Abstract
This article primarily makes the definitions of the terms of “Religion” and “Islam” and emphasizes on the styles of traditional self-vision and self-recognition of Muslims. Underlining various positive and negative conclusions that Muslims’ traditional styles of self-recognition reveal, it is discussed the mind change in the matter of renewal of the styles of self-recognition and offered several new perspectives. These offers are as fol lows: 1. Accepting of reconciliation as the basic principle instead of conflict in relations between people and religions. 2. Existing of an objective criterion that can distinguish between universal rules and historical rules in the Methodology of Islamic Jurispruden ce. 3. Reconsidering of the religion-state relations. 4. Developing of new approaches in the religion-community relations. 5. Attempting to the closing and merging activities between laws.
Abstract
Bu makalede öncelikle din ve İslam terimlerinin tanımları yapılmış, daha sonra da müslümanların geleneksel kendini görme ve tanıma biçimleri üzerinde durulmuştur. Müslümanların geleneksel kendini tanıma biçimlerinin ortaya çıkardığı çeşitli olumlu ve olumsuz sonuçlara vurgu yapılarak, söz konusu kendini tanıma biçimlerinin yenilenmesi hususunda zihniyet değişimi ve birtakım yeni perspektifler önerilmiştir. Bu öneriler ise şunlardır: 1. İnsanlar ve dinler arası ilişkilerde çatışma yerine uzlaşmanın temel prensip olarak kabul edilmesi, 2. İslâm hukuk metodolojisinde evrensel hükümlerle tarihsel hükümler arasını ayırt edebilecek objektif bir kriterin bulunması, 3. Din-devlet ilişkisinin yeniden gözden geçirilmesi, 4. Din-toplum ilişkisinde yeni yaklaşımların geliştirilmesi, 5. Hukuklar arası yakınlaştırma ve birleştirme faaliyetlerine girişilmesi.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Islamic Law |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Submission Date | November 1, 2014 |
| Publication Date | April 30, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Issue: 25 |
Cite
