Yuva predasyonu, birçok nesli tükenmekte olan kuş ve
sürüngen türünün korunması için önemli bir pratik zorluktur ve yavru başarısını
azaltma ve tehdit altındaki popülasyonların iyileşmesini yavaşlatma potansiyeline
sahiptir. Yuva predasyonunun zamansal ve mekansal değişiminin tahmin edilmesi
predasyon yönetimini optimize etme potansiyeline sahiptir. Bu çalışmada,
Samandağ kumsalında yeşil deniz kaplumbağası (Chelonia mydas) yuvalarında memeli predasyonunun zamansal ve
mekansal değişimleri araştırıldı. 2012 ve 2017 yılları arasında 733'ü metal
ızgaralı kafes ile korunan, 231'i ise metal ızgara ile korumaya alınmamış
kontrol yuvaları olan toplam 964 yuva araştırıldı. En etkili yuva predatörü Çakal
olarak tespit edildi. Yuvaların metal ızgaralı kafes ile korunması yavru
başarısını etkin bir şekilde arttırdı. Predasyona uğrayan yuva sayısı yıllara
göre pozitif bir eğilim gösterdi, ancak bu eğilim istatistiksel olarak anlamlı
değildi. Predasyon olasılığı kuluçka döneminin sonuna doğru arttı ve deniz ve
bitki örtüsüne olan mesafeye göre mekansal değişimde farklılık ortaya çıkmadı.
Ayrıca, kumsalın sonuna doğru predasyon olasılığı arttı. Yuva yoğunluğu ve yuva
derinliklerine bağlı predasyon olma ihtimalinin ileride araştırılması
önemlidir. Ayrıca Samandağ sahilinde baskın yırtıcı olan Çakalların populasyon
ekolojisi ve statüsünün araştırılması da her iki tür için de önemlidir.
Nest predation is an important practical challenge for
the protection of many endangered species of birds and reptiles, and has the
potential to reduce hatching success and slow the recovery of the threatened
populations. Estimating the temporal and spatial variation of the nest
predation has the potential to optimize predation management. In this study,
the temporal and spatial variation of mammalian predation was investigated in the
green sea turtle (Chelonia mydas)
nests on Samandağ beach, Eastern Mediterranean, Turkey. A total of 964 nests
were examined between 2012 and 2017, which 733 of them were protected with
screened metal grid and 231 of them unscreened control nests. The most
effective nest predator was identified as the Jackal (Canis aureus). The protection of the nests with the screened metal
grid has effectively increased the hatching success. The number of predated
nests showed a positive trend over the years, but this trend was not
statistically significant. The likelihood of predation increased towards the
end of the incubation period, and did not change in the spatial variation
according to the distance to the sea and vegetation. Also, the likelihood of
the predation increased towards the end of the beach. Investigation of the
likelihood of predation by nest density and nest depth in future studies is
important. Also, the investigation of population ecology and status of the
Jackals, which is predominant predators on the Samandag beach, is important for
the both species.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Wildlife and Ecology |
Authors | |
Publication Date | June 20, 2018 |
Submission Date | March 2, 2018 |
Acceptance Date | March 27, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 4 Issue: 1 |