Comparative Family Policies: Turkey and Germany

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 1, 431 - 446, 31.03.2023

Fatma Gül Gedikkaya

https://doi.org/10.17336/igusbd.878511

Öz

This study analyzes family policies of Turkey and Germany comparatively. The aim of the study is to reveal the similarities and differences between the two countries by explaining the general context of family policies, policy tools and, how the public policy delivery is organized in Turkey and Germany. The study begins with the information about the comparative analysis method and the theoretical framework about comparative public policies, and continues with the analysis of family policy organization and tools. Results are as follows: Explicit family policies implemented in both countries, and the central organization aspects are similar. On the other hand, differences were identified in terms of parental leaves, maternity benefits and infrastructure. In terms of the policy purposes, aim to increase the population is seen as an important target that shapes the family policy of both countries. However, the nature of the policy tools applied to achieve this goal is changing according to the country. Germany is using generous child benefit to increase population while it is not the case in Turkey. In addition, the issue of reconciling work and family life remains an important challenge that needs to be adjusted. There are no tools used to increase birth rates as well as the issue of reconciling work and family life remains an important issue in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Comparative public policy, Family policies, Policy analysis, Turkey, Germany

Karşılaştırmalı Aile Politikaları: Türkiye ve Almanya

Öz

Bu çalışma, Türkiye ve Almanya’nın aile politikalarını karşılaştırmalı olarak analiz etmektedir. Çalışmanın amacı, Türkiye’de ve Almanya’da aile politikalarının genel görünümünü, kamu politikası sunumunun nasıl örgütlendiğini ve politika araçlarını açıklayarak iki ülke arasındaki benzerlik ve farklılıkları ortaya koymaktır. Çalışmada öncelikle karşılaştırmalı analiz yöntemi ve karşılaştırmalı kamu politikaları hakkında teorik çerçeve hakkında bilgi verilmiş, daha sonra, bu yöntem aile politikası örgütlenmesi ve araçlarına uygulanmıştır. Her iki ülkede uygulanan açık aile politikaları merkez örgütlenme yönüyle benzerlik göstermektedir. Bununla birlikte ebeveyn izinleri, doğum yardımları ve altyapı yönüyle farklılıklar tespit edilmiştir. Politika amaçları açısından, her iki ülkenin aile politikasını biçimlendiren önemli bir hedefin, nüfusun artırılması olduğu görülmüştür. Fakat bu amaca ulaşmada uygulanan politika araçlarının niteliği değişmektedir. Almanya nüfusu artırıcı politikalarında cömert çocuk parası yardımını kullanırken, Türkiye’de doğum oranlarını artırıcı araçlar kullanılmamaktadır. Ayrıca, Türkiye’de iş ve aile yaşamının uyumlaştırılması meselesi önemli bir sorun olmaya devam etmektedir.

Anahtar Kelimeler

karşılaştırmalı kamu politikası, aile politikaları, politika analizi, Türkiye, Almanya

Kaynakça

• Ailenin ve Dinamik Nüfus Yapısının Korunması Programı, (2015). https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/22AileninveDinamik_Nufus _Yapisinin_Korunmasi_ProgramiBASKI.pdf (Erişim Tar. 14.08.2020).
• BOLING, P. (2015). The Politics of Work–Family Policies, Cambridge University Press.
• Bundesministerium Für Familie Senioren Frauen und Jugend (2020). https://www.bmfsfj.de/bmfsfj/themen/familie/kinderbetreuung/kita-ausbau-gesetze-und-investitionsprogramme-86394(Erişim Tarihi: 03.08.2020)
• Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend (2015). Bessere Vereinbarkeit von Familie, Pflege und Beruf. Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend Referat Öffentlichkeitsarbeit: Berlin.
• Bundesministerium Für Familie, Senioren, Frauen und Jugend, Geschichte des Ministeriums, https://www.bmfsfj.de/bmfsfj/ministerium/geschichte, (Erişim Tarihi: 10.08. 2020)
• Bundesministerium Für Familie, Senioren, Frauen und Jugend, Geschichte des Ministeriums (2012). Geburten und Geburtenverhalten in Deutschland , https://www.bmfsfj.de/blob/75090/7a1ebb08b6be4f49607ad3bdbefda302/geburten-und-geburtenverhalten-in-d-data.pdf (Erişim Tar. 19.09. 2020).
• Bundeszentrale Für Politische Bildung (2018). https://www.bpb.de/politik/innenpolitik/familienpolitik/ (Erişim Tarihi: 03.08.2020)
• CASTELS, F.G. (1998). Comparative Public Policy: Patterns of Post-War Transformation, London: Edward Elgar Pub.
• Çocuk Bülteni (2020). 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı 100. Yıl Özel Çocuk Bülteni, Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü, https://ailevecalisma.gov.tr/media/44228/23nisan-cocuk-bulteni.pdf (Erişim Tar. 1.10.2020).
• DEDEOĞLU, S., ŞAHANKAYA, A. (2015). Türkiye’de İş ve Aile Yaşamını Uyumlulaştırma Politikaları. Dedeoğlu, S. Elveren, A.Y. (edi.), 2000’ler Türkiye’sinde Sosyal Politika ve Toplumsal Cinsiyet, Ankara: İmge Yayınevi.
• DODDS, A. (2018). Comparative Public Policy. Macmillan International Higher Education, Palgrave.
• DPT (1984). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1985-1989, T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, DPT Yayın No: 1974 http://ekutup.dpt.gov.tr/. (Erişim Tarihi: 08.08.2020)
• DUMON, W. (1991). Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Aile Politikaları. (Çev.M. Ruhi Esengün), Aile ve Toplum, 1 (2) ss. 1-11.
• DYE, T. (2013). Understanding public policy, Pearson, USA.
• ELNUR, A. (2019). Refah Rejimleri Bağlamında Babalık Yönelimli Aile Politikaları-Fatherhood-Oriented Family Policies in the Context of Welfare Regimes. Akdeniz Kadın Çalışmaları ve Toplumsal Cinsiyet Dergisi, 2(1), 48-66.
• GEDİKKAYA, F. G. (2018). Türkiye’de Aile Politikaları: 2003 Sonrası Dönem Üzerine Analiz, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü, Ankara.
• GEDİKKAYA, F. G. (2019). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Türkiye Cumhuriyeti Bakanlıklar Tarihi, Ankara: TİAV Yayınları.
• Grundgesezt, Alman Anayasası, https://www.gesetze-im-internet.de/gg/BJNR000010949.html (Erişim Tar. 20.09. 2020).
• GUPTA, K. (2012). Comparative Public Policy: Using the Comparative Method to Advance Our Understanding of the Policy Process, The Policy Studies Journal, 40 (1), ss. 11-26.
• GÜN, S. (2016).Neoliberal Muhafazakârlığın İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Yaklaşımı, Mülkiye Dergisi, 40 (3), 35-53.
• GÜVENDİ, M. A. (2018). Karşılaştırmalı Bir Perspektiften Türkiye’de Aile Politikaları, İlke Politika Notu, 3-26.
• HANTRAIS, L. (2004). Family Policy Matters, Responding to family change in Europe. UK: The Policy Press.
• HEIDENHEIMER, A., HACLO, H., ADAMS, C. T. (1975). Comparative Public Policy: The Politics of Social Choice in Europe and America. New York: St. Martin's. İnternet. http://www.sgkkurumsalcocukbakimi.org/ (Erişim Tarihi: 05.08.2020)
• Kalkınma Bakanlığı (2013). Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Onuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2014-2018.pdf (Erişim Tar. 10.09.2020)
• LEVITSKY, S., ve WAY, L. A. (2010). Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes After the Cold War. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
• LODGE, M. (2007). Comparative Public Policy. Handbook of Public Policy Analysis, (Frank Fischer, Gerald J. Miller, Mara S. Sidney (eds)), Boca Raton: CRC Press.
• LOHMANN, H., ve ZAGEL, H. (2018). Comparing family policies: approaches, methods and databases. In Handbook of family policy. Edward Elgar Publishing.
• MEB Eğitim İstatistikleri (2020). http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_09/04144812_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2019_2020.pdf (Erişim Tarihi: 08.08.2020) OECD (2019). OECD Education at a Glance 2019. https://www.oecd.org/education/education-at-a-glance/ (Erişim Tarihi: 07.08.2020)
• ÖZBAY, F. (2015). Dünden Bugüne Aile, Kent ve Nüfus. İstanbul: İletişim Yayınları.
• PETERS, G. (2015). American Public Policy: Promise and Performance. 10rd Ed., California: CQ Press.
• PETERS, G. (1998). Comparative Politics Theory and Methods. London: Macmillan Press.
• RAINER, H., BAUERNSCHUSTER, S., DANZER, N., HENER, T., HOLZNER, C., & REINKOWSKI, J. (2012). Kindergeld, ifo Forschungsberichte.
• REICH, N. (2008). Deutsche Familienpolitik im internationalen Vergleich, Wirtschaftsdienst, 88 (12), ss. 816-822.
• SCHMIDT, M. (1988). Staatstatigkeit International und historisch vergleichende Analysen, VS Verlag für Sozialwissenschaften: Opladen.
• SCHOLZE, N. (2012). Aktuelle familienpolitische Entwicklungen – ein Vergleich von Schweden, Großbritannien und Deutschland. Wirtschafts- und Sozialwissenschaftliche Fakultät Universität Potsdam: Postdam.
• SOBACI, Z. (2008). Uluslararası Politika Yakınsaması: Kavramsal Çerçeve. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63 (3), ss. 146- 159.
• Statisches Bundesamt. https://www.destatis.de/DE/Themen/Gesellschaft-Umwelt/Soziales/Kindertagesbetreuung/_inhalt.html (Erişim Tar. 5.8.2020).
• Türkiye Aile Yapısı (TAYA) (2014). Türkiye Aile Yapısı Araştırması Tespitler Öneriler. (Mustafa Turğut, Semiha Feyzioğlu (edi.)). T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Araştırma ve Sosyal Politika Serisi, İstanbul.
• Türkiye Cumhuriyeti Anayasası (1982). https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2709.pdf (Erişim Tarihi: 18.08.2020).
• Türkiye İstatistik Kurumu (2016). Aile Yapısı Araştırması 2016. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=2186 (Erişim Tar. 05.08.2020).
• WONG, W. (2016) Comparative Public Policy. Global Encyclopedia of Public Administration. Public Policy and Governance., Farazmand A. (eds), Springer.
• YILMAZ, Z. (2015). “Strengthening the Family” Policies in Turkey: Managing the Social Question and Armoring Conservative–Neoliberal Populism, Turkish Studies, 16:3, ss. 371-390.
• ZIMMERMAN, S. (1995). Understanding Family Policy, California, Sage Publications.