve Kinzing, A. (2004). Resilience, adaptability and transformability in social-ecological systems. Ecology and Society, 9(2). doi: 10.5751/ES-00650-090205. Erişim adresi: https://www.ecologyandsociety.org/vol9/iss2/art5/ (Erişim tarihi: 05.05.2020).
• Yankson-Amoaning, S. (2013). A resilience framework for planning in state transportation agencies. Master thesis, USA.
• Yetişen, S. ve Dulupçu, M.A. (2021). Bölgesel dirençlilik üzerine bir araştırma: 2009-2019 dönemi için düzey 2 bölgeleri kapsamında duyarlılık endeksi uygulaması. Erzincan University Journal of Social Sciences Institute, 14, Special Issue, 30-49.
• Yiğiter-Çelikel, S. (2019). İstatistiki bölge birimleri sınıflandırması düzey 2 bölgelerinde iş kazalarının değerlendirilmesi. İSG Akademik, 1(1), 1-11.
• Yonson, R. (2017). Assessing the vulnerability and resilience of the Philippines to disasters. PhD thesis, New Zeeland.