Niccolo Machiavelli is undoubtedly one of the important references in the theoretical grounds of the discussions on the concept of modern freedom, which are carried out today about whether the individual or society will have priority in the issue of freedom. Criticisms of the concept of freedom in the political thought of Niccolo Machiavelli, who is considered among the founders of modern term political science, gather at two opposite poles. On the one hand, it is claimed that Machiavelli in his masterpieces, Prince, formulates a tyrant as an obstacle in exercising individual liberties, while on the other hand, it is hypothesized that Machiavelli is a defender of individual freedom. Arguments that regard Machiavelli as a defender of freedom encode Machiavelli as a modern representative of the classical republican tradition of freedom. In this study by assessing Machiavelli in the context of classical republican freedom, two arguments are put forward. The first of these is that; the tension of the tyrant-citizen freedom that emerged in the works named Prince and Discourses has evolved into Republican freedom in Machiavelli in the last instance. Secondly, it is argued that once social conflicts during the period Machiavelli has lived is taken into account, the concept of Virtue developed by Machiavelli cannot overcome the tyranny-citizen freedom tension and will have to need a permanent tyrant against individual freedoms.
Özgürlük konusunda bireyin mi yoksa toplumun mu öncelikli olacağına dair günümüzde yürütüle modern özgürlük kavramına yönelik tartışmaların teorik zeminde önemli referanslarından biri de kuşkusuz Niccolo Machiavelli’dir. Modern dönem siyaset biliminin kurucuları arasında değerlendirilen Niccolo Machiavelli’nin siyaset düşüncesinde özgürlük kavramına yönelik eleştiriler iki zıt kutupta toplanmaktadır. Bir tarafta Machiavelli’nin Prens adlı eseriyle zorbayı bireysel özgürlüklerin karşısına konumlandırdığı iddia edilirken, diğer tarafta Machiavelli’nin özgürlük savunucusu olduğu tezi ileri sürülür. Machiavelli’nin özgürlük savunucusu olduğu yönünde geliştirilen argümanlar Machiavelli’yi klasik cumhuriyetçi özgürlük geleneğinin modern temsilcisi olarak kodlar. Machiavelli’yi klasik cumhuriyetçi özgürlük bağlamında değerlendiren bu çalışmada ise iki argüman öne sürülmüştür. Bunlardan birincisi; Prens ve Söylevler adlı eserlerde ortaya çıkan tiran- yurttaş özgürlüğü geriliminin Machiavelli’de son kertede cumhuriyetçi özgürlüğe evrildiğidir. İkinci olarak ise; Machiavelli’nin içinde yaşadığı dönemdeki toplumsal çatışmaların Machiavelli tarafından geliştirilen Virtu kavramına içerilemeyeceği özellikle tartışılarak, bütün çabalarına rağmen Machiavelli’nin tiranlık-yurttaş özgürlüğü gerilimini aşamadığı ve her defasında yurttaş özgürlüğü karşısında tirana ihtiyaç duymak zorunda kalacağı yönünde bir argüman geliştirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 4 |
International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences – IJEPHSS Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.