Bu çalışmanın amacı lisanslı futbolcuların kişisel
değerlerinin boş zaman motivasyonu üzerindeki etkisini değerlendirmek aynı
zamanda kişisel değerler ve boş zaman motivasyonu arasındaki ilişkiyi
belirlemektir. Çalışma grubunu Ankara ilinde farklı futbol kulüplerinde
lisanslı olarak spor hayatına devam eden 208 sporcu oluştururken, verilerin
toplanmasında Bireysel Değerler Envanteri (Asan ve diğ., 2008) ve Boş Zaman
Motivasyon Ölçekleri (Mutlu, 2008) kullanılmıştır. Verilerin analizinde
betimsel istatistiklerden, bağımsız örneklem t testinden, Anova gruplar arası
farklılıkların analizi için Tukey (HSD-LSD) testlerinden, basit doğrusal
regresyon analizinden ve pearson korelasyon testinden yararlanılmıştır. Elde
edilen bulgulara göre KD ve BZM düzeylerinin yüksek olduğu, en yüksek KD
puanının saygı ve doğruluk alt boyutunda elde ederken, en düşük ortalamayı disiplin
ve sorumluk alt boyutunun aldığı görülmüştür. Katılımcıların eğitim durumu,
medeni durum, boş zamanı yeterli bulup bulmama, verimli boş zamana sahip olma
durumları ile kişisel değerler ve boş zaman motivasyon ölçekleri arasında
anlamlı ilişki saptanamamıştır. Bunun yanı sıra katılımcıların yaş değişkeninde
18 yaş altı grup lehine, lisanslı sporcu
olma kategorisinde en uzun süreyle lisansa sahip olan sporcuların lehine,
algılanan gelir değişkeninde gelir düzeyini düşük olarak nitelendiren
katılımcıların lehine anlamlı farklılıklar saptandığı, kişisel değerler ve boş
zaman motivasyonu arasında zayıf ancak pozitif yönlü ilişki olduğu, yapılan
regresyon analizi sonucunda kişisel değerler ile boş zaman motivasyonunu
arasında istatistiksel açıdan anlamlı pozitif doğrusal bir ilişki olduğu
bulgular arasındadır. Sonuç olarak kişisel değerler ve boş zaman motivasyonu
düzeyleri yüksek olduğu, belirli değişkenlerin bu düzeyi etkilediği, KD ve BZM
arasında zayıf ancak pozitif yönlü ilişki olduğu, KD’nin BZM üzerinde etkisi
olduğu araştırma sonucunu oluşturmaktadır.
The purpose of this study is to assess the effect of the personal
values of licensed football players on leisure motivation, as well as to
determine the relationship between personal values and leisure motivation.
While the study group consisted of 208 footballer who continued to sport life
in licensed football clubs in Ankara, While the study group consisted of 208
athletes who continued to sports life in different football clubs in Ankara, Personal
Value Inventory (Asan et al., 2008) and Leisure Time Motivation Scale (Mutlu,
2008) were used for collecting data. The descriptive statistics, independent
sample t test, Tukey (HSD-LSD) tests for analysis of differences between Anova
groups, simple linear regression analysis and pearson correlation test were
used. According to the findings obtained, the highest level of PV and LM were
found in the highest PV score and the lowest in the respect and accuracy subdimension,
while the lowest average was found in the discipline and responsibility subdimension.
There was no significant relationship between participants' educational status,
marital status, lack of leisure, availability of leisure and personal values and
leisure motivation scales. In addition, there is a weak but positive direction
between the personal values and the leisure motivation, which is found in
favor of the participants with low income level in the perceived income
variable, in favor of the longest-licensed players in the category of licensed players,
correlation between the personal values and the leisure motivation as a
result of the regression analysis revealed that there is a statistically
significant positive linear relationship. As a result, it is concluded that
personal value and leisure motivation levels are high, that certain variables
affect this level, and that there is a weak but positive relationship between PV
and LM. And it is the result of research that PV is the effect on LM.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Sports Medicine |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | August 22, 2019 |
Submission Date | August 29, 2018 |
Acceptance Date | July 5, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 3 Issue: 1 |
This journal is licensed under the Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı