Meşruiyet ve Kemiyet Bağlamında Teravih Namazı

Year 2015, Issue: 25, 453 - 497, 30.04.2015

İbrahim Özdemir

Abstract

Teravih namazı genelde gece kıyamı özelde ramazan kıyamı kapsamında yer alan ve muayyen bir kemiyetle sınırlandırılmayan nafile bir namazdır. Müçtehitler bu namazın farklı kemiyet ve keyfiyetlerde kılınabileceği hususunda farklı görüşler serdetmişlerse de meşruiyeti konusunda ittifak etmişlerdir. Teravih namazı hem fiilî hem de kavlî sünnetle sabittir. Bu namaz mutlak bir gece namazı değil, ramazan gecelerine has olan ve Peygamberimiz (s.a.v.) tarafından yatsı namazından sonra bir süreliğine cemaatle kılındıktan sonra sahabîlerde görülen hırs ve ısrar üzerine farz olabileceği endişesiyle cemaatle kılınması terk edilen bir gece namazıdır. Bu namazın on bir rek’atla sınırlı olduğu iddiası, on sekizinci asırdan itibaren ortaya atılmış nevzuhur bir görüştür. Bu görüşü savunanların dayandıkları bazı mevkûf rivayetler, iddia edilen tahdidi netice vermemektedir. Resülüllah(s.a.v.)’ın, gece namazını değişik kemiyet ve keyfiyetlerde kıldığını gösteren birçok sahih rivayet kaynaklarda mevcuttur. Müçtehitler bu rivayetleri bu namazın tahdidine değil, mutlaklığına hamletmişlerdir. Gece kıyamı ile ramazan kıyamı hakkında varid olan ve umûm ifade eden tüm nassları da bu mutlaklığa delil göstermişlerdir. Gece namazı rek’atları az, kıyamı uzun tutularak kılınabileceği gibi, kıyamı kısa, rek’atları artırılarak da kılınabilmektedir. Teravih namazının son zamanlarda bazı çevreler tarafından inkâr edilmesi, tahdidi ifade eden bazı mevkûf rivayetleri bu namazın inkârına yormak tan kaynaklanan temelsiz ve yersiz bir iddiadır.

Keywords

Teravih namazı, Kıyamu’l-leyl, Kıyamu Ramazan, Teheccüd, Vitir

Prayer of Tarawih in the Context of Legitimacy and Quantity

Abstract

The prayer of tarawih is a supererogatory prayer that is not limited to a certain quantity, and it is identified as a night qiyam in general and Ramadan qiyam specificially. Interpreters of Islamic law have expressed different ideas about the quantity and the cir cumstances of tarawih but they agree with its legitimacy. The prayer of tarawih is established both with the practical and oral sunnah of the Prophet (PbuH). This prayer is not an absolute night prayer, it is particular to the Ramadan, and it was performed after the Isha prayer with the communion by the prophet (PbuH) for a time, then, on the insistence of the Compani ons of the Prophet (PbuH), they stopped performing it with the communion as it could be proved as obligatory (fardh) by the God. The idea that this prayer is limited to 11 rak’ats is a newcomer idea suggested after the eighteenth century. Some mawquf narratives that are advocated by the advocaters of this idea do not result in limitation. There are a lot of valid narratives at the sources which show us that the Prophet (PbuH) performed the night prayer in different quantities and circumstances. The interpreters of Islamic law attribute these nar ratives to the certainity of this prayer not to its limitation. They also show the narratives about night prayer and the qiyam of Ramadan as a proof of the certainity of this. The night prayer may be performed in two different ways; a few rak’ats and a long qiyam and more rak’ats and a shorter qiyam. Denial of terawih by some academics in recent times is a baseless and unjust assertation arising from denial of some mawquf narratives which express the limitation.

Keywords

The Prayer of Tarawih, Qiyam al-Layl, Qiyam al Ramadan, Tahajjud, Witir