SOME ASSESSMENTS ON THE COMPETENCIES IN SPECIAL AREA OF TURKISH TEACHERS ABOUT GERUNDS AND INFINITIVES GROUP

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 562 - 587, 30.04.2017

Sedat Balyemez

Öz

Infinite verb forms, the verb is similar to due to be able to connect new words to them. These characteristics of infinite verb forms, has entered into the curriculum. 8th grade Turkish curriculum of secondary schools was highlighted this aspect of infinite verb forms. Teaching of some information to the students during the teaching process is related to the adequacy of the teacher's field knowledge. In this study, competencies in special area of the Turkish teachers about gerunds and infinitives group were examined. 103 Turkish teachers who worked in secondary schools participated in the research. A data collection form was used to collect data in the study, which was prepared by the researcher and reviewed by experts. Seven sample sentences were given to participant teachers in the study it was requested to explain whether or not there is a infinite verb form in these sentences. The explanations written by the teachers for the questions were examined and it has been tried to be determined that teachers have enough knowledge about infinite verb forms or not. Of the 103 teachers who participated in the study, only 4 teachers had written the correct explanation for all the questions. Sixty-five percent of teachers did not write the correct explanation for any question. These results show that the competencies in special area about the gerunds and infinitives groups of the teachers in the working group are not enough.

Anahtar Kelimeler

Competencies in special area, infinite verb forms, gerunds and infinitives group, words connected to infinite verb forms, word group

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN FİİLİMSİ GRUPLARI KONUSUNDAKİ ALAN YETERLİLİKLERİNE İLİŞKİN BAZI DEĞERLENDİRMELER

Öz

Fiilimsiler, kendilerine yeni kelimeler bağlayabilmeleri nedeniyle fiile benzer. Fiilimsilerin bu karakteristik özelliği, öğretim programına da girmiştir. Ortaokul 8. sınıf Türkçe dersi öğretim programında fiilimsilerin bu özelliği vurgulanmıştır. Öğretim sürecinde öğrencilere bazı bilgilerin öğretilebilmesi, öğretmenin bilgisinin yeterliliği ile ilişkilidir. Bu çalışmada Türkçe öğretmenlerinin fiilimsi grupları konusundaki alan bilgisi incelenmiştir. Araştırmaya ortaokullarda görev yapan 103 Türkçe öğretmeni katılmıştır. Çalışmada veri toplamak için araştırmacı tarafından oluşturulan ve uzman görüşünden geçen bir veri toplama formu kullanılmıştır. Çalışmada katılımcı öğretmenlere 7 örnek cümle verilmiş ve bu cümlelerde fiilimsi grubu olup olmadığının açıklanması istenmiştir. Öğretmenler, açıklamalarını formun ilgili bölümüne yazmışlardır. Öğretmenlerin sorular için yazdığı açıklamalar incelenmiş ve bu yolla öğretmenlerin fiilimsi grupları hakkında yeterli bilgiye sahip olup olmadıkları tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmaya katılan 103 öğretmenden sadece 4’ü, bütün sorular için doğru açıklama yazmıştır. Öğretmenlerin %65’i hiçbir soruya doğru açıklama yazamamıştır. Bu sonuçlar, araştırmaya katılan öğretmenlerin fiilimsi grupları konusundaki alan bilgisi yeterliklerinin düşük olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Alan bilgisi yeterliliği, fiilimsi, fiilimsi grubu, fiilimsiye bağlı kelime, kelime grubu

Kaynakça

• Bağcı, B. (2007). Türkçe Öğretmenliği Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Mesleki Yeterlilik Düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Bağcı, H. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Yeterlilik Düzeyleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 45-68.
• Benzer, A. – Eldem, E. (2013). Türkçe ve Edebiyat Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirme Araçları Hakkındaki Bilgi Düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2), 649-664.
• Börekçi, M. (2009). Türk Dili Edebiyatı ve Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi Sürecinde Dilbilim ve Türkçe Öğretimi. Turkish Studies, 4(3), 419-429.
• Cerit, Y. (2008). Öğretmen Kavramı İle İlgili Metaforlara İlişkin Öğrenci, Öğretmen ve Yöneticilerin Görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 693-712.
• Güney, N., Aytan, T. ve Gün, M. (2010). Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri İle İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretim Programı İlişkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 286-315.
• Gürbüz, S. - Şahin, F. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz. Ankara: Seçkin.
• Delice, H. İ. (2012). Türkçe Sözdizimi. İstanbul: Kitabevi.
• İskender, H. – Yiğit, F. ve Bektaş, R. (2015). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine Yönelik Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 305-327.
• Karahan, L. (2010). Türkçede Söz Dizimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet Döneminde Dal Öğretmeni Yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 1-14.
• Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Küçükahmet, L. (2007). 2006-2007 Öğretim Yılında Uygulamaya Başlanan Öğretmen Yetiştirme Lisans Programlarının Değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 203-218.