Çocuk ve anne-baba arasındaki bilinçli ve bilinç dışı etkileşimler sonucunda çocuğun cinsiyet rolü kimliği
oluşmaktadır. Bu olgu sunumuyla hem ender rastlanılan hem de atipik özelliklerin yansıdığı Cinsel Kimliğinden
Yakınma (Hoşnut Olmama) durumuna dikkat çekilmek istenmiştir. Olgu olarak 17 yaşında erkek, özel bir
okulda lise öğrencisi olan A sunulmaktadır. Ödipal çatışma 3-6 yaşları arasında yaşanır ve daha sonraki
dönemlerde çocuk aynı cins anne veya babasının cinsel kimliğini benimseyip özdeşim kurarak ödipal çatışmasını
çözer. Çocuğun ensest arzularından vazgeçmesi, cinsiyet ve kuşak farkını anlamlandırabilmesi ödipal süreci
uygun bir şekilde tamamladığını gösterir. Bu olguda özdeşim nesnesinin anne olduğu açıkca görülmekte ve
babanın ilgisizliğinin baba ile özdeşimi engellediği öne sürülmektedir. Anne ve baba arasındaki sağlıksız ilişki
A’nın, annesinin kocasıyla ilgili olumsuz nesne tasarımını içe almasını ve bunu erkek cinsiyetine genellemesine
neden olmuştur. Bu olguda gelişimsel krizlerin zamanında ve uygun yaşanmamış olduğu belirgindir. A’nın
küçük yaşlarda kalma arzusunun nedeninin babasına karşı duyduğu arzunun suçluluk duygusuyla baş edebilmek
için kullandığı inkar savunma düzeneğiyle ilişkili (büyüme inkarı, ergenliğe girmeyi ve ödipal çatışmanın
tekrardan alevlenmesini engelleme çabası) olabileceği düşünülmektedir. Büyümezse kendisi için “karmaşık”
olan duygularla baş etmek zorunda kalmayacaktır. Bu olgu sunumu nesne ilişkileri kuramı çerçevesinde
tartışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2017 |
Submission Date | August 11, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 3 Issue: 2 |
International Journal of Humanities and Education (IJHE)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.