İlkokul 4. Sınıf Matematik Dersinde Oyunla Öğretim Yönteminin Akademik Başarıya Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 45, 03.12.2018

İsa Boz

Öz

Bu araştırmada ilkokul
4. sınıf matematik dersinde oyunla öğretim yönteminin dördüncü sınıf
öğrencilerinin akademik başarısına etkisi araştırılmıştır. Kahramanmaraş İlinde
Türkoğlu İlçesinde bulunan bir ilkokulun 4. sınıflarından biri deney ve diğeri
kontrol grubu olacak şekilde seçkili olarak belirlenmiştir. Araştırmanın
yöntemi yarı deneysel desen olup, çalışma grubunu 19 kontrol, 19 deney olmak
üzere toplam 38 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada deney grubuna dersler
oyunla öğretim yöntemine, kontrol grubunda ilkokul dördüncü sınıf matematik
öğretmen kılavuzundaki yönergelere uygun işlenmiştir. Bu araştırmada deney
öncesi her iki gruba ön-test, uygulama sonunda son-test uygulanmıştır.
Verilerin istatistiksel olarak karşılaştırılmasında deney ve kontrol grubunun
ön-test puanları bağımsız gruplarda t testi, deney ve kontrol grubunun son-test
puanları Tek Yönlü Kovaryans, deney ve kontrol grubu için bağımlı gruplarda t
testi, cinsiyet için bağımsız gruplarda t testi, ailenin eğitim düzeyi için tek
yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğrencilerin
matematik başarılarında deney grubu lehine anlamlı farklılığın olduğu, cinsiyet
ve ailenin eğitim düzeyine göre anlamlı bir farklılığın olmadığı sonucuna
ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

Oyun, oyunla öğretim yöntemi, matematik öğretimi

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2008). Aktif Öğrenme (10. Baskı). Biliş Yayıncılık, İstanbul. Akkan, E. (2005). Matematik Öğretiminde Bulmaca Etkinliğinin Öğrenci Başarısına Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 140-146. Akman, B. (2002). Okul Öncesi Dönemde Matematik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23). Aksoy, N.C. (2010). Oyun Destekli Matematik Öğretimin İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerin Kesirler Konusundaki Başarı, Başarı Güdüsü, Öz-Yeterlik ve Tutumlarının Gelişimlerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Altınsoy, B. (2007). Takım-Oyun Turnuvaları Tekniğinin İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersindeki Akademik Başarısı, Kalıcılık ve Matematiğe İlişkin Tutumları Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Altun, M. (2013). Matematik Öğretimi Eğitim Fakülteleri ve İlkokul Öğretmenleri İçin (18. Basım). Aktüel Alfa Akademi Basım Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Bursa. Altunay, D. (2004). Oyunla Desteklenmiş Matematik Öğretiminin Öğrenci Erişisine ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Arı, M. ve Öncü, E. Ç. (2005). Okul Öncesi Dönemde Fen-Doğa ve Matematik Uygulamaları. Kök Yayıncılık, Ankara. Ayvaz, Ü. (2014). 6. Sınıf Öğrencilerin Matematik Yeteneğindeki Cinsiyet Farklılıkları: ÜYEP Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Babayiğit, Ö. (2016). İlk Okuma Yazma Öğretiminde Oyunla Öğretim Yöntemi Uygulamaları. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Bademci, V. (2011). Kuder-Rıchardson 20, Cronbach’ın Alfası, Hoyt’un Varyans Analizi, Genellenebilirlik Kuramı ve Ölçüm Güvenirliği Üzerine Bir Çalışma. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2011), 173-193. Baştürk, S. (2014). Eğitimde Ölçme Değerlendirme “Çoktan Seçmeli Testler” (Editör: Savaş Baştürk). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara. Baykul, Y. (2014). Ortaokulda Matematik Öğretimi 5–8 Sınıflar İçin (Yeni Programa Uygun Geliştirilmiş 2. Baskı). Pegem Yayıncılık, Ankara. Baykul, Y. (2016). Okulda Matematik Öğretimi (Yeni Programa Uygun Geliştirilmiş 13. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara. Bingölbali, E. ve Çoşkun, M. (2016). İlişkilendirme Becerisinin Matematik Öğretiminde Kullanımının Geliştirilmesi İçin Kavramsal Çerçeve Önerisi. Eğitim ve Bilim, 41 (183), 233-249. Bütüner, İ. (2010). İlköğretim Matematik Öğretiminde Şarkı Kullanımının Bazı Değişkenler Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (17. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara. Büyüköztürk, Ş. ve vd. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Geliştirilmiş 13. Baskı). Pegem Akademi A Yayıncılık, Ankara. Çanakçı, O. ve vd. (2015). Matematik Başarısı ve Anne Baba Eğitim Düzeyi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 25, 19-36. Çoban, H. (2010). Öğretmen Adaylarının Matematiksel Muhakeme Becerileri İle Bilişötesi Öğrenme Stratejilerini Kullanma Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat. Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Yeni Yönelimler. Pegem Akademi, Ankara. Dicle, A. N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri “Verilerin Toplanması” (Editör: Savaş Baştürk). Vize Yayıncılık, Ankara. Dienes, Z. P. (1960). Building up Mathematics (4th Edition). Hutchinson Educational, London. Dinçer, M. (2008). İlköğretim Okullarında Müziklendirilmiş Matematik Oyunlarıyla Yapılan Öğretimin Akademik Başarı ve Tutuma Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Dulkadir, K. (2017). Sekizinci Sınıf Öğrencilerin Matematik Sınavı Kaygısı. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. Durmuş, A., ve vd. (2005). Oyunlarla Okuma Yazma. Bilgitek Anonim Şirketi, Ankara. Duru, A. ve Savaş, E. (2005). Matematik Öğretiminde Cinsiyet Farklılığı. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,7 (1), 35-46. Erkin Kavasoğlu, B. (2010). İlköğretim 6, 7 ve 8. Sınıf Matematik Dersinde Olasılık Konusunun Oyuna Dayalı Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Erşahin, İ. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “Dünden Bugüne Türkiye’de Çocukların Oyun Ortamı Üzerine Değerlendirme”. Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Garcia, J. J. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “İspanyadaki Çocuk Oyunları ve Çocuk Oyunlarının Kültürel Sanatsal ve Sosyal Açıdan Çocuk Gelişimine Etkileri ”. Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Girmen, P. (2012). Eskişehir Folklorunda Çocuk Oyunları ve Bu Oyunların Yaşam Becerisi Kazandırmadaki Rolü. Millî Folklor, 24(95), 263-273. Gök, G. ve Erbilgin, E. (2012). Öğrenme Nesneleriyle Toplama Oyunu. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 2(1),10-18. Gökşen, C. (2014). Oyunların Çocukların Gelişimlerine Katkıları ve Gaziantep Çocuk Oyunları. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (TAED), 52, 229-259. Gözen, Ş. (2001). Matematik ve Öğretimi (1. Basım). Evrim Bilim Dizisi: 18, İstanbul. Güneş, M. ve Güneş, H. (2011). Öğretmen ve Öğrenciler için Yaşayan Çocuk Oyunları. Anı Yayıncılık, Ankara. Haylock, D. ve Cockburn, A. D. (2014). Küçük Çocuklar İçin Matematiği Anlama (Çeviri Editörü: Zuhal Yılmaz). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara. Hazar, Z. ve Altun, M. (2018). Eğitsel Oyunlara Yönelik Öğretmen Görüşleri ve Yeterliliklerinin İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13 (1), 52-72. İnce, M. ve Işır, Ö. (2016). Oyun Destekli Eğitim Yoluyla Sanat Tabanlı Bir Uygulama (Workshop). İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (1), 225-236. Karaağaç, M. K. ve Erbay, H. N. (2015). Aile İşlevselliğinin Matematik Başarısıyla İlişkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (31), 21-33. Karagöz, Y. (2016). SSPS 23 ve AMOS 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara. Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi:'' Kavramlar, İlkeler, Teknikler'' (21. Basım). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Matematik Derslerinde Oyunla Öğretimde Kullanılan Ödüllerin Matematik Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri, İstanbul. Kula, A. ve Erdem, M. (2005). Öğretimsel Bilgisayar Oyunlarının Temel Aritmetik İşlem Becerilerinin Gelişmesine Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2005), 127-136. Ocak, G. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri “Yöntem ve Teknikler” (Editör: Gürbüz Ocak). Pegem A yayıncılık, Ankara. Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi (5. Baskı). Eğiten Kitap Yayıncılık, Ankara. Özcan, B. N. (2016). Ebeveynlerin Çocuklarının Matematik Öğrenme Süreçlerindeki İnanç ve Katılımının İncelemesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (8), 105-117. Özel, E. ve Zelyurt, H. (2016). Anne Baba Eğitiminin Aile Çocuk İlişkilerine Etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 36, 9-34. Pesen, C. (2003). Eğitim Fakülteleri ve Sınıf Öğretmeleri İçin Matematik Öğretimi. Nobel Yayın Dağıtım Yayın No: 602, Teknik ve Matematik Dizi No: 81, Ankara. Saracoğlu, F. (2016). İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarı ve Matematik Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir. Sarı, M. H. (2015). İlkokul 4. Sınıfta Dienes İlkelerine Göre Yapılandırılmış Geometri Etkinliklerinin Öğrenci Başarısına, Kalıcılığa ve Akademik Benlik Algısına Etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Sapma, G. (2013). Matematik Başarısı İle Matematik Kaygısı Arasındaki İlişkinin İstatistiksel Yöntemlerle İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Sönmez, M. T. (2012). 6. Sınıf Matematik Derslerinde Web Üzerinden Sunulan Eğitsel Matematik Oyunlarının Öğrenci Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2017). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 5. Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara. Tertemiz, N. ve Sarı, M. H. (2014). 5. Sınıf Matematik Dersinde Dienes’in Dinamiklik İlkesine Göre Yapılandırılmış Problem Çözme Uygulaması. Eğitimci Öğretmen Dergisi, 7(26), 24-32. Tuğrul, B. (2000). Matematik ve Oyun, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Tuğrul, B. ve vd. (2014). Anaokuluna Devam Eden Altı Yaşındaki Çocuklar İle Okul Öncesi Öğretmenlerinin Oyun Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15 (1), 97-116. Turan, S. (2012). “Eğitimde Araştırma Yöntemleri “ Eğitim Bilimine Giriş (2. Baskı) (Editörler: Yüksel Özden, Selahattin Turan). Pegem Akademi Yayınları, Ankara. Tuncer, M. (2006). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (2.Baskı). Akış Yayınevi, Ankara. Ural, A. ve Çınar, F. N. (2014). Anne ve Babanın Eğitim Düzeyinin Öğrencinin Matematik Başarısına Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, (4), 41-56. Uslu Çavdarcı, T. (2016). Aile Destekli Matematik Öğretim Programının 48-72 Ay Grubu Çocukların Erken Matematik Becerisine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya. Uyan, Z. (2006). Resim Öğretiminde Oyunun Öğretime Katkısı. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Yağız, E. (2007). Oyun-Tabanlı Öğrenme Ortamlarının İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Dersindeki Başarıları ve Öz-Yeterlik Algıları Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara. Yanardağ, M. F. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “Geleneksel Çocuk Oyunlarının Çocuğun Sosyalleşmesi Açısından Önemi”. Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Yıldız, E., Şimşek, Ü. ve Aras, H. (2017). Eğitsel Oyun Yönteminin Öğrencilerin Sosyal Becerileri, Okula İlişkin Tutumları ve Fen Öğrenimi Kaygıları Üzerine Etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 11 (1), 381-400. Yıldızlar, M. (2018). Yapılandırmacı Öğretimde Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri (4. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara. Yiğit, E. (2017). Çocukların Dijital Oyun Bağımlılığında Ailelerin ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van. Yücel Yumuşak, E. (2014). Oyun Destekli Matematik Öğretiminin 4.Sınıf Kesirler Konusundaki Erişi ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat. Wan Ahmad, W. F. ve vd. (2009). Role-Playing Game-Based Learning in Mathematics. University Teknologi Petronas, 31750 Tronoh and Perak, Malaysia.(http://atcm.mathandtech.org/EP2009/papers_full/2812009_17098.pdf) sayfasından alınmıştır. Van De Walle, J. A., Karp, K. S. ve Bay-Williams, J. M. (2016). İlkokul ve Ortaokul Matematiği (Çeviri Editörü: Prof. Dr. Soner Durmuş) (7. Basımdan Çeviri). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.