İDARİ GÖREVE SAHİP AKADEMİSYENLERİN KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE KULLANDIKLARI ÇATIŞMA ÇÖZME STİLLERİ İLİŞKİSİ: İZMİR İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 2, 135 - 154, 01.12.2015

Serap Şahin , Sedef Gülsüm Aksu

https://doi.org/10.24889/ifede.268159

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmanın amacı, idari göreve sahip akademisyenlerin kişilik özellikleri ile örgüt içindeki çatışmaları çözmek için kullandıkları çatışma çözme stilleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olup olmadığını ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda araştırma, İzmir İli’ndeki 7 devlet ve vakıf üniversitedeki İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’ne bağlı bölümlerde idari göreve sahip toplam 143 akademisyen üzerinde yürütülmüştür. Araştırma sonucunda, gelişime açıklık ile uzlaşma; uyumluluk ile ödün verme, bütünleştirme, kaçınma; dışadönüklük ile ödün verme; sorumluluk ile uzlaşma; nevrotiklik ile ödün verme arasında pozitif anlamlı, gelişime açıklık ile hükmetme; dışadönüklük ile kaçınma; sorumluluk ile hükmetme; nevrotiklik ile hükmetme arasında ise negatif yönlü anlamlı ilişkiler bulunmuştur

Anahtar Kelimeler

Çatışma Çözme, Kişilik, Beş Büyük Kişilik Envanteri, Çatışma Çözme Stilleri

RELATIONSHIP BETWEEN PERSONALITY TRAITS OF UNIVERSITY ADMINISTRATORS AND THEIR CONFLICT RESOLUTION STYLES: IZMIR PROVINENCE EXAMPLE

Öz

The purpose of this study is to determine statistical relationship between personality traits of university administrators and conflict resolution styles which used by the university administrators when resolving conflicts that occurred inside of the organization. For this purpose, the research took place in 143 Izmir province’s university administrator academicians of seven public and private universities. At the result of research, statistically significant and positive relations were found between openness and compromising; agreeableness and obliging, integrating; openness and obliging; conscientiousness and compromising; neuroticism and obliging. Negative relations were found between openness and dominating; openness and avoiding; conscientiousness and dominating; neuroticism and dominating

Anahtar Kelimeler

Conflict Management, Personality, The Big Five Personality Factors, Conflict Management Styles

Kaynakça

• Altmae, S., ve Türk, K. (2008). Conflict Management Modes and Leadership Styles Used By Estonian Managers and Specialists, EBS Review, No 25 2008/09, Pp.61-73.
• Antonioni, D. (1998). Relationship between The Big Five Personality Factors and Conflict Management Styles, International Journal Of Conflict Management, Vol. 9, No.4, Pp. 336-355.
• Basım, H. N., Çetin, F., Ve Tabak, A. (2009). Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24(63), 20-34. Çatışma Çözme Yaklaşımlarıyla
• Blake, R.R., Ve Mouton, J. (1973). The Fifth Achievement in Fred, E. Jandt (Ed.), Conflict Resolution Through Communication. New York: Harper & Row.
• Bono, J. E., Boles, T. L., Judge, T. A. Ve Lauver, K. J. (2002). The Role Of Personality In Task And Relationship Conflict. Journal Of Personality, 70 (3), 1311-1344.
• Buchanan, D.A. Ve Huczynski, A. (2003). Organizational Behaviour: An Introductory Text, Fifth Edition, Financial Times Management.
• Costa, P. T., Ve Mccrae, R. R. (1992). Four Ways Five Factors Are Basic. Personality and Individual Differences, 13(6), 653-665.
• Costa Jr, P., Terracciano, A., Ve Mccrae, R. R. (2001). Gender Differences in Personality Traits across Cultures: Robust and Surprising Findings. Journal of Personality and Social Psychology, 81(2), 322.
• Digman, J. M. (1990). Personality Structure: Emergence of the Five- Factor Model. Annual Review Of Psychology, 41(1), 417-440.
• Eren, E. (2013). Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Genç, N. (2007). Meslek Yüksekokulları İçin Yönetim Ve Organizasyon. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Goldberg, L. R. (1990). An Alternative" Description of Personality": The Big-Five Factor Structure. Journal of Personality and Social Psychology, 59(6), 1216.
• Graziano, W. G., Jensen-Campbell, L., Ve Hair, E. C. (1996). Perceiving Interpersonal Conflict and Reacting To It: The Case Of Agreeableness. Journal Of Personality And Social Psychology, 70, 820-835.
• Gross, M.A. Ve Guerrero, L.K. (2000). Managing Conflict Appropriately And Effectively: An Application of the Competence Model to Rahim’s Organizational Conflict Styles, The International Journal Of Conflict Management, Vol.11, No.3, And Pp.200-226.
• Judge, T. A., ve Ilies, R. (2002). Relationship of Personality to Performance Motivation: A Meta-Analytic Review. Journal Of Applied Psychology, 87(4), 797.
• Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği. 14. Baskı. İstanbul: Beta Basım.
• Mccrae, R. Ve Costa, P. (1985). Comparison Of EPI and Psychoticism Scales With Measures Of The Five Factor Model Of Personality. Personality and Individual Differences, 6, 587-597.
• Merdan (2013). Beş Faktör Kişilik Kuramı İle İş Değerleri İlişkisinin İncelenmesi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, S 7, S.140-159.
• Moberg, P.J. (2001). Linking Conflict Strategy To The Five-Factor Model: Theoretical And Empirical Foundations, International Journal Of Conflict Management, Vol.12, No.1, Pp47-68.
• Park, H. Ve Antonioni, D. (2007). Personality, Reciprocity And Strength Of Conflict Resolution Strategy. Journal Of Research In Personality, 41, 110-125.
• Pruitt, D. G. (1983). Strategic Choice In Negotiation. American Behavioral Scientist, 27(2), 167-194.
• Putnam, L.L. Ve Poole, M.S. (1987). Conflict And Negotiation, In Porter, L.W. (Ed.), Handbook Of Organizational Communication: An Interdisciplinary Perspective, Sage, Newbury Park, CA, Pp. 549-99.
• Rahim, M.A. Ve Bonoma, T. (1979). Managing Organizational Conflict: A Model For Diagnosis And Intervention, Psychological Reports, Vol.44, No.3, Pp.1323-1344.
• Rahim, M. A. (1983). A Measure Of Styles Of Handling Interpersonal Conflict, Academy Of Management Journal, 26, Pp.368-376.
• Rahim, M. A., Antonioni, D. Ve Psenicka, C. (2001). A Structural Equations Model of Leader Power, Subordinates’ Styles of Handling Conflict, and Job Performance. International Journal of Conflict Management, Vol. 12 No. 3, Pp. 191-211.
• Rahim, M.A. (2002). Toward A Theory of Managing Organizational Conflict. The International Journal of Conflict Management 2002, Vol. 13, No. 3, Pp. 206-235.
• Roloff, M. E. (1987). Communication and Conflict. In C. R. Berger ve S. H. Chaffee (Eds.) , Handbook Of Communication Science (Pp. 484.–534). Newbury Park, CA: Sage.
• Schmitt, D. P., Allık, J., Mccrea, R. R. Ve Martinez, B.V.(2007). The Geographic Distribution of Big Five Personality Traits: Patterns and Profiles of Human Self-Description Across 56 Nations, Journal of Cross-Cultural Psychology, Vol. 38 No. 2, 173-212.
• Sevi, E.S., (2009). Psikobiyolojik Kişilik Modeli Ve Beş Faktör Kişilik Kuramı: Mizaç Ve Karakter Envanteri (TCI) İle Beş Faktör Kişilik Envanterinin (5FKE) Karşılaştırılması. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Klinik Psikoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Sığrı, Ü., Şişman, F.A. Ve Gemlik, H.N. (2010). Çalışanların Kişilik Özellikleri İle Müzakerecilik Yetenekleri Arasındaki İlişkinin Analizi: Sigortacılık Ve Lojistik Sektörlerinde Bir Araştırma, International Journal of Economic and Administrative Studies, Year:3 Number:5, Summer 2010, Pp.101-121.
• Somer, O. K. M. ve Tatar, A.(2000). Beş Faktör Kişilik Envanteri’nin Geliştirilmesi-I: Ölçek Ve Alt Ölçeklerin Oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi,17(49), 21-33.
• Sümer, N., Lajunen, T., Ve Özkan, T. (2005), Big Five Personality Traits As The Distal Predictors of Road Accident Involvement. G. Underwood (Ed.), Traffic and Transport Psychology, Ch. 18, Elsevier Ltd.
• Şimşek, Ş. (2007). Yönetim Ve Organizasyon, 9.Baskı, Adım Matbaacılık.