AN OVERVIEW OF 1923-1933 THE DEVELOPMENT OF TURKISH PAINTING AND ITS ROLE IN ART EDUCATION

Year 2025, Volume: 9 Issue: 1, 86 - 111, 29.10.2024

Gülriz Akaroğlu

Abstract

: The Ottoman Empire's interest in painting started during the reign of Sultan Mehmet the Conqueror and reached a high level during the Tanzimat period. On the one hand, art education was given at Berr-i Hümayun, Bahri Hümayun and Sanayi-i Nefise Mektebi, on the other hand, artists such as İbrahim Çallı, Namık İsmail, Hikmet Onat, Ali Sami Boyar and Feyhaman Duran were sent to Europe for painting education. The fact that these artists returned to their homeland and started teaching enabled Turkish painting to meet the Western art movements. In the modernization process that started with the proclamation of the Republic in 1923, fine arts were accepted as an indicator of the level of culture and one of the basic elements that make up the national culture. Atatürk supported art and artists on the way to becoming a new nation and modernization.The Çallı Generation, the Union of Independent Painters and Sculptors, the Galatasaray Exhibitions, the Revolution Exhibition and the D group influenced the art of painting, painting education and
nderstanding in Turkey in the first decade of the Republic, and made various contributions with different perspectives.Between 1923 and 1933, the contributions and influences of Turkish painting art on Turkish painting education constituted the basic building blocks of today's art education.

Keywords

Art education, Turkish painting, Painting history

References

• Akyüz, Y. (1997). Türk Eğitim Tarihi (Başlangıçtan 1997'ye). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
• Alakuş, A. O. (1997). Kaligrafinin Modern Türk Resmine Etkisi Sürecinde Erol Akyavaş. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Aslanapa, O. (1981). Türk ve İslam Sanatı. İstanbul: İnkılâp ve Aka Yayınları.
• Aytaç, K. (1978). Baltacıoğlu'nun 'Eğitim Sistemi'nin Ana Gelişimi. Yeni Adam, 921:4, 4-10.
• Baltacıoğlu, İ. H. (1931). Resim ve Terbiye. İstanbul: İstanbul Yayınları.
• Başkan, S. (1991). On Dokuzuncu Yüzyıldan Günümüze Türk Ressamları. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Başkan, S. (1994). Osmanlı Ressamlar Cemiyeti. Ankara: Ankara.
• Berk, N., Turani, A. (1981). Çağdaş Türk Resim Sanatı Tarihi. Cilt 2, İstanbul: Tiglat Yayınları.
• Berk, N. (1943). Türkiye’de Resim, Güzel Sanatlar Neşriyetından. İstanbul: İstanbul. Berk, N., Gezer H. (1973). 50 Yılın Türk Resim ve Heykeli. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Bulut, Ü. (2004). Türk Resminde Kurtuluş Savaşı Teması, Sanat ve Bilgi. Sanat ve Plastik Sanatlar Eğitimi Dergisi, 3(1), 89-91.
• Büyükişleyen, Z. (1991). Türk Resminde Ankaralı Sanatçılar. Ankara: Sanat Yapım Yayınları.
• Cezar, M. (1973). Kuruluşundan Bugüne Akademi. İstanbul: GSA Yayınları. Cezar, M. (1938). Güzel Sanatlar Akademisinden 100 Yılda Mimar Sinan Üniversitesine. İstanbul: Güzel Sanatlar Eğitiminde 100 Yıl.
• Çakaloz, Z. (1988). Turan Erol İçin Birkaç Not. Sanat Çevresi, 44(6), 16-20.
• Demirel, Ö. (1994). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Usem Yayınları-8.
• Elmas, H. (2006). Gruplaşma Olgusunun Çağdaş Türk Resminin Değişim Sürecine Etkisi. S.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(22), 114-137.
• Erbay, M. (2000). Plastik Sanatlar Eğitiminin Gelişimi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Ertop, K. (1977). Sanat Dergisi’nin Yazı Dizisi; Politika Liderlerinin Sanat Düşünceleri (1). Milliyet Sanat Dergisi, 242(9), 14-16.
• Etike, S. (1991). Türk Sanat Eğitiminin Tarihsel Gelişim Süreci İçinde Ortaokul Resim Eğitimi ve Resim Öğretmeni Yetiştirme (1923-1950). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Giray, K. (1988). Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği. Yayınlanmış Doktora Tezi, Ankara Ünv. Dil Tarih Coğrafya Fakültesi, Ankara.
• Giray, K. (1994). D Grubu ve Türk Resim Sanatında Üslup Güdümünün Başlaması. Türkiye’de Sanat, Plastik Sanatlar Dergisi, 15(9-10), 36-40.
• Giray, K. (2000). Çallı ve Atölyesi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Gören, A. K. (2002). Cumhuriyet’in Kuruluşundan Günümüze Türk Resim Sanatı, Türkler Ansiklopedisi, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Görsel, K. A. (1984). Genel Kültür Ansiklopedisi, Görsel Yayınları, 1(178).
• Gültekin, G. (1992). Batı Anlayışında Türk Resim Sanatı. Ankara: T.C. Ziraat Bankası, Kültür ve Sanat Etkinlikleri, Ajans-Türk.
• Güven, İ. (2001). Osmanlı Eğitiminin Batılılaşma Evreleri, Ankara.
• İndirkaş, Z. (2001). Ana Tanrıçalar, Kybele ve Çağdaş Türk Resmindeki İzdüşümleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını.
• İpşiroglu, M. S. (2005), İslam’da Resim Yasağı ve Sonuçları, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• İslimyeli, N. (1982). Suluboya Resim Sanatı Tarihi, Ankara. Kaptan, A. (1982). Refik Ekipman Ölümünün Sekizinci Yılında Bizlerle. Sanat Çevresi, 43(5).14-15.
• Kardaş, R. (1972). Sosyal Değişme Yönüyle Tanzimat Öncesine Eğitim ve Modernleşme Hareketleri. Türk Kültürü, X (114), 369.
• Karsan, A. (1946). Ressamların Dertleri, Arkitekt, İstanbul, 7-8 (175-6), 156-157.
• Kılıç, E. (1996). Çağdaş Türk Resminin Panoraması, Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 2 (85-190), 86-96.
• Kırışoğlu, O. (2002). Sanatta Eğitim Görmek, Öğrenmek, Yaratmak. Ankara: Pegem A yayıncılık, Köksal, A. (1988). Doğu ile Batı, Geleneksel Çağdaşlık Arasında. Milliyet Sanat Dergisi, 193 (1), 47-48.
• Müridoğlu, Z. (1992), Zühtü Müridoğlu Kitabı, Birinci Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Özsezgin, K. (1989). Başlangıcından Bugüne Çağdaş Türk Resim Sanatı Tarihi, C.VI, İstanbul.
• Özsezgin, K. (1993). Çağdaş Resmimizin Bir Efsanesi İbrahim Çallı. Hürriyet Gösteri Dergisi.156.
• Özsoy, V. (1996). Türkiye'de Resim-İs Eğitimi (Sanat Eğitimi) Tarihine Kısa Bir Bakış. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (l): 109-121.
• Özsoy, V. (1998). 75. Yılda Sanat Eğitimi ve Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, OcakŞubat-Mart. Renda, G., Erol, T. (1980). Çağdaş Türk Resim Sanatı Tarihi. İstanbul: Tiglat Sanat Galerisi Yayını.
• Sarıdikmen, G. (2006). “Resimde Uzanan Çıplak”, Sanat Tarihi Araştırmaları Dergisi, 1, 175-198
• Sokul, S. (1992). Ressamlarımız, Yaşama Resimle Bakan Bir Sanatçı; Ali Avni Çelebi. Akbank Akkadın Dergisi, 53 (6), 12-14.
• Tansuğ, S. (1993). Çağdaş Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Tansuğ, S. (1986), Çağdaş Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Tansuğ, S. (1996). Çağdaş Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Tansug, S. (1999). Çağdaş Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Tekcan, S. S. (1982). Desen Ustası Hocam Hocaların Hocası Refik Ekipman. Sanat Çevresi, 43 (6), 12-13.
• Tekin, K. (2008). Peyami Safa’nın Eserlerindeki İmgelerin Dönemin Resmiyle İlişkisi. Hürriyet Gösteri Sanat Edebiyat Dergisi, 294.
• Telli, H. (1990). Türkiye'de Resim-İş Öğretiminde Genel Bir Bakış. Ortaöğretim Kurumlarında Resim-İş Öğretimi ve Sorunları. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Tonguç, İ. H. (1932). İlk, Orta ve Muallim Mekteplerinde Resim-El İşleri ve San’at Terbiyesi. İstanbul: Muallim A. Halit Kitaphanesi.
• Turani, A. (1982). Refik Ekipman Üzerine Notlar, Sanat Çevresi Dergisi, 43, 8-12.
• Yaman, Z. Y. (1994). Kültür ve Sanat Ortamı: Kültürün Gelişiminde Sanat Öncülüğü.Ankara: Hacettepe Yayınları. www.sanalmuze.org. Erişim tarihi: 02.09.2024 http://lebriz.com/default.aspx?bhcp=1, erişim tarihi:02.04.2024
• Vakit Gazetesi, 1931,http://www.uzumbaba.com/belgeseller/tarihi_gazeteler/ 1919- 1937/tarihi_gazeteler1919-1937.htm, erişim tarihi; 02.09.2013