Rental contract is a contract that allows people to use or benefit from a movable or immovable property without being the owner of that property. The lease agreement, which is regulated in detail in the Turkish Code of Obligations from its establishment to its termination, also has an important place in terms of the law of contracts.
One of the rents that can be evaluated in the lease contract and the related lease law is movable lease contracts and their termination. An issue that needs to be addressed in this context is the second paragraph of Article 330 of the Turkish Code of Obligations, which is regarding the movable goods that the lessor rents due to his professional activity. This article includes the terms and procedures for the termination of the rental contracts.
The second paragraph of article 330 of the Turkish Code of Obligations is a regulation that takes its source from article 266k of the Swiss Code of Obligations. It is also possible to call the regulations in the second paragraph of article 330 of the Turkish Code of Obligations and article 266k of the Swiss Code of Obligations as consumer rental contract.
In the study, the second paragraph of Article 330 of the Turkish Code of Obligations is discussed in detail in comparison with the regulation in the Swiss Code of Obligations.
Rental contract Turkish code of Obligations Swiss code of Obligations movable property termination
Kira sözleşmesi, kişilerin bir taşınır veya taşınmaz eşyanın maliki olmaksızın, o eşyayı kullanma ya da kullanmayla birlikte ondan yararlanma imkânı sağlayan bir sözleşmedir. Türk Borçlar Kanunu’nda kurulmasından sona ermesine kadar ayrıntılı bir şekilde düzenlenen kira sözleşmesi, sözleşmeler hukuku açısından da önemli bir yere sahiptir.
Kira sözleşmesi ve bununla bağlantılı olan kira hukukunda değerlendirebilecek kiralardan biri taşınır kira sözleşmeleri ve bunların sona erdirilmesidir. Bu kapsamda ele alınması gereken bir husus kiraya verenin meslekî faaliyeti gereği kiraladığı ve kiracının da özel kullanımına yarayan taşınır eşyalara ilişkin kira sözleşmesinin düzenlediği Türk Borçlar Kanunu’nun 330. maddesinin ikinci fıkrasıdır. Bu maddede söz konusu kira sözleşmelerinin şartları ile sona ermesine ilişkin usullere yer verilmektedir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 330. maddesinin ikinci fıkrası, kaynağını İsviçre Borçlar Kanunu’nun 266k maddesinden alan bir düzenlemedir. Hem Türk Borçlar Kanunu’nun 330. maddesinin ikinci fıkrası hem de İsviçre Borçlar Kanunu’nun 266k maddesindeki düzenlemelerin tüketici kira sözleşmesi olarak adlandırılması da mümkündür.
Çalışmada Türk Borçlar Kanunu’nun 330. maddesinin ikinci fıkrası, İsviçre Borçlar Kanunu’ndaki düzenlemeyle karşılaştırılmalı olarak ayrıntılı bir şekilde ele alınmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Private Law |
Authors | |
Early Pub Date | September 27, 2021 |
Publication Date | December 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 8 Issue: 2 |