Terminating and Leaving a Union in Co-Authorship

Year 2023, , 81 - 111, 31.05.2023

Furkan Derdiman

https://doi.org/10.26650/mecmua.2023.81.1.0003

Abstract

Two types of co-authorship structures are regulated in the Law on Intellectual and Artistic Works (LIAW, 1951) No. 5846: the authorship of a compound work (LIAW, Art. 9) and joint authorship (LIAW, Art. 10). This study firstly provides information about authorship of a compound work and joint authorship and then attempts to explain the legal structure of both. The study then goes on to examine the order of termination regarding authorship of a compound work according to whether the compound work has a fixed period of time or not. The study additionally discusses the possibilities that may result in leaving the authorship of a compound work. In this framework, the article focuses on the removal of the part belonging to one of the authors from a compound work by agreement of the authors or by a court decision in the absence of agreement. The paper also mentions the effects of making an ordinary partnership agreement among the authors of a compound work and explains the consequences of the death of one author of a compound work or the renunciation of one’s financial rights. Subsequently, the study examines how joint authorship may be ended and evaluates the death of one of the authors, the conversion of the liquidation share into money through compulsory execution (Turkish Code of Obligations [TCO], Article 639, par. 3, 2012) and the renunciation of financial rights in favor of others in order to discuss whether this will result in leaving the union.

Keywords

Co-Authorship, Authorship of Compound Work, Joint Authorship, Termination of Authorship of Compound Work, Leaving The Union of Authorship of Compound Work, Termination of Joint Authorship, Leaving The Union of a Joint Authorship

Birlikte Eser Sahipliklerinde Sona Erme ve Birlikten Ayrılma

Abstract

5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nda ortak eser sahipliği (FSEK m 9) ve elbirliğiyle eser sahipliği (FSEK m 10) olmak üzere iki tür birlikte eser sahipliği yapısı düzenlenmiştir. Bu çalışmada öncelikle, “ortak eser sahipliği” ve “elbirliğiyle eser sahipliği” hakkında bilgi verilmiş ve her ikisinin hukuki yapısı açıklanmaya çalışılmıştır. Devamında, ortak eserin süreli olup olmamasına göre ortak eser sahipliğindeki sona erme düzeni irdelenmiştir. Bundan başka, ortak eser sahipliğinden ayrılma sonucu doğurabilecek ihtimaller ele alınmıştır. Bu çerçevede, eser sahiplerinin anlaşmasıyla veya anlaşma bulunmaması halinde mahkeme kararıyla, eser sahiplerinden birine ait kısmın ortak eserden çıkarılması üzerinde durulmuştur. Ortak eser sahipleri arasında ayrıca bir adi ortaklık sözleşmesi yapılmış olmasının etkilerine değinilmiştir. Ortak eser sahiplerinden birinin ölümü veya mali haklarından vazgeçmesinin sonuçları da izah edilmiştir. Devamında, elbirliğiyle eser sahipliğinin nasıl sona erebileceği irdelenmiş; bu birlikten ayrılma sonucu doğurup doğurmayacağının tartışılması açısından, eser sahiplerinden birinin ölümü, tasfiye payının cebri icra yoluyla paraya çevrilmesi (TBK m 639 b 3) ve mali haklardan diğerleri lehine vazgeçmesi durumları değerlendirilmiştir.

Keywords

Birlikte Eser Sahipliği, Ortak Eser Sahipliği, Elbirliğiyle Eser Sahipliği, Ortak Eser Sahipliğinin Sona Ermesi, Ortak Eser Sahipliği Birliğinden Ayrılma, Elbirliğiyle Eser Sahipliğinin Sona Ermesi, Elbirliğiyle Eser Sahipliği Birliğinden Ayrılma

References

• Arslanlı H, Fikri Hukuk Dersleri II Fikir ve Sanat Eserleri (Sulhi Garan Matbaası 1954). google scholar
• Atasoy E, “Birlikte Eser Sahipliği Kavramı, Türlerinin Birbirleri İle Olan Benzerlikleri ve Farklılıkları” (2013) (2) FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi 29-56. google scholar
• Atasoy E, Birlikte Eser Sahipliği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, KHÜSBE 2010). google scholar
• Ateş M, “Sahibi Ölen Fikir ve Sanat Eseri Üzerindeki Mali Hakların Mirasçılara İntikali” (2020) 6 (1) Ticaret ve Fikri Mülkiyet Hukuku Dergisi 44-59. google scholar
• Ateş M, “Telif Hukukunda Eser Kavramı ve Eser Sahipliği”, Fikri Mülkiyet Hukuku Çalıştayı Bildiriler Kitabı 16-22 Aralık 2019 (Türkiye Adalet Akademisi 2020) 15-68. google scholar
• Aydıncık Ş, Fikri Haklara İlişkin Lisans Sözleşmeleri (Arıkan 2006). google scholar
• Barlas N, Adi Ortaklık Temeline Dayalı Sözleşme İlişkileri (4. Bası, Vedat 2016).31 google scholar
• Barrelet D ve Egloff W, Das neue Urheberrecht, Kommentar zum Bundesgesetz über das Urheberrecht und verwandte Schutzrechte (4. Auflage, Stämpfli 2020). google scholar
• Buz V, Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar (Yetkin 2005). google scholar
• Demirel C, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 10. Maddesi Bağlamında Birden Fazla Eser Sahibi Tarafından Meydana Getirilen Eserler ve Eser Sahipleri Birliği (Savaş 2017). google scholar
• Derdiman F, Adi Ortaklık Yapısındaki Değişiklikler (On İki Levha 2022). google scholar
• Dieckmann A, Gesamthand und juristische Person (Mohr Siebeck 2019). google scholar
• Dreier T, Schulze G, Raue B ve Specht-Riemenschneider L, Urheberrechtsgesetz, Urheberrechts-Diensteanbieter-Gesetz, Verwertungsgesellschaftengesetz, Nebenurheberrecht, Kunsturhebergesetz Kommentar (7. Auflage, C.H. Beck 2022). google scholar
• Erdil E, Fikri Mülkiyet Hukuku (Vedat 2016). google scholar
• Erel ŞN, Türk Fikir ve Sanat Hukuku (3. Bası, Yetkin 2009). google scholar
• Gökyayla KE, Telif Hakkı ve Telif Hakkının Devri Sözleşmesi (Yetkin 2001). google scholar
• Hirsch EE, Hukuki Bakımdan Fikri Say, İkinci Cilt, Fikri Haklar (Telif Hukuku) (İstanbul Üniversitesi 1943). google scholar
• Hug G, “Art.7” in Barbara K. Müller ve Reinhard Oertli (edr), Stämpflis Handkommentar, Urheberrechtsgesetz (URG), Bundesgesetz über das Urheberrecht und verwandte Schutzrechte, Mit Ausblick auf EU-Recht, deutsches Recht, Staatsverträge und die internationale Rechtsentwicklung (2. Auflage, Stämpfli 2012). google scholar
• Karasu R, Suluk C ve Nal T, Fikri Mülkiyet Hukuku (6. Baskı, Seçkin 2022). google scholar
• Kılıçoğlu A, Sınai Haklarla Karşılaştırmalı Fikri Haklar (5. Baskı, Turhan 2019). google scholar
• Kurşat Z, Paylı Mülkiyetin Sona Ermesi (Arıkan 2008). google scholar
• Öngören G, Türk Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku Açısından Müzik Eserleri, (Öngören Hukuk 2010). google scholar
• Oğuzman MK, Seliçi Ö ve Oktay-Özdemir S, Eşya Hukuku (23. Baskı, Filiz 2021). google scholar
• Öztan F, Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku (Turhan 2008). google scholar
• Öztrak İ, Fikir ve Sanat Eserleri Üzerindeki Haklar (2. Baskı, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi 1977). google scholar
• Poroy R, Tekinalp Ü ve Çamoğlu E, Ortaklıklar Hukuku I (14. Bası, Vedat 2019). google scholar
• Schack H, Urheber- und Urhebervertragsrecht (4. Auflage, Mohr Siebeck 2007). google scholar
• Tekinalp Ü, Fikri Mülkiyet Hukuku (5. Bası, Vedat 2012). google scholar
• Thum D, “§8” ve “§9” in Artur-Axel Wandtke ve Winfried Bullinger (edr), Praxiskommentar Urheberrecht (5. Auflage, C. H. Beck 2019). google scholar
• www.resmigazete.gov.tr. google scholar
• www.sinerjimevzuat.com.tr. google scholar
• Yarsuvat D, Türk Hukukunda Eser Sahibi ve Hakları (2. Baskı, Güryay 1984). google scholar
• Yavuz L, Alıca T ve Merdivan F, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Yorumu, 1. Cilt (1-47. Maddeler) (Seçkin 2013). google scholar
• Yılmaztekin HK, “Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Uyarınca Eser Sahipliği ve Hak Sahipliği ile Bunların Tecavüz Davaları Bağlamında Davacı Sıfatına Etkileri” (2020) (65) Adalet Dergisi 499-557. google scholar