İtfaiyecilik, fiziksel ve psikolojik açıdan en zorlu mesleklerden biri olarak yaygın şekilde kabul edilmektedir. İtfaiyeciler, travmatik olaylarla karşılaştıkları, aşırı sıcaklıklara maruz kaldıkları, ağır koruyucu ekipmanlar kullandıkları, düzensiz vardiyalarda çalıştıkları ve zaman baskısı altında kararlar verdikleri yüksek riskli ortamlarda görev yapmaktadır. Bu zorluklar, personel arasında stres, tükenmişlik ve uzun vadeli sağlık sorunlarının artmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda, fiziksel aktivitenin yalnızca operasyonel performansı artırmakla kalmayıp psikolojik yükü azaltmada da etkili bir mekanizma olarak rolü giderek daha fazla ilgi görmektedir.
Bu sistematik derleme, 2000 ile 2024 yılları arasında yayımlanmış 62 hakemli çalışmadan elde edilen verileri sentezlemektedir ve fiziksel aktivite ile itfaiyecilerin psikolojik iyilik halleri arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Analiz, özellikle yüksek yoğunluklu fonksiyonel antrenman (HIFT) programlarının, hem fizyolojik hem de psikolojik sonuçların iyileştirilmesinde oldukça etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Gerçek hayattaki itfaiyecilik görevlerini taklit eden HIFT programlarının, kardiyovasküler dayanıklılığı, kas gücünü ve çevikliği artırdığı gösterilmiştir. Daha da önemlisi, bu programların stres, anksiyete, depresyon ve tükenmişlik semptomlarını azaltmada önemli katkılar sağladığı bulunmuştur.
Genel olarak bulgular, bireyselleştirilmiş fiziksel aktivite programlarının hem zihinsel hem de fiziksel sağlığı geliştirmede temel bir rol oynadığını vurgulamaktadır. Derleme, itfaiye teşkilatlarında düzenli fitness değerlendirmeleri, kişiye özel egzersiz protokolleri ve ruh sağlığı kaynaklarına erişim gibi bileşenleri içeren çok yönlü sağlık programlarının uygulanmasını önermektedir. Ayrıca, bu tür müdahalelerin uzun vadeli etkilerini değerlendirmek amacıyla yaş, cinsiyet ve hizmet süresi gibi demografik değişkenleri dikkate alan ileriye dönük uzunlamasına araştırmalara ihtiyaç olduğu belirtilmektedir.
Sonuç olarak, fiziksel aktivite yalnızca destekleyici bir sağlık uygulaması değil, aynı zamanda itfaiyecilik mesleğinde mesleki dayanıklılığın ve uzun vadeli iyilik halinin kritik bir belirleyicisi olarak değerlendirilmelidir.
Firefighting is widely recognized as one of the most physically and psychologically demanding professions. Firefighters frequently operate in high-risk environments, facing traumatic events, extreme temperatures, heavy protective equipment, irregular shifts, and time-critical decisions. These challenges contribute to elevated rates of stress, burnout, and long-term health issues among personnel. Given this context, there is a growing interest in the role of physical activity as a mechanism not only for enhancing operational performance but also for mitigating psychological strain. This systematic review synthesizes data from 62 peer-reviewed studies published between 2000 and 2024, examining the relationship between physical activity and psychological well-being in firefighters. The analysis reveals that structured fitness interventions—particularly high-intensity functional training (HIFT)—are highly effective in improving both physiological and psychological outcomes. HIFT programs, which replicate real-life firefighting tasks, have been shown to enhance cardiovascular endurance, muscular strength, and agility. More importantly, they contribute significantly to reductions in stress, anxiety, depression, and symptoms of burnout. Overall, the findings underscore the essential role of individualized physical activity programs in enhancing both mental and physical health among firefighters. The review advocates for the implementation of multi-component wellness programs within fire departments, including regular fitness assessments, customized exercise protocols, and access to mental health resources. Moreover, the study identifies the need for future longitudinal research to assess the sustained impact of such interventions, particularly with respect to demographic variables such as age, gender, and years of service. In conclusion, physical activity should be considered not just a supportive health practice, but a critical determinant of occupational resilience and long-term well-being in the firefighting profession.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Physical Activity and Health |
Journal Section | Review |
Authors | |
Early Pub Date | June 29, 2025 |
Publication Date | June 29, 2025 |
Submission Date | April 18, 2025 |
Acceptance Date | June 15, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 1 |
This journal is licensed under the Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı