ZORUNLU EĞİTİM ÇAĞINDAKİ MÜLTECİ ÖĞRENCİLERİN EĞİTİME UYUM SÜRECİNDE TÜRKİYE VE KANADA UYGULAMALARI

Yıl 2020, Cilt: II Sayı: II, 1 - 18, 31.12.2020

Semra Aydin

Öz

Bu çalışmada son yıllarda Türkiye‘nin içinde bulunduğu göçmen ve mülteci sorunsalına eğitim alanındaki uygulamalar perspektifinden bakılmıştır. Son yıllarda Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı yoğun göç akını nedeniyle gerek göçmen ve mülteci öğrencilerin yeni yaşamlarına uyum sorunları, gerekse ev sahibi öğrencilerin bu duruma uyumlu hale getirilebilmesi için bazı örnek uygulamalar üzerinde durulmuştur. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın amacı, ülkemizdeki zorunlu eğitim çağındaki mülteci ve ev sahibi öğrencilerin eğitim sistemi içerisinde yaşadıkları uyum problemleri dikkate alınarak Kanada ‘da yapılan örnek uygulamalar ışığında çözüm önerileri sunmaktır.

Anahtar Kelimeler

Mülteci, Eğitim, Uyum

Destekleyen Kurum

Düzce Üniversitesi

Teşekkür

Çalışmanın hazırlanması sürecinde desteğini esirgemeyen Doç. Dr. Süleyman Göksoy'a teşekkürlerimi sunarım.

Kaynakça

• Abada, T., Hou, F. And Ram B. (2009). Ethnic Differences in Educational Attainment among the Children of Canadian Immigrants. Canadian Journal of Sociology, 34(1), 1-28.
• Akan, Y. ve Arslan, E. (2008). Göç Ekonomisi. Bursa: Ekin Basım Yayın.
• Akıncı B., Nergiz A. ve Gedik E. (2015). Uyum Süreci Üzerine Bir Değerlendirme:Göç ve Toplumsal Kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, 1, 2, 58-83.
• Anık, M. (2012). Çok Kültürcülük ve Osmanlı Devleti. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27, 117-130.
• Aydın, M. (2003). Birlikte Yaşama Bağlamında Çok Kültürlülük. Tezkire Dergisi, 1, 35.
• Bağlı, M. ve Özensel, E. (2005). Çok Kültürlü Vatandaşlık. Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları.
• Balcı, A. (2018). Karşılaştırmalı Eğitim Sistemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Başaran, E. (2017). Çok kültürlülük olgusunun Kanada örneği ekseninde incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7, 12.
• BM (Birleşmiş Milletler). (1951). Mültecilerin Hukuki Durumlarına İlişkin Cenevre Sözleşmesi.
• BM (Birleşmiş Milletler). (1967). Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Protokol.
• Bunch, G. (2014). An Analysis of the Move to Inclusive Education in Canada. University of York, 18 (1), 1-15.
• Buz, S. (2008). Aile politikalarına mülteciler boyutunda bir bakış. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu, Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 2(6), 1303- 0256.
• Danış, A. D. (2004). Yeni Göç Hareketleri Ve Türkiye. Birikim, 184-185, 216-224.
• Demircan, N. (2019). Suriyeli Göçmen Öğrencilerin Sorunlarının GiderilmesindeOkul Müdürü Liderliği. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi, 1, 1-19.
• Deniz, T. (2014). Uluslararası göç sorunu perspektifinde Türkiye. 1, 175-195.
• Ekici, S. ve Tuncel G. (2015). Göç ve insan. Birey ve Toplum, 5, 9, 9-22.
• Engül, S. (2017). Kanada’da göçmen olarak yaşamak ve Kanada vatandaşı olmak, http://serhatengul.com/kanadada-gocmen-olarak-yasamak-ve-kanada-vatandasi-olmak/ adresinden 13.12.2019 tarihinde alınmıştır.
• Erder, S. (1986). Refah Toplumunda “Getto” ve Türkler. İstanbul: Teknografik Matbaacılık.
• Ergün, M. (1985). Karşılaştırmalı Eğitim. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü, Malatya.
• Goularas, G. B. Ve Sunata U. (2015). Türk Dış Politikasında Göç Ve Mülteci Rejimi. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 2, 1, 12-40.
• Göksoy, S. (2019). Vatandaşlık eğitimi mi? Çok kültürlülük ve kapsayıcı eğitim mi?. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi, 2, 1-7.
• Guo, Y. (2012). Diversity in Public Education: Acknowledging Immigrant Parent Knowledge. Canadian Journal of Education, 35 (2), 120-140.
• Güllüpınar, F. (2012). Göç olgusunun ekonomi politiği ve uluslararası göç kuramları üzerine bir değerlendirme. Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü, 21.
• Günay, R. ve Aydın H. (2015). Türkiye’de çokkültürlü eğitim ile ilgili yapılan araştırmalarda eğilim: bir içerik analizi çalışması. Eğitim ve Bilim, 40, 178.
• İçduygu, A. ve Aksel, B. D. (2012). Türkiye’de Düzensiz Göç. Ankara: Uluslar arası Göç Örgütü Türkiye.
• İçduygu, A, Erder, S. ve Gençkaya, Ö.F. (2014), Türkiye’nin uluslararası göç politikaları 1923-2023: Ulus-devlet oluşumundan ulus-ötesi dönüşümlere. MiReKoc Araştırma Raporları 1, İstanbul.
• Kandemir, M. (2018). Türkiye Ve Kanada Mülteci Politikalarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kara P. Ve Korkut R. (2010). Türkiye’de Göç, İltica ve Mülteciler. Türk İdare Dergisi, 467, 153-162.
• Kaya, İ. ve Aydın H. (2014). Çoğulculuk, Çokkültürlü ve Çokdilli Eğitim. Ankara: Anı Yayınları.
• Kaygalak, S. (2009). Kentin Mültecileri Neoliberalizm Koşullarında Zorunlu Göç ve Kentleşme. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (3). Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Metin, Y. (2011). Doküman incelemesi. ankara.edu.tr online, 1-5.
• https://80.251.40.59/education.ankara.edu.tr/aksoy/eay/eay/60506/ymetin.doc. adresinden 13.12.2019 tarihinde alınmıştır.
• Meydan Larousse. (1969). İstanbul: Meydan Yayınevi.
• Naz, Y. (2015). Türkiye’nin Uluslararası Göç Politikası Ve Uluslar Arası Göçün Türkiye’deki Güncel Sorunları, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2015). Education Policy Outlook. Canada: OECD.
• OECD, (2013). PISA 2012 Results: What Makes Schools Successfull. Recources, Policies and Practices, (Vol: IV). PISA, OECD Publishing.
• Özcan, A. S. (2018). Çokkültürlülük bağlamında Türkiye’nin Suriyeli öğrencilere yönelik eğitim politikası. Pesa Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4, 1, 18-29.
• Özensel, E. (2013). Doğu toplumlarında ve Türkiye’de birlikte yaşama arayışı: çok kültürlülük mü? yoksa yeni bir model mi?. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3), 1-17.
• Özensel, E. (2012). Çokkültürlülük uygulaması olarak Kanada çokkültürlülüğü. Akademik İncelemeler Dergisi, 7, 1, 55-70.
• Özer, İ. (2004). Kentleşme, Kentlileşme ve Kentsel Değişme. Bursa: Ekin Kitabevi.
• Özmen, H., Ekiz, D. (2013). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Akademi.
• Özmen, N. (2010). Din, Göçmenler ve Entegrasyon. M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 38, 263-276.
• Polat, İ ve Kılıç E. (2013). Türkiye’de Çokkültürlü Eğitim ve Çokkültürlü Eğitimde Öğretmen Yeterlilikleri. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 1, 352-372.
• Sağlam, S. (2006). Türkiye’de İç Göç Olgusu ve Kentleşme. Türkiyat Araştırmaları, 5, 34-44.
• Seydi, A, R. (2014). Türkiye’nin Suriyeli Sığınmacıların Eğitim Sorununun Çözümüne Yönelik İzlediği Politikalar. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 267-305.
• Şan, M. K. ve Öğür, B. (2016). Çok kültürlülük söylemleri ve milliyetçiliğin dönüşümü. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 11(1), 131-142.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Mesleki ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü. Kanada.
• T.C. İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü, 2016 Türkiye Göç Raporu, 41,46.
• Toksöz, G., Erdoğdu,S. ve Kaşka, S. (2012). Türkiye’ye Düzensiz Emek Göçü Ve Göçmenlerin İşgücü Piyasasındaki Durumları. Uluslararası Göç Örgütü (IOM) Yayını, Türkiye Ofisi.
• Toros, A. (2008). Sorunlu Bölgelerde Göç. Ankara: Global Strateji Enstitüsü.
• Vardar, N. (2015). Mülteci, Sığınmacı, Göçmen Arasındaki Farklar. İstanbul: Bianet.
• Volante, L., Klinger D., Bilgili Ö. Ve Siegel M. (2017). Making Sense of the Performance (Dis)advantage for Immigrant Students Across Canada. Canadian Journal of Education, 40: 3.
• Yalçın, C. (2004). Göç Sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yelken, E. (2017). Türkiye’deki Suriyeli Çocuklar ve Acil Durumlarda Eğitim. Sosyal Bilimler Kongresi Bildirileri.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, A. (2014). Uluslararası Göç: Çeşitleri, Nedenleri ve Etkileri. Turkish Studies, 9, 2, 1686-1705.