This study was conducted to determine the effects of different substrates on spawn run time, days to first harvest, yield and biological efficiency of Pleurotus eryngii mushroom. In the study, total of 12 different substrates were investigated. Wheat straw (WS), corn stalk (CS), poplar sawdust (PS) and Ferula communis plant waste (FPW) were used alone or 20% wheat bran (WB) or rice bran (RB) were added to these substrates. The pH, moisture, ash, carbon (C) and nitrogen (N) content and C:N ratio of substrates were detected. In addition to, spawn run time, days to first harvest, yield and biological efficiency rate in the different substrates were determined. As a result, the longest spawn run time and days to first harvest were observed in the WS+RB substrate (respectively, 36.6 day and 70.2 day), while the shortest spawn run time and days to first harvest were determined in the CS substrate (respectively, 13.6 day and 41.0 day). The highest yield and biological efficiency (respectively, 24.4 g 100g-1 substrate and 81.33%) were obtained from the CS substrate. Conversely, the lowest yield and biological efficiency were found in the WS+RB, PS and WS substrates, respectively. The results revealed that the FPW which is abundant and easily available in the Eastern Anatolia Region could be used as substrate both alone and mixing with WB or RB in P. eryngii cultivation.
Bu çalışma farklı yetiştirme ortamlarının Pleurotus eryngii mantarının misel gelişim süresi, ilk hasat süresi, verim ve biyolojik etkinliği üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada buğday sapı (BS), mısır sapı (MS), kavak talaşı (KT) ve çaşır bitki artığı (ÇBA) ortamları tek başlarına ve bu ortamlara %20 oranında buğday kepeği (BK) ve çeltik kepeği (ÇK) ilave edilerek hazırlanan toplam 12 farklı yetiştirme ortamı kullanılmıştır. Buğday sapından (%100 buğday sapı) hazırlanan yetiştirme ortamı kontrol olarak ele alınmıştır. Yetiştirme ortamların özelliklerinin belirlenmesi amacıyla sterilizasyon sonrasında değişik yetiştirme ortamlarından alınan örneklerde pH, nem, kül, C, N ve C:N oranı tespit edilmiştir. Farklı yetiştirme ortamlarında misel gelişim süresi, ilk hasat süresi, verim ve biyolojik etkinlik oranı belirlenmiştir. Misel gelişim süresi (gün), ilk hasat süresi (gün), verim (g/100 g ortam) ve biyolojik etkinlik (%) bakımından yetiştirme ortamları arasındaki farklılık istatistiki olarak çok önemli (P<0.01) bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda en kısa misel gelişim süresi ve ilk hasat süresi MS ortamında belirlenirken, en uzun misel gelişim süresi ve ilk hasat süresi BS+PK ortamında gözlenmiştir. En yüksek verim ve biyolojik etkinlik MS ortamından (sırasıyla 24.4 g/100 g ortam ve %81.33) elde edilmiştir. Onu istatistiksel olarak MS ortamı ile aralarında fark bulunmayan ÇBA, MS+PK, BS+BK ve ÇBA+PK ortamları izlemiştir. Buna karşılık, en düşük verim ve biyolojik etkinlik değerleri ise sırasıyla BS+PK, KT ve BS ortamlarında bulunmuştur. Doğu Anadolu Bölgesi’nde bol bulunan ve kolayca temin edilebilen çaşır bitki artıklarının tek başına ya da buğday veya çeltik kepeği ile karıştırılarak P. eryngii yetiştiriciliğinde kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
Journal Section | Horticultural Sciences |
---|---|
Authors | |
Publication Date | May 4, 2016 |
Submission Date | March 10, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 2 Issue: 1 |