İŞSİZLİK VE İNTİHAR ARASINDAKİ İLİŞKİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Year 2020, , 729 - 744, 13.10.2020

Tanay Dilber , Doğan Uysal

https://doi.org/10.17130/ijmeb.798469

Cited By: 3

Abstract

İntihar, dünya çapındaki ölümlerin büyük bir kısmını oluşturmaktadır. Psikolojik ve sosyolojik
faktörlerin yanında ekonomik faktörler de intihara neden olmaktadır. Çalışmamızda intihar oranı bağımlı
değişken, işsizlik oranı ise bağımsız değişken olarak belirlenmiştir. İntihar oranı, geçim sıkıntısı ve ticari
sıkıntılar nedeniyle intihar edenlerin, toplam intihara oranından oluşmaktadır. Çalışmanın zaman aralığı
2005-2018 olarak belirlenmiştir. Veriler Türkiye İstatistik Kurumu’ndan alınmış ve çeyrek olarak dikkate
alınmıştır. İlk olarak konuyla ilgili kapsamlı bir literatür taraması yapılmış daha sonra ekonometrik
metodoloji ve elde edilen bulguların yorumlanmasına yer verilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda
işsizlikten intihara doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi saptanmıştır.

Keywords

İşsizlik, İntihar, Zaman Serisi Analizi, Nedensellik

References

• Adak, N. (2010). Sosyal bir problem olarak işsizlik ve sonuçları. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 21:2,105-116
• Ağılkaya, Z. (2010). İntihar ve din: İntihar girişiminde bulunanlar üzerine ampirik bir araştırma. M.Ü İlahiyat Fakültesi Dergisi,8(1),173-202.
• Aksu, L. (2018). İşsizlik, suç, boşanma, intihar oranları ile iktisadi büyüme ilişkisinin; nedensellik testleri ile analizi: Türkiye örneği. İktisat Politikası Araştırma Dergisi, 5(2),58-100.
• Andres, A. R. (2005). Income inequality, unemployment and suicide: A panel data analysis of 15 Europen Countries. Applied Economics,37, 439-451.
• Alvarez, A. (2007). İntihar kan dökücü Tanrı. (Çev: Zuhal Çil Sarıkaya). İstanbul: Öteki Yayınevi.
• Asaoğlu, M. (2007). Şanlıurfa’da intihar girişimlerinin ilişkili olduğu risk faktörleri. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanlığı Psikiyatri Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi
• Atila, M. (2019). Ekonomik krizlerin toplumsal izdüşümü: Türkiye’de yaşanan ekonomik krizlerin işsizlik, suç ve intihara yansımaları (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi
• Ayas, S. (2016). İşsizlik ve eğitim seviyesinin intihar üzerindeki etkisi: TÜİK verileri üzerine ampirik bir çalışma, Yönetim Bilimleri Dergisi, 2016(28), 101-119.
• Azmak, A. (2006). Suicides in Trakya region, Turkey, from 1984 to 2004. Med Sci Law, 2006(1), 19-30.
• Bayrak, S. (2017). İşsizliğin intihar üzerindeki etkileri: Türkiye İçin bir nedensellik analizi. Sakarya Üniversitesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi,73 (2),125-141.
• Beautraıs, A. L., Joyce, P. R., & Mulder, R. T. (1998). Unemployment and serious suicide attempts, Pyschological Medicine, 28, 209-218
• Burns, A., Edward, G., & Tara, M. (2008). A study of suicides in Londonderry, North Ireland, for the year period spannig 2000-2005. Journal of Forensic and Legal Medicine, 2008(3), 148-157.
• Bridge, J. A., Goldstein, T. R., & Brent, D. A. (2006). Adolescent suicide and suicidal behavior. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 47(34), 372-394.
• Breuer, C. (2006). Unemployment and suicide mortality: Evidence from regional panel data in Europe, Health Economics, 24(8), 936-950.
• Chuang, H., & Huang, W. (2007). Re-examination of suicide rates in Taiwan. Social Indicators Research. 83, 465-485.
• Chen, J., Choı, Y. C., Morı, K., Sawada, Y., & Sugano, S. R. (2012). Unemployment and suicide in Japan. Japan Labor Review, 9(2), 75–92.
• Crawford, M. J., & Prince, M. (1999). Increasing rates of suicide in young men in England during the 1980’s: The importance of social context. Social Science & Medicine, 49,1419-1423.
• Crepet, P., Caracciolo S., Casalo R., Florenzano F., Grassi G.M., & Tomelli A. (1991). Suicidal behavior in Italy: Data, trends and guidelines for a suicide ıntervention / prevention policy. Suicide and Life-Threatening Behavior, 21(3), 263-278.
• Durkheım, E. (2013). İntihar. İstanbul: Pozitif Yayıncılık.
• Esben, A. (2005). Effect of psychiatric illness and labour market status on suicide: A healty worker effect?. Journal of Epidemiol Community Health, 59, 598-602.
• Economoua, M., Madıanos, M., Theletırıs, C., Peppou, L. E., & Stefanis, C. N. (2011). Increased suicidality amid economic crisis in Greece, The Lancet, 378(9801), 1459–1522
• Ekici, G., Savaş, A. H., & Çıtak, S. (2001). İntihar riskini arttıran psikososyal etmenler (sosyal güvence yokluğu, göç ve diğer stresörler). Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2(4), 204-212.
• Fisher, J., & Andres, A. R. (2008). Political instutaions and suicide: A regional analysis of Switzerland. Thurgau Instıtute of Economics,1-34.
• Granger, C. (1969). Investigating causal relations by economectric models and cross-sprectral method. Econometrica, 37, 553-560.
• Hamermesh, D. S., & Soss, N. M. (1974). An economic theory of suicide. Journal of Political Economy. Ocak -Şubat 1974, 82(1), 83-98.
• Harmancı, P. (2015). Dünyadaki ve Türkiye’deki intihar vakalarının sosyodemografik özellikler açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversty Faculty of Health Sciences Journal, 2015(1).
• Inoue, K. (2007). A correlation between increases in suicide rates and increases in male unemployment rates in mie prefacture Japan. Industrial Health, 177-180.
• Kposowa, A. J. (1999). Suicide mortality in the United States: Differentials by industrial and occupational groups. American Journal of Industrial Medicine, 36(6), 645-652.
• Kutlar, A. (2009). Uygulamalı ekonometri. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Lundin, A., Ingvar L., Peter A., & Tomas H. (2012). Unemployment and suicide in the Stockholm population: A register-based study on 771,068. Men and Women.Public Health, 2012(5), 371- 377.
• Lewis, G., & Slogget A. (2008). Suicide, deprivation and unemployment. Record Linkage Study, 317(7168), 1283-1286.
• Mehmet, M., & Çağlar A. E. (2019). Eviews ve Gauss uygulamalı zaman serileri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Noh, Y. H. (2009). Does unemployment increase suicide rates ? The OECD panel evidence. Journal of Economic Psychology, 2009(4), 575-582.
• Nock, M. K., Borges, G., Bromet, E. J., Cha, C. B., Kessler, R. C., & Lee, S. (2008). Suicide and suicidal behavior. Epidemiologic Reviews, 30(1), 133-154.
• Phillipss, P. C. B., & Perron, P. (1988). Testing for a unit root in time series regression. Biometrika, 37(3),335-346.
• Preti, A., & Miotto, P. (1999). Suicide and unemployment in Italy 1982-1994. Journal of Epidemiology and Community Health, 53(11),694-701.
• Rushing, A. W. (1968). Income, unemployment and suicide: An occupational study. The Sociological Quarterly,9(4),493-503.
• Sevüktekin, M., & Nargeleçekenler, M. (2010). Ekonometrik zaman serileri analizi. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
• Santos, J. P. (2016). More than just numbers: Suicide rates and the economic cycle in Portogal. SSMPopulation Health,1-10.
• Topbaş, F. (2007). İşsizlik ve intihar ilişkisi:1975-2005 Var analizi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2007(2), 161-172.
• Tunalı, H., & Özkaya, S. (2016). Türkiye’de işsizlik ve intihar ilişkisinin analizi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2016(5), 56-69.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2019). İşgücü istatistikleri.
• Weyerer, S., & Widenmann, A. (1995). Economic factors and the rates of suicide in Germany between 1881 and 1989. Psychological Reports, 76,1331-1341.
• Webb, R. T. & Kabur, N. (2015). Suicide, unemployment, and the effect of economic recession. university of Manchester. Centre for Mental Health and Risk, 2(3),196-197.
• WHO.(2020). World Health Organization. Erişim Tarihi: 05.05.2020, https://www.who.int/health-topics/ suicide#tab=tab_1.
• Yang, B., & Lester, D. (1995). Suicide, homicide and unemployment. Applied Economic Letters, 2,278- 279.