This article examines türkü form in the context of ideology, mentality change, history and narrative, tracks the historical development of the form by considering conditions in different periods and socio-cultural effects, and concludes, given the content and form characteristics of the melodic genre called türkü, that this is too wide a concept to be confined to this melodic genre, which is only part of what the word signifies. This study argues that the name türkü, given its content and form characteristics, should be used to refer to all musical cultural texts crated in the Turkish language, and the genre today called türkü should instead be called folk songs.
Türkü folk song mentality ideology narrative verbal history music aesthetics
Bu
makalede türkü ismi ile karşılanan biçim, ideoloji, mantalite değişikliği,
tarih ve anlatı kavramları çerçevesinde ele alınmış, dönemsel şartlar ve sosyo-kültürel
etkiler göz önünde bulundurularak tarihî seyir içinde değerlendirilmiş, bugün
türkü kelimesi ile isimlendirilen ezgili türün öz ve biçim özellikleri göz
önünde bulundurulduğunda türkünün, kendi içinde çeşitlenen ezgili türün ismi
olamayacak kadar geniş bir kavram olduğu hükmüne varılmıştır. Bu
çalışma, türkü ismini, muhteva ve biçim
özelliklerinden yola çıkarak Türk dili ile vücut bulmuş tüm ezgili kültür
metinleri için kabul etmek ve bugün türkü ismi ile karşılanan türü de halk
şarkısı olarak karşılamak niyetini taşımaktadır.
Türkü halk şarkısı mantalite ideoloji anlatı sözlü tarih müzik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca