This
essay aims reading the effect of modernism ideal which had been ideologically
adopted during the last period of Ottoman Empire with respect to westernization
reforms and during the Republican era on spatial change and transformation on
the basis of an agricultural product. Within this context Giresun of which
social, cultural, economic development is primarily based on hazelnut from
Ottoman to Republican era and reflections of hazeknut on the urban space were
determined as subject of our study. The process encompassing production,
processing, industrialization of hazelnut and its reflection on urban space has
been built on three periods: Industrialization in the last period of the
Ottoman Empire (1842-1923), cooperatives and institutionalization in the early
Republican period (1923-1950), liberal economic policies after 1950 during
which factories and industrial settlements and development (1950-1980) had been
involve in the process. The city has evolved from the traditional fabric to a
modern urban fabric in the last hundred years; transforming the internal
households using hammer and mill into factories using and working with machines
and electricity. Establishment of institutions endowed with driving force for
development of hazelnut such as Fiskobirlik, Hazeknut Research, Hazelnut
exhange market and finally the addition of Fiskobirlik Integrated Facilities
which may be defined as an industrial facility of 20th centuryhad been
discussed in chronological order along with architectural structures of these
establishments.
Bu makale, Osmanlı’nın son
dönemindeki batılılaşma reformlarının ve Cumhuriyet döneminde ideolojik olarak
benimsenen modernizm idealinin kentlerdeki mekansal değişime etkisini, tarımsal
bir ürün üzerinden okunmasını amaçlamaktadır. Bu eksende Osmanlı’dan Cumhuriyet’e
sosyal, kültürel, ekonomik gelişiminin büyük bir bölümünü tarımsal bir ürün
olarak fındığa dayandıran Giresun ve fındığın kent mekanına yansımaları
çalışmanın konusu olarak belirlenmiştir. Fındığın üretilmesini, işlenmesini,
endüstrileşmesini ve kent mekanına yansımasını kapsayan süreç; Osmanlı’nın son
dönemindeki sanayileşme (1842-1923), Erken Cumhuriyet dönemindeki
kooperatifleşme ve kurumsallaşma (1923-1950), 1950 sonrası liberal ekonomi
politikaları, fabrikalar ve sanayi yerleşkeleri ile kalkınma (1950-1980) olmak
üzere üç dönem üzerine kurgulanmıştır. Kentin geleneksel dokusundan modern bir
kent dokusuna evrildiği yaklaşık yüz yıllık süreçte; önce tokmak ve değirmenin
kullanıldığı iç hanelerin, motorla ve elektrikle çalışan fındık fabrikalarına
dönüşmesi; Fiskobirlik, Fındık Araştırma, Fındık Borsası gibi fındığın gelişimi
için birer itici güce sahip kurumların kurulması; son olarak da bu kurumların
mimari yapıları ve bir 20.yy. sanayi yerleşkesi olarak tanımlanabilecek
Fiskobirlik Entegre Tesislerinin kent mekanına eklenmesi kronolojik bir düzende
tartışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 9 Issue: 25 |