Research Article
BibTex RIS Cite

Investigation of PISA Problem Posing Skills of Mathematics Teacher Candidates

Year 2018, , 128 - 148, 31.12.2018
https://doi.org/10.32570/ijofe.483163

Abstract

References

  • Akarsu, S. (2009). Özyeterlik, motivasyon ve PISA 2003 matematik okuryazarlığı üzerine uluslararası bir karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.Akay, H., Soybaş, D. ve Argün, Z. (2006). Problem kurma deneyimleri ve matematik öğretiminde açık-uçlu soruların kullanımı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 129-146.Altun, M. (2008). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi. Alfa Yayıncılık, Ankara.Altun, M., Aydın, N., Akkaya, R.,& Uzel, D. (2012). PISA perspektifinden ilköğretim 8. Sınıf öğrencilerinin matematik başarı düzeyinin tahlili. Retrieved from http://doktora2012.files.wordpress.com/2012/10/zpisa-kuyeb.doc.Ball, D.L., Thames, M.H. & Phelps, G.(2008). Content knowledge for teaching: what makes it special? Journal of Teacher Education , 59(5), 389 –407.Batur, Z., & Ulutaş, M. (2013). PISA ile Türkçe öğretim programındaki okuduğunu anlama kazanımlarının örtüşme düzeylerinin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1549-1563.Berberoğlu, G. (2007). Türk bakış açısından PISA araştırma sonuçları. Konrad Adenauer Stiftung [Çevrimiçi: http://www. konrad.org.tr/Egitimturk/07girayberberoglu. pdf], Erişim tarihi: 09 Kasım, 2018.Cankoy, O., & Darbaz, S. (2010). Problem kurma temelli problem çözme öğretiminin problemi anlama başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38),11-24.Creswell, J. W. (2011). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th Ed). Pearson Publications,Inc.Çelik, A. ve Özdemir, E. Y. (2011). İlkögretim öğrencilerinin orantısal akıl yürütme becerileri ile oran-orantı problemi kurma becerileri arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 1-11.Demir, F. (2015). matematik okuryazarlığı soru yazma süreç ve becerilerinin gelişimi. Yayınlanmamış doktora tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.Denscombe, M. (2010). The good research guide: for small-scale social research projects (4th Edition). Open University Press.English, L. D. (1997). The development of fifthgrade children’s problem posing abilities. Educational Studies in Mathematics, 34(3), 183–217.Ersoy, Y. (1997). Nitelikli matematik öğretmeni yetiştirme. Çağdaş Eğitim,(22)237, 3-7.Güzeller, C. O., Eser, M. T., & Aksu, G. (2016). Study of the factors affecting the mathematics achievement of turkish students according to data from the programme for international student assessment (PISA) 2012. International Journal of Progressive Education, 12(2), 223-236.Gonzales, N. A. (1998). A blueprint for problem posing. School Science and Mathematics, 94(2), 78-85.Güler, H. K. (2013). Türk öğrencilerin pısa'da karşılaştıkları güçlüklerin analizi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2), 501-522.Gürbüz, M. Ç. (2014). Matematik okuryazarlık öğretiminin PISA sorusu yazma ve matematik okuryazarlık düzeyleri üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi, Bursa.Işık, C., Işık, A. ve Kar, T. (2011). Matematik öğretmeni adaylarının sözel ve görsel temsillere yönelik kurdukları problemlerin analizi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 39-49.İncikabı, L., Pektaş, M., & Süle, C. (2016). Ortaöğretime geçiş sınavlarındaki matematik ve fen sorularının pısa problem çözme çerçevesine göre incelenmesi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 17(2), 649-662.Kılıç, C. (2013). Turkish primary school teachers' opinions about problem posing applications: Students, the mathematics curriculum and mathematics textbooks. Australian Journal of Teacher Education (Online), 38(5), 144.Kilpatrick, J. (1987) Problem Formulating: where do good problems come from? In A.H. Schoenfeld (Ed.) Cognitive Science and Mathematics Education, pp. 123-147. Hillsdale: Lawrence Erlbaum.Korkmaz, E. ve Gür, H. (2006). Öğretmen adaylarının problem kurma becerilerinin belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 64-74.Lowrie, T. (2002). Designing a Framework for Problem Posing: young children generating open-ended tasks, Contemporary Issues in Early Childhood, 3(3), 354-364.Mcmillian, H. J.& Schumacher, S. (2010). Research in education. Boston, USA: Pearson Education.Milli eğitim Bakanlığı, (MEB) (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.Neuman, W. L. (2014). Social Research Methods: Qualitative and Quantitative Approaches: Pearson New International Edition. Pearson Education Limited.Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2013a). PISA 2012 results: What students know and can do – student performance in mathematics, reading, and science (Volume I). PISA. OECD Publishing.Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2013b). PISA 2012 results: What students know and can do – student performance in mathematics, reading, and science (Volume II) . PISA. OECD PublishingOrganisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2018). PISA 2015 results in focus. PISA, OECD Publishing.Özenç, B., & Arslanhan, S. (2010). PISA 2009 sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.Özer Y. & Anıl D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 313-324.Özer, Y. & Özberk, E. H. (2011). PISA 2009:Türk öğrencilerin okuma becerileri, fen ve matematik okuryazarlığının bazı değişkenler açısından incelenmesi. 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Burdur.Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park.Silver, E. A. (1994). On mathematical problem posing. For the Learning of Mathematics, 14(1), 19–28.Silver, E. A. ve Cai, J. (1996). An analysis of arithmetic problem posing by middle school students. Journal for Research in Mathematics Education, 27(5), 521-539.Stoyanova, E. (2003). Extending students’ understanding of mathematics via problem posing. The Australian Mathematics Teacher, 59(2), 32-40.Stoyanova, E. & Ellerton, N. F. (1996). A framework for research into students’ problem posing. In P. Clarkson (Ed.), Technology in Mathematics Education (518–525). Melbourne: Mathematics Education Research Group of Australasia.Yavuz, E. (2014). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının PISA’da tanımlanan problem çözme süreç yeterliliklerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yin, R. K. (2012). Applications of case study research (3rd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.Zazkis, R., & Leikin, R. (2008). Exemplifying definitions: a case of a square. Educational Studies in Mathematics, 69(2),131.

Matematik Öğretmeni Adaylarının PISA Problemi Kurma Becerilerinin İncelenmesi

Year 2018, , 128 - 148, 31.12.2018
https://doi.org/10.32570/ijofe.483163

Abstract

Bu
çalışmada matematik öğretmeni adaylarının PISA’ nın doğasına uygun problem
kurma becerileri incelenmiştir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden
durum çalışması kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcılarını bir üniversitenin
eğitim fakültesinde öğrenim gören 55 matematik öğretmeni adayı oluşturmaktadır.
Bu çalışmada ilk olarak öğretmen adaylarına PISA sınavı hakkında eğitim
verilmiştir. Bu eğitimde PISA sınavının amacı, kim tarafından yapıldığı, hangi
becerileri ölçtüğü, soruların nasıl değerlendirildiği, soruların nasıl
hazırlandığı, soruların hangi özelliklere sahip olduğu ve ülkelerin başarı
durumları hakkında bilgi verilmiştir. Daha sonra PISA sınavlarında yer verilmiş
sorular; bağlam, içerik, süreç becerileri, soru türleri gibi çeşitli kategoriler
altında analiz edilmiştir. Ayrıca bu soruların nasıl değerlendirdiği hakkında
da öğretmen adaylarına detaylı bilgi verilmiştir. Bu eğitimden sonra öğretmen
adaylarından PISA’ nın doğasına uygun üç soru hazırlamaları için bir araştırma
ödevi verilmiştir. Öğretmen adaylarının hazırlamış oldukları problemler
araştırmacı tarafından geliştirilen veri analiz çerçevesi yardımıyla iki
araştırmacı tarafından analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda öğretmen
adaylarının kurdukları problemlerin birçoğunun PISA’nın doğasına uygun olduğu
görülmüştür. Ayrıca öğretmen adaylarının genellikle açık uçlu problemler
kurdukları buna rağmen çoktan seçmeli ve kısa cevap gerektiren problemleri ise
daha az tercih ettikleri görülmüştür. Öğretmen adayların kurdukları problemler
içerik, bağlam ve süreç becerileri açısından incelendiğinde ise en fazla
nicelik (Sayılar ve İşlemler) içeriğinde, kişisel ve mesleki bağlamda ve
üretici beceriye dönük problemler kurdukları belirlenmiştir. Bunlara ek olarak
öğretmen adaylarının birçoğu kurdukları problemlerin değerlendirilmesine dönük
tam doğru ve sıfır kategorisi için açıklama yaparken kısmen doğru kategorisi
için açıklama yapmamışlardır.

References

  • Akarsu, S. (2009). Özyeterlik, motivasyon ve PISA 2003 matematik okuryazarlığı üzerine uluslararası bir karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.Akay, H., Soybaş, D. ve Argün, Z. (2006). Problem kurma deneyimleri ve matematik öğretiminde açık-uçlu soruların kullanımı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 129-146.Altun, M. (2008). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi. Alfa Yayıncılık, Ankara.Altun, M., Aydın, N., Akkaya, R.,& Uzel, D. (2012). PISA perspektifinden ilköğretim 8. Sınıf öğrencilerinin matematik başarı düzeyinin tahlili. Retrieved from http://doktora2012.files.wordpress.com/2012/10/zpisa-kuyeb.doc.Ball, D.L., Thames, M.H. & Phelps, G.(2008). Content knowledge for teaching: what makes it special? Journal of Teacher Education , 59(5), 389 –407.Batur, Z., & Ulutaş, M. (2013). PISA ile Türkçe öğretim programındaki okuduğunu anlama kazanımlarının örtüşme düzeylerinin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1549-1563.Berberoğlu, G. (2007). Türk bakış açısından PISA araştırma sonuçları. Konrad Adenauer Stiftung [Çevrimiçi: http://www. konrad.org.tr/Egitimturk/07girayberberoglu. pdf], Erişim tarihi: 09 Kasım, 2018.Cankoy, O., & Darbaz, S. (2010). Problem kurma temelli problem çözme öğretiminin problemi anlama başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38),11-24.Creswell, J. W. (2011). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th Ed). Pearson Publications,Inc.Çelik, A. ve Özdemir, E. Y. (2011). İlkögretim öğrencilerinin orantısal akıl yürütme becerileri ile oran-orantı problemi kurma becerileri arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 1-11.Demir, F. (2015). matematik okuryazarlığı soru yazma süreç ve becerilerinin gelişimi. Yayınlanmamış doktora tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.Denscombe, M. (2010). The good research guide: for small-scale social research projects (4th Edition). Open University Press.English, L. D. (1997). The development of fifthgrade children’s problem posing abilities. Educational Studies in Mathematics, 34(3), 183–217.Ersoy, Y. (1997). Nitelikli matematik öğretmeni yetiştirme. Çağdaş Eğitim,(22)237, 3-7.Güzeller, C. O., Eser, M. T., & Aksu, G. (2016). Study of the factors affecting the mathematics achievement of turkish students according to data from the programme for international student assessment (PISA) 2012. International Journal of Progressive Education, 12(2), 223-236.Gonzales, N. A. (1998). A blueprint for problem posing. School Science and Mathematics, 94(2), 78-85.Güler, H. K. (2013). Türk öğrencilerin pısa'da karşılaştıkları güçlüklerin analizi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2), 501-522.Gürbüz, M. Ç. (2014). Matematik okuryazarlık öğretiminin PISA sorusu yazma ve matematik okuryazarlık düzeyleri üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi, Bursa.Işık, C., Işık, A. ve Kar, T. (2011). Matematik öğretmeni adaylarının sözel ve görsel temsillere yönelik kurdukları problemlerin analizi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 39-49.İncikabı, L., Pektaş, M., & Süle, C. (2016). Ortaöğretime geçiş sınavlarındaki matematik ve fen sorularının pısa problem çözme çerçevesine göre incelenmesi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 17(2), 649-662.Kılıç, C. (2013). Turkish primary school teachers' opinions about problem posing applications: Students, the mathematics curriculum and mathematics textbooks. Australian Journal of Teacher Education (Online), 38(5), 144.Kilpatrick, J. (1987) Problem Formulating: where do good problems come from? In A.H. Schoenfeld (Ed.) Cognitive Science and Mathematics Education, pp. 123-147. Hillsdale: Lawrence Erlbaum.Korkmaz, E. ve Gür, H. (2006). Öğretmen adaylarının problem kurma becerilerinin belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 64-74.Lowrie, T. (2002). Designing a Framework for Problem Posing: young children generating open-ended tasks, Contemporary Issues in Early Childhood, 3(3), 354-364.Mcmillian, H. J.& Schumacher, S. (2010). Research in education. Boston, USA: Pearson Education.Milli eğitim Bakanlığı, (MEB) (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.Neuman, W. L. (2014). Social Research Methods: Qualitative and Quantitative Approaches: Pearson New International Edition. Pearson Education Limited.Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2013a). PISA 2012 results: What students know and can do – student performance in mathematics, reading, and science (Volume I). PISA. OECD Publishing.Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2013b). PISA 2012 results: What students know and can do – student performance in mathematics, reading, and science (Volume II) . PISA. OECD PublishingOrganisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2018). PISA 2015 results in focus. PISA, OECD Publishing.Özenç, B., & Arslanhan, S. (2010). PISA 2009 sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.Özer Y. & Anıl D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 313-324.Özer, Y. & Özberk, E. H. (2011). PISA 2009:Türk öğrencilerin okuma becerileri, fen ve matematik okuryazarlığının bazı değişkenler açısından incelenmesi. 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Burdur.Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park.Silver, E. A. (1994). On mathematical problem posing. For the Learning of Mathematics, 14(1), 19–28.Silver, E. A. ve Cai, J. (1996). An analysis of arithmetic problem posing by middle school students. Journal for Research in Mathematics Education, 27(5), 521-539.Stoyanova, E. (2003). Extending students’ understanding of mathematics via problem posing. The Australian Mathematics Teacher, 59(2), 32-40.Stoyanova, E. & Ellerton, N. F. (1996). A framework for research into students’ problem posing. In P. Clarkson (Ed.), Technology in Mathematics Education (518–525). Melbourne: Mathematics Education Research Group of Australasia.Yavuz, E. (2014). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının PISA’da tanımlanan problem çözme süreç yeterliliklerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yin, R. K. (2012). Applications of case study research (3rd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.Zazkis, R., & Leikin, R. (2008). Exemplifying definitions: a case of a square. Educational Studies in Mathematics, 69(2),131.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Ömer Şahin 0000-0001-7449-3627

Murat Başgül This is me 0000-0002-7366-0427

Publication Date December 31, 2018
Published in Issue Year 2018

Cite

APA Şahin, Ö., & Başgül, M. (2018). Matematik Öğretmeni Adaylarının PISA Problemi Kurma Becerilerinin İncelenmesi. International Journal of Field Education, 4(2), 128-148. https://doi.org/10.32570/ijofe.483163