TURİZM DİPLOMASİSİ KAPSAMINDA KENT MARKALAMA: DİJİTAL ÇAĞDA MÜZELER BİR KENTİN MARKALAŞMASINA NASIL KATKI SAĞLAR?

Yıl 2022, Sayı: 7 - Kamu Diplomasisi ve Ülke Markalama Özel Sayısı, 165 - 184, 14.06.2022

Burcu Zeybek , İlknur Öztürk

https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1106894

Cited By: 1

Öz

Kent markalaşması, kentin tüm pazarlama süreçleri sonucunda oluşan markaya işaret etmektedir, yani bir kentin ilgili kurumlarının tasarladığı tüm iletişim süreçlerini de kapsamaktadır. Turizm ise bir ulusun, ülkenin ya da kentin uluslararası imajı üzerinde büyük etkisi olan başka pek çok alanı da biçimlendirebilen bir sektördür. Dijital dönüşümle birlikte bir marka, kentin bilinirliğini arttırmak ve ziyaretçi erişimini genişletmek amacıyla sosyal medya pazarlaması; kullanıcıların çeşitli sosyal ağlarda paylaştıkları içerikleri üretmeyi hedeflemektedir. Bu hedef kentlerin olumlu bir izlenim yaratması ile turizm potansiyellerini arttırarak turizm diplomasisinin bir parçası haline gelmesinin de gerekçesi olmaktadır. Kentler, ülkenin ve halkın yararına olacak şekilde kültür ve sanata ilişkin sahip olunan kaynakları korumak, sergilemek ve kente ziyaretçi çekmek misyonu ise müzeleri ön plana çıkarmaktadır. Bu çerçevede turizminin rekabet gücünü arttıran kurumlar olarak müzelerin sadece değerli eserlerin korunup saklandığı mekanlar olmadığı, tanıtma, eğitme, öğretme, deneyim sunma olanakları da sunduğu göz önünde tutulmalıdır. Kentlerle özdeşleşen müzelerin, sanal tur deneyimi sunması, müzelerin sosyal ağ paylaşımlarına konu olması, müzelerde yapay zekâ ile gezilebilen dijital eserlerin gösterilmesi gibi çeşitli yenilikçi uygulamalar, müzelerin kentlerde gezilebilecek destinasyon olarak belirlenmesini ya da müzelerin kentleri gezilebilecek yerler olarak işaret etmesini, kentin dikkat çekmesini ve ziyaret edilme potansiyelini arttırmasıyla önemlidir. Bu doğrultuda çalışma içinde yumuşak güç kaynağı olarak turizm ve kent markalama kavramları açıklanmış, müzelerin dijitalleşmesinin kentlerin turizm potansiyeli ile ilişkisi ortaya konulmuştur. Turizm diplomasisi içinde kent markalama ve müzelerin konumuna ilişkin öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Turizm, Kent Markalaşması, Sosyal ağlar, Müze iletişimi, Dijitalleşme.

Destekleyen Kurum

VEKAM (Koç Üniversitesi Vehbi Koç Ankara Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi

URBAN BRANDING WITHIN THE SCOPE OF TOURISM DIPLOMACY: HOW DO MUSEUMS CONTRIBUTE TO URBAN BRANDING IN THE DIGITAL AGE?

Öz

Urban branding indicates a brand that forms as a result of all marketing processes of a city. In other words, it also includes all communication processes designed by the relevant organizations of a city. Tourism is a sector which has a great effect on the international image of a nation, country or a city and shapes many other areas. With the goal of increasing the recognition of a brand city and expanding the visitor access together with the digital transformation, social media marketing aims to produce contents shared by users in a variety of social networks. This goal is also the reason why the cities have become a part of the tourism diplomacy by creating a positive impression and increasing the tourism potentials. The mission of protecting and displaying the resources related to culture and art in such a way to look after the benefits of cities, the country and people and driving visitors to the city bring museums into the forefront. Within this framework, we should consider that museums which are institutions increasing the competitive power of tourism are not only places where precious works of art are kept and protected, they also offer the opportunity of introduction, instruction, teaching and experimenting. Museums which have been identified with cities are significant because they offer a virtual tour experience, enable social network sharing, have a variety of innovative applications like digital works of art that can be visited via artificial intelligence, are considered urban destinations, attract attention to a city for sightseeing and increase the potential of visiting. Accordingly, the present study explained the concepts of tourism and urban branding as a soft source of power and revealed a correlation between the digitalization of museums and tourism potential of cities. The study made suggestions related to urban branding and position of museums within the tourism diplomacy

Anahtar Kelimeler

Tourism, City Branding, Social Networks, Museum Communication, Digitalization

Kaynakça

• Abrak, E. & Küçüksaraç, B. (2017). Postmodern müzelerde dijital halkla ilişkiler ve deneyimsel pazarlama pratikleri: İstanbul’daki postmodern müzelere yönelik nitel bir araştırma. International Journal of Human Sciences, 14(4).
• Arabacıoğlu, F.P. & Aydemir. (2007). Tarihi Çevrelerde Yeniden Değerlendirme Kavramı, YTÜ Mimarlık Fakültesi E-Dergisi YTÜ. 2-4.
• Bozkuş Barlas, Ş. (2016). Sosyal Medya ve Müzeler: Türkiye’deki Müzelerin Sosyal Medya Etkinliklerinin Facebook ve Twitter Örnekleri Üzerinden İncelenmesi, Sosyal Medya Araştırmaları III, Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları, (71-106).
• Bayraktar, E. (2014). Model Şehirler: Avrupa, Amerika, Ankara: Sonçağ Yayınları.
• Bagaeen, S.G. (2007). Brand Dubai: The Instant City; or the Instantly Recognizable City. International Planning Studies. 12, 173–197.
• Boyd, D. M. & Ellison, N. B. (2007). Social network sites: Definition, history, and scholarship. Journal of computer‐mediated Communication, 13(1), 210-230.
• Camacho, C. (2020). Grupo de Projeto Museus no Futuro: Relatório Final. Direção-Geral do Património Cultural.
• DeJean, J. (2014). Shops of gold: Advertising luxury in seventeenth-century Paris. Luxury, 1(1), 23-45.
• Demirgüneş, B. K. & Avcılar, M. Y. (2014), Şehir Markası Oluşturma: Şehirde Oturanların Memnuniyet Düzeyleri Üzerine Bir Uygulama, A. Tan (Ed.), Ulusal Pazarlama Kongresi, Gaziantep, 557 – 570.
• Dinnie, K. (2011). City Branding. Theory and Cases. London: Palgrave MacMillan.
• Di Pietro, L., Guglielmetti Mugion, R., Renzi, M. F. & Toni, M. (2014). An audience-centric approach for museums sustainability. Sustainability, 6(9), 5745-5762.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, kültür ve turizm: kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15(1-2), 51-59, s. 53.
• Eraslan, L. (2016). Sosyal Medyayı Anlamak. İstanbul: Nobel Yaşam Yayın.
• Fan, H. (2014). Branding a place through its historical and cultural heritage: The branding project of Tofu Village in China. Place Branding and Public Diplomacy, 10(4), 279–287. Faria, M, & Almeida, R. (2006). A problemática da “identidade” e o lugar do “património” num mundo crescentemente cosmopolita. Comunicação e Cultura, 1, 117–133. Florek, M., ve Kavaratzis, M. (2014). From Brand Equity to Place Brand Equity and From There to th ePlace Brand. Place Branding and Public Diplomacy. 10 (2): 103–107.
• Govers, R. (2015). Rethinking Virtual and Online Place Branding. Kavaratzis, M. vd.. (eds.), Rethinking Place Branding. Switzerland Springer International. doi: 10.1007/978-3-319-12424-7_6.
• Hankinson, G. (2010). Place branding research: A cross-disciplinary agenda and the views of practitioners. Place Branding and Public Diplomacy, 6(4), 300-315.
• Hanna, S. & Rowley, J. (2008). An analysis of terminology use in place branding. Place Branding and Public Diplomacy, 4, 61-75 .
• Holdgaard, N. & Klastrup, L. (2011). Performing the Death of Identity and State Citizenship on Facebook-The Use of Social Media for Art Campaigning.
• Holdgaard, N. & Klastrup, L. (2014), “Between Control and Creativity: Challenging Co-Creation and Social Media Use in a Museum Context”, Digital Creativity, 25(3),190-202.
• Howard, R.B.; Chase, S.D. & Rothman, M. (1973). An analysis of four measures of cognitive maps. Environment Design Research 2, 254–264.
• Jun, J.W. (2019). Impacts of Novelty of North Korean Cheerleaders and Olympic Engagement on Olympic and PyeongChang Attitudes: A Focus on Perspectives from Korean College Students. Information Society and Media, 20, 175–195.
• Karadeniz, C. (2020). Müzede dijital teknolojilerin kullanımı ve salgın sürecinde dijital katılım. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 70, 975–984.
• Soysal, E. K. (2021). Turizm Diplomasisi. Sevcan Yıldız ve Hasan Çiftçi (Ed.). İletişimsel Turizm içinde (ss. 19- 43). Ankara: İKSAD Publishing.
• Kavaratzis, M. (2005). Place branding: a review of trends and conceptual models. The Marketing Review, 5(4), 329-342.
• Kemp, E.; Childers, C.Y. & Williams, K.H. (2012) A tale of a musical city: Fostering self-brand connection among residents of Austin, Texas. Place Branding and Public Diplomacy, 8, 147–157.
• Kladou, S. & Kehagias, J. (2014). Assessing destination brand equity: An integrated approach. Journal of Destination and Marketing &Management, 3, 2–10.
• Kotler, P., Kartajaya, H. & Setiawan, I. (2017). Marketing 4.0: Mudança do tradicional para o digital. Conjuntura Actual Editora.
• Kotler, P., Roberto, N. & Lee, N. (2002). Social Marketing: Improving the quality of life. SAGE Publications.
• Landry, C. (2006). The art of city making. Australlian Planner. 43, 47. Legget, J. (2017). Museums and Public Policy: An Introduction. Museum International, 69(275–276), 6–9. doi:10.1111/muse.12169.
• Lendrevie, J., Lévy, J., Dionísio, P. & Rodrigues, J. V. (2015). Mercator da Língua Portuguesa: Teoria e Prática do Marketing (16th ed.). Publicações D. Quixote.
• Merrilees, B., Miller, D. & Herington, C. (2012). Multiple Stakeholders and Multiple City Brand Meanings. European Journal of Marketing. 46 (7/8): 1032–1047.
• Öncü, H. (2018). Marka Şehir Algısı ve Rekreasyon: Eskişehir İli Örneği, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Öztürk, İ.D. (2021). Dijital iletişimde yer markalama. İçinde D. A. Aslaner, F. Sabırcan ve A. İ. Ceyhan (Ed.) Dijital Pazarlama İletişimi, İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Russo, A., Watkins, J. & Groundwater-Smith, S. (2009). The impact of social media on informal learning in museums. Educational Media International, 46(2), 153–166.
• Sancar, G.A. (2017). Turizm Diplomasisi Kapsamında Yer Markalama: Turkey Home Kampanya Analizi, Selçuk İletişim Dergisi, 9(4), ss.89-108.
• Sameh, H., El-Aziz, A., Mohamed, H. & Hefnawy, N. H. (2018). Building a successful city branding case study: Dubai. Journal of Al-Azhar University Engineering Sector, 13(48), 1058-1065.
• Saxena, A. & Khanna, U. (2013). Advertising on social network sites: A structural equation modelling approach. Vision (Basel), 17(1), 17–25. doi:10.1177/0972262912469560.
• Sevin, E. (2014). Understanding Cities Through City Brands: City Branding As a Social and Semantic Network. Cities 38: 47–56. doi:10.1016/j.cities.2014.01.003.
• Silva, E. P. (2000). Património e identidade. Os desafios do turismo cultural. Antropológicas, 4, 217–224.
• Sousa, B. B., Castro, C., Luís, M. E., & Lopes, P. (2021). Religious and Spiritual Tourism: From Its Origins to Alentejo (Portugal). In Global Development of Religious Tourism (pp. 44-64). IGI Global.
• Talboys, G. (2011). Museum educator’s handbook. UK: Routledge.
• Tek, Ö. B. & Özgül, E. (2005). Modern pazarlama ilkeleri uygulamalı yönetimsel yaklaşım. İzmir: Birleşik Matbaacılık.
• Uztuğ, F. (2003). Markan kadar konuş: Marka iletişimi stratejileri. İstanbul: Mediacat Yayınları.
• Vareiro, L., Sousa, B. B. & Silva, S. S. (2020). The importance of museums in the tourist development and the motivations of their visitors: An analysis of the Costume Museum in Viana do Castelo. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 11(1), 39–57.
• Walmsley, D. & Young, M. (1998). Evaluative Images and Tourism: The Use of Personal Constructs to Describe the Structure of Destination Images. Journal of Travel Research. 36, 65–69.
• Weinreich, N. K. (2011). Hands-on social marketing: a step-by-step guide to designing change for good (2nd ed.). SAGE Publications.
• Zeng, B. & Gerritsen, R. (2014). What do we know about social media in tourism? A review. Tourism Management Perspectives, 10, 27–36. doi:10.1016/j.tmp.2014.01.001.
• Zeybek, B. (2019). Ülke marka kişilikleri üzerine bir analiz: Turkey Home Kampanyası. Erciyes İletişim Dergisi, (6)2, 1325-1340.