Göç sırasında genellikle pasif durumda olan göçmen kadınlar, göç alanlarının kullanılması ve dönüştürülmesi söz konusu olduğunda, aktif birer özneye dönüşmektedir. Kimlik, toplumsal cinsiyet, sosyokültürel normlar ve ekonomik kaygılar kadınların mekânla ilişkisini anlamlandırmada değerlendirilmesi gereken unsurlardandır. Bu unsurlar, kadınlar için pek çok yaşamsal zorluğa yol açarken mekânsal yeniden üretimleri de beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, İzmir kent merkezinde önemli bir göç bölgesi olan Kadifekale, kentsel dönüşüm politikaları ile birçok akademik ve yerel yönetim temelli araştırmaya da konu olmuştur. Önceden yapılan tüm çalışmalara ek olarak bu makale, iç göçün yaşam/üretim mekânları üzerindeki etkisini ele almakta, Kadifekale ve çevresi odağında incelemektedir. İlgili yerleşimin mevcut mekânsal durumunu anlamak için kültürel kodların kökenine karşılık gelen Mardin'in özgün dokusundaki mekânsal kodlar da incelenmiş, Mardin’de yaşanılan mekânsal dilin, İzmir’de yaşanılan mekânsal dile nasıl dönüştüğü ve özellikle kadınlar tarafından nasıl aktarıldığı araştırılmıştır. Yöntem olarak etnografik temele oturan incelemelerde, yerinde gözlem tekniğinin yanı sıra, İzmir ve Mardin’in ilgili mahallelerinde yaşamakta olan kadınlarla yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerin en önemli çıktısı, göçmen kadınların “varış” noktasındaki mekânları yeniden örgütleme ve tasarlama konusundaki örtük fakat etken rollerine dairdir. Bu çerçevede, varış ve menşe mekânların/mekânsal elemanların birbiriyle gösterdiği benzerlik ve farklılıklar, göçmenlerin kültürlerini mekânlara yansıtabilme esnekliklerine dair de önemli verilere işaret etmektedir.
Yaşar Üniversitesi
Kadifekale'deki göç ve kültüre dayalı mekansal dönüşüm/adaptasyonları Mardin'de saha çalışması yaparak okuyabilme fikrini sunan Neslihan Demirtaş-Milz'e ve Kadifekale ile ilgili kaynak desteğinden dolayı Perin Çün'e teşekkür ederiz.
Migrant women, who are generally passive during migration, become active subjects in using and transforming migration spaces. Identity, gender, socio-cultural norms and economic concerns are elements needing to be evaluated in women’s relationship with spaces. While these factors cause many vital difficulties for women, they also introduce spatial reproductions. In this context, Kadifekale as an important migration region in the city center of Izmir has been the subject of many academic and local government-based studies regarding urban transformation policies. In addition to the previous studies, this article analyzes the impact of internal migration on living/production spaces, on the basis of Kadifekale and surroundings. To understand the current spatial situation of the relevant settlement, the spatial codes in the original context, Mardin, were also examined, and how the spatial language lived in Mardin transformed into the spatial language lived in Izmir, and how it was transmitted especially by women were investigated. In the studies based on ethnography as a method, semi-structured interviews were conducted with women living in the relevant neighborhoods of İzmir and Mardin, in addition to the on-site observations. The most important output of the interviews is about the implicit but active role of migrant women in reorganizing and designing the spaces at their “destination.” In this framework, the similarities and differentiations between destination and origin spaces/spatial elements point to important data on the flexibility of migrants to reflect their cultures on spaces.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Public Participation and Community Engagement, Urban Design |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | August 15, 2023 |
Publication Date | August 11, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 15 Issue: 40 |