Tuğla Yüzeyli Binalar Kent Kimliğini Belirleyici Öğelerden Birisi Olabilir mi?: Eskişehir Örneği

Year 2010, Volume: 1 Issue: 1, 126 - 137, 31.05.2010

Emrah Gökaltun

Abstract

Pişmiş toprak yapım malzemeleri
üretim imkânlarının Eskişehir’de gelişmiş olması, Eskişehir kent kimliğinin
oluşturulmasında önemli bir tasarım verisidir. Bu tasarım verisini günümüzde
geniş çaplı olarak kullanan ve sürdürülebilir bir kent kimliği oluşmasını
sağlayan itici güç ise, Anadolu Üniversitesi’nin kampüs binalarındaki söz
konusu uygulamalardır. Bu uygulamaların getirdiği dinamik etki, yine kentin
doğal kaynaklarından elde edilen yerel malzemelerle çağdaş bir yapılanmayı
birleştirerek, kent kimliğinin oluşumunu, oluşan bu kimliğin de sürdürülebilir
bir yapıya kavuşmasını olanaklı kılmış ve “tuğla malzeme”, doku ve rengi ile
kent kimliğini belirleyici öğelerden birisi olmuştur.

Keywords

tuğla, cephe, bina, kent, kimlik

Can Buildings with Brick Facade be one of the Elements Determining The Identity of a City?: The Case of Eskişehir

Abstract

The
condition that the production facilities of the terra-cotta building materials
are developed in Eskisehir, is a significant
design data for developing the city identity of Eskisehir. The driving force, which uses this
design data in a wider sense and enables the formation a sustainable city
identity, on the other hand, is the aforementioned implementations in the
campus buildings of Anadolu University. The dynamic effect brought forth by
these implementations enabled the formation of the city identity and the
sustainable structure of this city identity by integrating the local materials,
again obtained from the natural resources of the city, with a contemporary
structuring; and the “brick material” became an element that “defines the city”
and “describes the city” with its pattern and color.  

Keywords

brick, facade, building, city, identity

References

• Curaoğlu, F. ve Sipahioğlu, D. (2002). Kent kimliğinin belirlenmesinde pişmiş toprak yapı malzemelerinin kullanımı: Eskişehir kenti örneği. 2. Uluslararası Pişmiş Toprak Sempozyumu. (25-29). Eskişehir: Eskişehir Tepebaşı Belediyesi Yayınları.
• Çotuksöken, B. (2009). Kent, kimlik ve kültür. 02 Nisan 2010, (Erişim) http://akademik.maltepe.edu.tr/~betulc/Kent,%20Kimlik%20ve%20K%FClt%FCr.doc.
• Esin, N. (2008). Kenti okumak. Sanayi kentleri ve mimarlık/mimarlık ve kent buluşmaları: Eskişehir. (53-63). Ankara: TMMOB Mimarlar Odası Yayını.
• Kuban, D. (1990). Mimarlık kavramları. (3. baskı). İstanbul: YEM Yayını.
• Soygeniş, M. (2007). Orta büyüklükte Türkiye kentlerinde mimarlık sorunları. Türkiye’de mimarlık - Yıldız buluşmaları (77-80). İstanbul: Çanakkale Seramik-Kalebodur Yayınları.
• Tuna, H. B. (2008). Açılış konuşması. Sanayi kentleri ve mimarlık / mimarlık ve kent buluşmaları: Eskişehir. (3-6). Ankara: TMMOB Mimarlar Odası Yayını.
• Tunçer, M. (2006). Anadolu'da yeniden kentsel rönesans. 06 Nisan 2010, (Erişim) http://www.tayproject.org/texts/SanatveKent.html.
• Tutal, O. ve Gökaltun, E. (2001). Bina cephe karakteristiğini belirlemede tuğla kullanımı ve kentsel mekan biçimlenmesine yansıması: Eskişehir örneği, 1. Uluslararası Pişmiş Toprak Sempozyumu (159-167). Eskişehir: Eskişehir Tepebaşı Belediyesi Yayınları
• Tutal, O. ve Üstün, B. (2003). Modern mimaride tuğla yüzeyler: Louis Kahn ve Mario Botta mimarlığı. 3. Uluslararası Pişmiş Toprak Sempozyumu. (225-237). Eskişehir: Eskişehir Tepebaşı Belediyesi Yayınları.
• Yeğin, M. (2007). Kentleşme ve Adana’da mimarlık. Türkiye’de mimarlık-Yıldız buluşmaları. (8-11). İstanbul: Çanakkale Seramik-Kalebodur Yayınları.