Öz: Komedi ve trajedi antik Yunan’dan beri en fazla işlenen iki tür olmuştur. Özellikle komedi türü her coğrafyada kendisine özgü biçim ve temalara bürünen en genel geçer tür olarak sanatın her formunda yerini almıştır. Antik Yunan’dan itibaren de hem trajik hem de komik olan unsurların biraradalığı sözkonusu olmuş ve trajikomik olarak nitelendirilmiştir. Modernizm ile birlikte trajikomik unsurlar; modern dünyanın saçmalığı, duyarsızlığı, hayatın anlamsızlığı, acı ve şiddetin olağan akışı ile mutlu son vaad etmeyen bir dünya kurgusunu içerir. Kendi coğrafyamızda ise trajikomiği türsel bir anlatı yöntemi ile ele alan yazın ve film anlatılarından kara mizah olarak bahsedilmiştir. Nasreddin hoca’dan Aziz Nesin’e kadar Türk mizahı aslında karamizah ekseninde günümüze kadar gelmiş ve en ilişkili alan olan sinemayı da etkilemiştir. Bu anlamda bu çalışma ile karamizah türünün Türk sinemasında hangi temel motifler üzerine inşa edildiği, kara mizahı ortaya çıkaran toplumsal koşulların neler olduğu noktası kavramsal ve tarihsel perspektiften irdelenmiştir. Modern dünyanın saçmalığı ve duyarsızlığı, hayatın anlamsızlığı üzerine kurulan kara mizah anlatılarının çağdaş örneklerinin merkezinde ise; sosyal medyanın esiri olmuş dijital öznelerle karşılaşılmıştır. Bu çalışmada pandemi sürecinde üretilmiş ve pandemi koşullarında dijital platformlarda izleyicisi ile buluşmuş Azizler ve Seni Buldum Ya filmleri üzerinden kara mizahın çağdaş Türk sinemasındaki yükselişi dijital teknolojilerin insanları dönüştürdüğü trajikomik süreç psikanalitik ve tür eleştirisi metodolojisi ile açıklanmaya çalışılmıştır.
yok
yok
yok
Abstract: Comedy and tragedy have been the two most popular genres since ancient Greece. In particular, the comedy genre has taken its place in every form of art as the most common genre that takes on its own unique forms and themes in every geography. Since ancient Greece, the combination of both tragic and comedy elements has been in question and has been described as tragicomic. Tragicomic elements together with modernism; It contains the absurdity, insensitivity of the modern world, the meaninglessness of life, the usual flow of pain and violence, and a world fiction that does not promise a happy ending. In our own geography, literature and film narratives that deal with tragicomics with a generic narrative method are referred to as black humor. From Nasreddin Hodja to Aziz Nesin, Turkish humor has actually survived on the axis of dark humor and has also influenced the most relevant field, cinema. In this sense, in this study, the basic motifs of the dark humor genre in Turkish cinema and the social conditions that reveal the dark humor were examined from a conceptual and historical perspective. The absurdity and insensitivity of the modern world are at the center of contemporary examples of dark humor narratives based on the meaninglessness of life; digital subjects who have become captives of social media are encountered. In this study, the rise of black humor in contemporary Turkish cinema through the films Azizler and Hey There!, which were produced during the pandemic and met with the audience on digital platforms under pandemic conditions, were tried to be explained with the psychoanalytic and genre criticism methodology, the tragicomic process in which digital technologies transform people.
yok
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Project Number | yok |
Publication Date | December 31, 2022 |
Submission Date | June 22, 2022 |
Acceptance Date | September 5, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |
This work licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Please click here to contact the publisher.