Arabic-Turkish False Friends in Teaching Turkish as a Foreign Languag

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 21, 30.03.2021

Ahmad Lababıdı Celile Eren Ökten

https://doi.org/10.29228/ijlet.48929

Öz

Turks and Arabs have interacted throughout history in terms of Turkish and Arabic borrowed words and grammatical definitions. This study focuses on the difficulties Arabic students may encounter in their Turkish lessons and the teaching of many common words with the same pronunciation but different meanings in two languages. Some of these words are "time, person, sentence, hour, etc." It is used in the same sense in both languages as in the examples. Some of them, "body, availability, art, price, etc." As such, it varies in terms of meaning and usage. In this study, the set of "Istanbul Turkish for Foreigners" (2019), one of the most used textbooks in teaching Turkish to foreigners, was used as a data source. The words of Arabic origin in A1 and A2 levels were examined in terms of false friends that constitute the study's theoretical framework. The researchers handled a survey conducted with the qualitative research method according to the document review. They translated qualitative data into word lists and evaluated these data were with descriptive analysis. The total numbers and repetition frequencies of the words of Arabic origin were determined. As a result of the examinations, the total number of Arabic-origin words at the A1 level was 533; the misleading equivalent was 25; A total of 579 words of Arabic origin and 55 false friend’s words were determined at A2 level. The total number of Arabic-origin words obtained at all levels is 1112, and the misleading equivalent is 80. The false friend situation was classified and interpreted according to these words' meanings through descriptive analysis by taking the opinions of an Arabic expert. The identifying and explaining false friends in the "Istanbul Turkish for Foreigners" course and workbooks would represent support material for teachers in vocabulary teaching to Arabic students. Simultaneously, the instructors should pay attention to their language of instruction used in foreign language teaching.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish as a Foreign Language, vocabulary teaching, false friends

Yabancı Dil Türkçe Öğretiminde Arapça-Türkçe Yanıltıcı Eşdeğerlik

Öz

Türkler ve Araplar tarih boyunca Türkçe ve Arapça ödünç sözcükler ve dil bilgisel tanımlamalar açısından etkileşim içerisindedir. Bu çalışmanın amacı, ana dili Arapça olan öğrencilerin Türkçe derslerinde karşılaşabilecekleri zorluklara, iki dilde telaffuzları aynı lakin anlamları farklı sahip çok sayıda ortak kelimenin öğretimine odaklanmaktır. Bu sözcüklerden bir kısmı, “zaman, insan, cümle, saat vb.” örneklerinde olduğu gibi her iki dilde de aynı anlamda kullanılmaktadır. Bir kısmı ise, “vücut, müsait, sanat, fiyat vb.” gibi, anlam ve kullanım bakımından çeşitli farklılıklar göstermektedir. Bu çalışmada yabancılara Türkçe öğretiminde en çok kullanılan ders kitaplarından biri olan “İstanbul Yabancılar İçin Türkçe” (2019) seti veri kaynağı olarak kullanılmıştır. A1 ve A2 düzeylerinde yer alan Arapça kökenli sözcükler, çalışmanın kuramsal çerçevesini oluşturan yanıltıcı eşdeğerlik açısından incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen çalışma, doküman incelemesine göre ele alınmıştır. Nitel veriler sözcük listelerine çevrilmiş ve bu veriler betimsel analiz ile değerlendirilmiştir. Arapça kökenli sözcüklerin toplam sayıları ve tekrar sıklıkları tespit edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda A1 düzeyinde toplam Arapça kökenli sözcük sayısı 533, yanıltıcı eşdeğer 25; A2 düzeyinde toplam Arapça kökenli sözcük sayısı 579, yanıltıcı eşdeğer 55 sözcük tespit edilmiştir. Tüm düzeylerde elde edilen Arapça kökenli sözcük toplam sayısı 1112, yanıltıcı eşdeğer sözcük 80’dir. Arapça alanından bir uzmanın görüşleri alınarak betimsel analiz yoluyla bu sözcüklerin anlamlarına göre yanıltıcı eşdeğerlik durumu sınıflandırılmış ve yorumlanmıştır. “İstanbul Yabancılar İçin Türkçe” ders ve çalışma kitaplarındaki yanıltıcı eşdeğerli sözcüklerin tespiti ve açıklamaları ile birlikte ana dili Arapça öğrencilere söz varlığı öğretiminde öğretmenlere destek materyal olarak sunulmuştur. Aynı zamanda yabancı dil öğretiminde kullanılması gereken öğretim dilinin önemine de dikkat çekilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yabancı dil Türkçe öğretimi, sözcük öğretimi, yanıltıcı eşdeğerli sözcükler

Kaynakça

• Abou-Khalil, V., Flanagan, B., Ogata, H. (2018). Learning false friends across contexts. Companion Proceedings 8th International Conference on Learning Analytics & Knowledge. 1-11. Erişim Tarihi: 12.12.2020, https://repository.kulib.kyoto-u.ac.jp/dspace/bitstream/2433/233070/1/LAK18_ogata.pdf
• Alfaro, D. (2017). Teaching cognates to young learners through reading tasks. (Yayımlanmamış ٌٌ Yüksek Lisans Tezi). Pereira Teknoloji Üniversitesi.
• Arapça Sözlük (Almaany Sözlükleri). Erişim Tarihi: 10.12.2020, https://www.almaany.com/
• Aydoğdu, Z., Aydoğdu, Y., Asmaz. A. (2019). Yabancı dil olarak türkçede kelime öğretimi üzerine bir durum tespiti: suriyeli ortaokul öğrencilerine türkçe öğreten öğretmenler örneği. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Dergisi. c.2 s.2: 152-164.
• Beltran, R. C. (2004-2005). The effects of focus on form in the teaching of spanish-english false friends. Revista española de lingüística aplicada. c.17 s.18: 65-79.
• Biçer, N., Polatcan. F. (2015). Yabanci dil olarak Türkçe öğretiminde kelime öğrenme stratejilerinin değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi. s.54: 811-828.
• Biçer, N. (2012). Hunlardan günümüze yabancılara türkçe öğretimi. Uluslararası. Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. c.1 s.4: 107-133.
• Bijsterveld, A. (2010). Simulating the learning of languages: how bilinguals learn cognates, false friends, and words of different frequencies. BA thesis Artificial Intelligence Supervisors: Ton Dijkstra & Ida Sprinkhuizen-Kuyper Radboud University Nijmegen the Netherlands. 06.11.2020, http://www.socsci.ru.nl/idak/teaching/batheses/bijsterveld_a_bathesis10.pdf
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, vol. 9, no. 2, pp. 27-40. DOI 10.3316/QRJ0902027.
• Bulduk, O. (2000). İslamiyet’in kabulü ve ilk Türk-İslam devletleri, ed. semih yalçın, tarihte türkler ve alparslan türkeş. Berikan Yayınları, İstanbul. c.1 s: 83-112.
• Büyükikiz, K. K., Hasırcı. S. (2013). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde sözcük öğretimi üzerine bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. c.10 s.21: 145-155.
• Büyükikiz, K. K., Çangal. Ö. (2016). Suriyeli misafir öğrencilere Türkçe öğretimi projesi üzerine bir değerlendirme. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. c.5 s.3: 1414-1430.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2018). Eğitimde bilimsel araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Caferoğlu, A. (2000). Türk dili tarihi I-II. İstanbul: Enderun Kitabevi.
• Candan, G. (2012). Ahmed Cevdet Paşa'nın maarif nazırlığı ve eğitim-öğretim alanlarındaki faaliyetleri Master's thesis. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Cenoz, J., Hufeisen, H. ve Jessner, U. (2001). Cross-linguistic ınfluence in third language acquisition: psycholinguistic perspectives. Clevedon: Multilingual Matters.
• Calvo, N. (2005). Negative language transfer when learning spanish as a foreign language. Interlingüistica. s.16: 237-248.
• Council of Europe. (2020). Common European Framework of References for Languages: Learning, Teaching, Assessments. Companion Volume. Erişim Tarihi: 30.12.2020, https://rm.coe.int/common-european-framework-of-reference-for-languages-learningteaching/16809ea0d4
• Creswell, J.W. (2017). Eğitim Araştırmaları: Nicel ve Nitel Araştırmanın Planlanması, Yürütülmesi ve Değerlendirilmesi. İstanbul: Edam Yayınları.
• Çağbayır, Y. (2017). Ötüken osmanlı türkçesi sözlüğü. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Çiftçi, E. (2019). Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde kullanılan “yabancı uyruklu öğrenciler için Türkçe” kitabında kültür aktarımı. xı. uluslararası dünya dili Türkçe sempozyumu. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çiftçi, Ö., Demirci, R. (2019). Ana dili olarak arapça konuşan öğrencilere Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yalancı eşdeğer kelimelerin rolü. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. c.4 s.2: 628-644.
• Gallart Vidal, M. (2015). The acquisition of false friends in english as a foreign language: comparison between oral and written output. Barselona Özerk Üniversitesi. İngiliz Filolojisi ve Alman Çalışmaları Bölümü.
• Gauthier, C. (2012). Language development in bilingual children. Southern Illinois Üniversitesi Carbondale.
• Gençoğlu, C. (2019). Millî bir destekleme ve yetiştirme sistemi modeli: ilkokullarda yetiştirme programi (İyep). Millî Eğitim Dergisi. c.48 s.1: 853-881.
• Göçer, A., Moğul, S. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili çalışmalara genel bir bakış. Electronic Turkish Studies. c.6 s.3: 797-810.
• Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. 2020. Geçici Koruma: Yıllara Göre Geçici Koruma Kapsamındaki Suriyeliler. Erişim Tarihi: 02.12.2020, https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638
• Graves, M. F., August, D. ve Mancilla-Martinez, J. (2012). Teaching vocabulary to English language learners. ABD: Teachers College Press.
• Green, L. C. (2004). Bilingual word power. research based vocabulary strategies for English language learners. Intercultural Development Research Association. 1-8
• Haznedar, B. (2018). Avrupa’da başka dilleri konuşanlar: yetişkin yaştaki göçmenler ve göçmenlerle çalışan öğretmenlerin eğitimi. EU-Speak-3. Erişim Tarihi: 06.11.2020, https://research.ncl.ac.uk/euspeak/project-finalbookinfivelanguages/turke/Turkish-%20Multiplier%20CompleteWith%20Cover.pdf
• İltar, L., Dündar, S. A. (2018). Suriyeli öğrencilere Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan öğretim setleri hakkında karşılaştırmalı bir değerlendirme çalışması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. c.7 s.20: 523-539.
• Bölükbaş Kaya, F., Hançer, F. B., ve Golynskaia, A. (2019). İki Dillilik: tanımı ve türler üzerine kuramsal tartışmalar. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 7(2), 98-113.
• Bölükbaş, F., Yılmaz, M. Y. (Eds.). (2019). İstanbul A1 Türkçe Ders Kitabı. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
• Bölükbaş, F., Yılmaz, M. Y. (Eds.). (2019). İstanbul A1 Türkçe Alıştırma Kitabı. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
• Bölükbaş, F., Yılmaz, M. Y. (Eds.). (2019). İstanbul A2 Türkçe Ders Kitabı. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
• Bölükbaş, F., Yılmaz, M. Y. (Eds.). (2019). İstanbul A2 Türkçe Alıştırma Kitabı. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
• Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. c.8 s.15: 170-189.
• Lalor, E., Kirsner, K. (2001). The representation of “False Cognates” in the bilingual lexicon. Psychonomic Bulletin & Review. c.8 s.3: 552-559.
• Mattheoudakis, M., Patsala, P. (2007). English-Greek false friends: now they are, now they aren’t. 8th ınternational conference of Greek linguistics. University of Ioannina, 06.11.2020, https://cpb-usw2.wpmucdn.com/u.osu.edu/dist/e/68806/files/2019/08/Eng-Greek-False-Friends.pdf
• McCarter, S., Jakes, P. (2009). Uncovering EAP. how to teach academic writing and reading. Oxford: Macmillan Publishers Limited.
• MEB. 2019. Yabancı Öğrenciler Uyum Sınıfları Genelgesi. Erişim Tarihi: 09.11.2019, http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/2022.pdf
• Millî Eğitim Bakanlığı. 2020. Mülteci Çocukların Eğitime Kazandırılması İçin Destek Programı. 10.12. 2020, https://www.meb.gov.tr/multeci-cocuklarin-egitime-kazandirilmasi-icin-destekprogrami/haber/20068/tr
• Nimer, M. (2019). Türkiye'deki Suriyeli Mültecilerin Türkçe Dil Eğitimi Deneyimleri Ve Kurumsal Yapılar. İstanbul Politikalar Merkezi (İPM)
• Oral, I. (2016). Türkiye’de kapsayıcı eğitimi yaygınlaştırmak için politika önerileri. ERG.
• Ökten, C. E., Griffin, B. Ö. (2016). Improvisation of real-life scenarios through ıntercultural competence. Journal of Education and Training Studies. c.4 s.7: 236-244.
• Özçakmak, H., Tutku, G. Y. (2019). Yedi iklim türkçe setinde Arapça kökenli sözcüklerin sıklığı. Ana Dili Eğitimi Dergisi. c.7 s.4: 996-1009.
• Özdemir, C. (2018). Yabancı dil olarak türkçe öğretiminin tarihçesi. Filoloji Bilimleri. 58-65.
• Patton, M.Q. (2018). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Roca-Varela, M. L. (2011). Teaching and learning “false friends”: a review of some useful resources. Encuentro. s.20: 80-87.
• Rohde, A. (2018). Avrupa’da başka dilleri konuşanlar: yetişkin yaştaki göçmenler ve göçmenlerle çalışan öğretmenlerin eğitimi. Ed. Belma Haznedar. EU-Speak-3. 06.11.2020, https://research.ncl.ac.uk/eu-speak/project-finalbookinfivelanguages/turke/Turkish%20Multiplier%20Complete-With%20Cover.pdf
• Sami, Ş. (1989). Kâmûs-ı Türkî. İstanbul: Enderun Kitabevi.
• Savrun, E. (2018). Tarihte Araplar ve Türk-Arap ilişkileri. Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi. c.4 s.9: 229-257.
• Sole Alonso, G. (2017). False friends in advanced learners of english. the effect of task type and mode. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İspanya: Barselona Üniversitesi. Suriyeli Çocukların Türk Eğitim Sistemine Entegrasyonunun Desteklenmesi Projesi. Piktes faaliyetleri. Erişim Tarihi: 10.12.2020, https://piktes.gov.tr/Home/Faaliyetler
• Swan, M. (1997). The influence of the mother tongue on second language vocabulary acquisition and use. Vocabulary: Description, acquisition and pedagogy. Cambridge: Cambridge University Press. 156-180.
• Szabo, C. Z. (2017). Vocabulary testing and the influence of second language on third language vocabulary acquisition. (Yayımlanmamış Doktora tezi). The Open University.
• Szpila, G. (2006). False friends in dictionaries. bilingual false cognates lexicography in poland. International Journal of Lexicography. c.19 s.1: 73-97.
• Şimşek, H., Dağıstan, A., Şahin, C., Koçyiğit, E., Yalçınkaya, G., Kart, M. ve Dağdelen, S. (2019). Kapsayıcı eğitim bağlamında Türkiye’de temel eğitim programlarında çokkültürlülüğün izleri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. c.5 s.2: 177-197.
• Tanrıkulu, L., Önder, G. C. (2019). Yabancı dil olarak türkçe öğrenen çocuklarda iki dillilik problemi. EJER Congress 2019 Conference Proceedings. 1719-1726.
• Türkçe ve Yabancı Dil Uygulama ve Araştırma Merkezi. Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Setleri Hakkında. Erişim Tarihi: 10.12.2020, http://tomer.ankara.edu.tr/hitit-seti-2/
• Türk Dil Kurumu Sözlükleri. Erişim Tarihi: 10.12.2020, https://sozluk.gov.tr
• Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı. Kâmûsu’l-Muhît Tercümesi ve Vankulu Lügati. Erişim Tarihi: 03.01.2020, http://www.kamus.yek.gov.tr/
• Uğur, F., Azizoğlu, N. İ. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının sözcük öğretimi açısından değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi. c.4 s.1: 151-166.
• Walseth, H. M. (2013). Friend or foe: metacognitive awareness of false friends and cognates. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). ABD. Hamlin Üniversitesi.
• Yaylacı, Y., Argynbayev, A. (2014). English-Russian false friends in elt classes with ıntercultural communicative perspectives. Procedia - Social and Behavioral Sciences. s.122: 58 – 64.
• Yılmaz, C. (2019). Avrupa ortak öneriler çerçevesi bağlaminda okuma kazanimlarinin (B1 Düzeyi) ders kitaplarindaki görünümü. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yunus Emre Enstitüsü. Türkçe Öğretşm Setleri Hakkında. Erişim Tarihi: 10.12.2020, https://www.yee.org.tr/tr/birim/turkce-ogretim-setleri
• Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı. Uluslararası Öğrenciler. Türkiye Bursları Erişim Tarihi: 10.12.2020, https://www.ytb.gov.tr/uluslararasi-ogrenciler/turkiye-burslari
• Yüce, N. (1999). Osmanlı Türkçesi. İstanbul: Osmanlı Medeniyeti Tarihi. c.I, s.19.
• Zorbaz, K. Z. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretiminin Tarihî Seyri. Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı. 2. Bölüm. 159-169.