Çukurova’da İkinci Ürün Koşullarında Bazı Tanelik Mısır Çeşitlerinin Verim Performansının Belirlenmesi

Year 2019, Volume: 2 Issue: 2, 166 - 175, 17.12.2019

Recep Akgün , Tevrican Dokuyucu , Uğur Sevilmiş

Abstract

Araştırmayla, Çukurova koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilen tane mısır çeşitlerinde bazı verim ve verim unsurlarının incelenmesi amaçlamıştır. Deneme, 2014 yılında Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Doğankent işletmesinde, tesadüf blokları deneme deseninde, dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Çalışmada materyal olarak orta erkenci (FAO 600-700 olum grubundan) olan dört adet hibrit mısır çeşidi (71MAY69, 72MAY80, 32T83 ve 31P41) kullanılmıştır.
Çalışmada elde edilen ortalama değerlere göre; bitki boyu 211,0 - 182,4 cm arasında, bitki kuru biyomas ağırlığı 2.743,3 – 3.535,3 kg/da arasında, hasat indeksi %23,5 - 33,2 arasında, koçanda tane sayısı 615,4-698,8 adet/koçan arasında, 1000 tane ağırlığı 207,0 - 292,0 g arasında, tane verimi 828,5 - 1012,5 kg/da arasında değişmiştir. Araştırma sonuçlarına göre en yüksek tane verimi olan 1012,5 kg/da değeri P32T83 çeşidinden elde edilmiş, diğer çeşitlerin verim değerleri benzer ve düşük bulunmuştur.

Keywords

Tanelik mısır, Çukurova, verim, verim öğeleri

References

• Alan, Ö., Sönmez, K., Budak, Z., Kutlu, İ. & Ayter, N. G. (2011). Eskişehir Ekolojik Koşullarında Ekim Zamanının Şeker Mısırın (Zea mays saccharata Sturt.) Verim ve Tarımsal Özellikleri Üzerine Etkisi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 25(4):34-41. Andrade, J. F. & Satorre, E. H. (2015). Single and double crop systems in the Argentine Pampas: Environmental determinants of annual grain yield. Field Crops Research, 177:137-147. Anonim. (2014). Adana Meteoroloji İstasyonu İklim Değerleri (1960–2014). Meteoroloji Genel Müdürlüğü Kayıtları, Ankara Anonim. (2015). FAO . http://www.faostat.org Aşar, A. (2014). Batman İli Kozluk İlçesi Koşullarında İkinci Ürün Silajlık Mısır Üretiminde Uygun Çeşitlerin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. VAN. Atakul, Ş. (2011). Diyarbakır Koşullarında Farklı Ekim Zamanlarının Beş Şeker mısırı (Zea mays L. saccharata Sturt.) Çeşidinde Taze Koçan Ve Tane Verimi İle Bazı Tarımsal Özelliklere Etkisi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Aydın, Y. (2011). Tokat Kazova Koşullarında Bazı Atdişi Melez Mısır (Zea mays indentata L.) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat. Bozkalfa, M. K., Eşiyok, D. & Uğur, A. (2004). Ege Bölgesi Koşullarında Ana ve II. Ürün Bazı Hibrit Şeker Mısır (Zea mays L. var. saccharata) Çeşitlerinin Verim, Kalite ve Bitki Özelliklerinin Belirlenmesi. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 41(1):11- 19. Demiray, Y. G. (2012). Bingöl Ekolojik Şartlarına Uygun Tane Mısır Çeşitlerinin Belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Bingöl. Duvick, D. N. (2005). The contribution of breeding to yield advances in maize (Zea mays L.). Advances in agronomy, 86:83-145. Gürel, F. (2007). Kastamonu ekolojik şartlarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Tokat. Hallauer, A. B. & Miranda, J. B. (1987). Quantative Genetics in Maize Breeding. P. 118- 119.Lowa State Unıv. Press, Ames, Lowa. Heggenstaller, A. H., Liebman, M. & Anex, R. P. (2009). Growth analysis of biomass production in sole-crop and double-crop corn systems. Crop Science, 49(6):2215-2224. İdikut, L., Nesrin, S. & Kara, A. (2012). Tane Ürünü İçin Yetiştirilen İkinci Ürün Mısır Çeşitlerinin Bazı Verim Öğeleri İle Tane Nişasta Oranlarının Belirlenmesi KSÜ Doğa Bil. Derg., 16(1), 2013, KSU J. Nat. Sci., 16(1):2013 Kaya, Ç. & Kuşaksız, T. (2004). Manisa havzası ekolojik koşullarında Farklı Ekim Zamanlarında Yetiştirilen Mısır Çeşitlerinde Verim ve Verimle İlgili Bazı Özelliklerin Belirlenmesi Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Kuşçu, H. (2010). Bursa Koşullarında Yetiştirilen Mısır Bitkisinde Kısıntılı Sulamanın Verim ve Kalite Üzerine Etkisi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarımsal Yapılar ve Sulama Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Bursa. Ray, D. K., Mueller, N. D., West, P. C. & Foley, J. A. (2013). Yield trends are insufficient to double global crop production by 2050. PloS one, 8(6), e66428. Seydoşoğlu, S. & Saruhan, V. 2017. Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Silajlık Mısır Çeşitlerinde Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Belirlenmesi. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 54 (4):377-383. Shiferaw, B., Prasanna, B. M., Hellin, J. & Bänziger, M. (2011). Crops that feed the world 6. Past successes and future challenges to the role played by maize in global food security. Food Security, 3(3):307. Tuncay, Ö., Bozkalfa, M. K. & Eşiyok, D. (2005). Ana Ürün Ve İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı Mısır Çeşitlerinde Koçanın Agronomik Ve Teknolojik Özelliklerinin Belirlenmesi. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2005, 42(1):47-58. ISSN 1018-8851 Uçak, A. B., Gençoğlan, C. & Değirmenci, H. (2013). The Effect of Direct And Traditional Seeding Methods and Different Water Levels on the Water–Yield Relationship of Drip Irrigated Corn. /JFAE. scientificjournal.php j.issue. Vol.11(3&4), 828-833p October-December 2013. Helsinki, Finland.