BibTex RIS Kaynak Göster

THE CURRENT STATUS OF DISTANCE EDUCATION IN THE WORLD AND TURKEY

Yıl 2015, Sayı: 5, 376 - 394, 01.08.2015

Öz

Education has always been of great significance in developed and developing societies. Because education is the main point of the personal and intellectual development. With the development of technology education concept moved to a different size and has become a fixed part of the training depending on the development of technology. Distance education concept has emerged with the use of internet technologies in education. This study mainly focuses on the history of distance education and the current status of distance education in the World and Turkey are examined.

Kaynakça

  • Abazaoğlu, İ. ve Umurhan, H. (2015). “Uzaktan Eğitim ve Öğretim Üyelerini Uzaktan Eğitime Teşvik Eden Faktörler”, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:4 Sayı:4 Makale No: 35.
  • Adıyaman, Z. (2002). “Uzaktan Eğitimle Yabancı Dil Eğitimi”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1, 92-97.
  • Alkan, C. (1987). “Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No 157.
  • Alkan, C. (1996). “Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi”, Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Ankara, 12-15 Kasım.
  • Antalyalı, Ö.L. (2004). “Uzaktan Eğitim Algısı ve Yöneylem Araştırması Dersinin Uzaktan Eğitim İle Verilebilirliği”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
  • Arat, T. ve Bakan, Ö. (2011). “Uzaktan Eğitim ve Uygulamaları”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt:14, Sayı:1-2, Sayfa:363-374.
  • Arı, M. (2010). “İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim Teknolojilerinde Wimax Esnekliği”, URL: http://www.emo.org.tr/ekler/f9b5ec26abebe62_ek.pdf, Erişim Tarihi: 12 Kasım 2015.
  • Balaban, E. (2012). “Dünyada ve Türkiye’de Uzaktan Eğitim ve Bir Proje Önerisi”, İstanbul: Işık Üniversitesi.
  • Bergmann, H.F. (2001). “The Silent University”: The Society to Encourage Studies at Home, 1873– 1897 in The New England Quarterly. Boston: Vol. 74 No. 3. pp 447-77.
  • Can, E. (2004). “Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eğitimlerini Değerlendirmeleri”, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 1-15, İnönü, Malatya.
  • Czaja, S.J., Charness, N., Fisk, A.D., Nair, S.N., Rogers, W.A. and Sharit, J. (2006). “Factors Predicting the Use of Technology: Findings From the Center for Research and Education on Aging and Technology Enhancement(CREATE)”, Psychol Aging, 21(2), 333–352.
  • Çoban, S. (2012). “Uzaktan ve Teknoloji Destekli Eğitimin Gelişimi”, XVII. Türkiye'de İnternet Konferansı, Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yunus Emre Kampusu, Eskişehir.
  • Demiray, U. ve Adıyaman, Z. (2002). “Kuruluşunun 10. Yılında Açıköğretim Lisesi İle İlgili Çalışmalar Kaynakçası”, 2. Baskı, Eskişehir.
  • Gelişli, Y. (2015). “Uzaktan Eğitimde Öğretmen Yetiştirme Uygulamaları: Tarihçe ve Gelişim”, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:4 Sayı:3 Makale No: 34.
  • Girginer, N. (2002). “Uzaktan Eğitim Ekonomisi”, I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, s.276-277, Kocaeli Üniversitesi, İzmit.
  • Hawkins, B.L. (1999). “Distributed Learning and Institutional Restructuring”, Educom Review, 34, 4, 12-15 & 42-44.
  • Hızal, A. (1983), “Uzaktan Eğitim Süreçleri ve Yazılı Gereçler”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No 122.
  • Holmberg, B. (1995). “Theory And Practice of Distance Education”, London: Routtedge.
  • İçten, T. (2006). “Uzaktan Eğitim Öğrencileri İçin Çevrimiçi Sınav Sistemi Uygulamasının Geliştirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • İşman, A. (2005). “Uzaktan Eğitim Ankara”, Pegem A Yayıncılık.
  • Kaya, Z. ve Odabaşı, F. (1996). “Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Gelişimi”, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 1.
  • Kaya, Z. (1998). “Türkiye Cumhuriyeti’nin 75. Yılında Uzaktan Eğitim Uygulamalarımız”, Milli Eğitim, Sayı 139.
  • Kaya, Z. (2002). “Uzaktan Eğitim”, Pegem A Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
  • Kırık, M.A. (2014). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu”, Marmara İletişim Dergisi, Sayı: 21 s. 73-94.
  • Mshvidobadze, T. & Gogoladze, T. (2012). “About Web-Based Distance Learning”, International Journal of Distributed and Parallel Systems (IJDPS) Vol.3, No.3, Georgia. Ozan, Ö. (2010). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişim Süreci”, URL: http://www.ozlemozan.info/index.php?option=com_content&view=article&id=1226:uzaktan- eitimin-tarihsel-geliim-suereci&catid=108:uzaktan-eitim-&Itemid=291, Erişim Tarihi: 01 Aralık 2015.
  • Özarslan, Y. ve Ozan, Ö. (2014). “Yükseköğretimde Uzaktan Eğitim Programı Açma Sorunsalı”, XIX. Türkiye'de İnternet Konferansı, Yaşar Üniversitesi, İzmir.
  • Özdemir, Ç., Çakıroğlu, M., Bayılmış, C. ve Ekiz, H. (2004). "Teknolojik Gelişme İçin Eğitimin Önemi ve İnternet Destekli Öğretimin Eğitimdeki Yeri", The Turkish Journal of Educational Technology, Cilt: 3, Sayı: 3, 17.
  • Schlosser, A.L. & Simonson, R.M. (2009). “Distance Education: Definitions and Glossary of Terms”, IAP.
  • Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., and Zvacek, S. (2003). “Teaching And Learning At A Distance”, Upper Saddle River, NJ: Pearson Education. United States Distance Learning Association (USDLA) URL: http://www.usdla.org/04_research_info.html, Erişim Tarihi: 30 Kasım 2015.
  • Ünlükahraman, O. (2011). "Web Tabanlı Eğitimde Web Madenciliği Uygulaması İle Öğrenci Davranışlarının Analizi", Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Elazığ.
  • Verduin, J.R. and Clark, T.A. (1994). “Uzaktan Eğitim: Etkin Uygulama Esasları (Çev: İlknur Maviş)”, Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir.
  • Yalçınkaya, S. (2006). “Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Sistemi ve Çukurova Üniversitesi Öğretim Elemanlarının Yatkınlıkları”, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Adana.

DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU

Yıl 2015, Sayı: 5, 376 - 394, 01.08.2015

Öz

Eğitim gelişmiş ve gelişmekte olan toplumlarda her zaman büyük önem arz etmiştir. Çünkü eğitim, bireysel ve zihinsel gelişimin temel noktasıdır. Eğitim kavramı teknolojinin gelişimi ile farklı bir boyuta taşınmış ve bu gelişime bağlı olarak teknoloji eğitimin değişmez bir parçası haline gelmiştir. İnternet teknolojisinin eğitimde kullanılmasıyla birlikte “Uzaktan Eğitim” kavramı ortaya çıkmıştır. Bu çalışma temel olarak uzaktan eğitimin tarihçesi, Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumunu incelenmiştir.

Kaynakça

  • Abazaoğlu, İ. ve Umurhan, H. (2015). “Uzaktan Eğitim ve Öğretim Üyelerini Uzaktan Eğitime Teşvik Eden Faktörler”, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:4 Sayı:4 Makale No: 35.
  • Adıyaman, Z. (2002). “Uzaktan Eğitimle Yabancı Dil Eğitimi”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1, 92-97.
  • Alkan, C. (1987). “Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No 157.
  • Alkan, C. (1996). “Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi”, Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Ankara, 12-15 Kasım.
  • Antalyalı, Ö.L. (2004). “Uzaktan Eğitim Algısı ve Yöneylem Araştırması Dersinin Uzaktan Eğitim İle Verilebilirliği”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
  • Arat, T. ve Bakan, Ö. (2011). “Uzaktan Eğitim ve Uygulamaları”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, Cilt:14, Sayı:1-2, Sayfa:363-374.
  • Arı, M. (2010). “İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim Teknolojilerinde Wimax Esnekliği”, URL: http://www.emo.org.tr/ekler/f9b5ec26abebe62_ek.pdf, Erişim Tarihi: 12 Kasım 2015.
  • Balaban, E. (2012). “Dünyada ve Türkiye’de Uzaktan Eğitim ve Bir Proje Önerisi”, İstanbul: Işık Üniversitesi.
  • Bergmann, H.F. (2001). “The Silent University”: The Society to Encourage Studies at Home, 1873– 1897 in The New England Quarterly. Boston: Vol. 74 No. 3. pp 447-77.
  • Can, E. (2004). “Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eğitimlerini Değerlendirmeleri”, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 1-15, İnönü, Malatya.
  • Czaja, S.J., Charness, N., Fisk, A.D., Nair, S.N., Rogers, W.A. and Sharit, J. (2006). “Factors Predicting the Use of Technology: Findings From the Center for Research and Education on Aging and Technology Enhancement(CREATE)”, Psychol Aging, 21(2), 333–352.
  • Çoban, S. (2012). “Uzaktan ve Teknoloji Destekli Eğitimin Gelişimi”, XVII. Türkiye'de İnternet Konferansı, Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yunus Emre Kampusu, Eskişehir.
  • Demiray, U. ve Adıyaman, Z. (2002). “Kuruluşunun 10. Yılında Açıköğretim Lisesi İle İlgili Çalışmalar Kaynakçası”, 2. Baskı, Eskişehir.
  • Gelişli, Y. (2015). “Uzaktan Eğitimde Öğretmen Yetiştirme Uygulamaları: Tarihçe ve Gelişim”, Journal of Research in Education and Teaching, Cilt:4 Sayı:3 Makale No: 34.
  • Girginer, N. (2002). “Uzaktan Eğitim Ekonomisi”, I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, s.276-277, Kocaeli Üniversitesi, İzmit.
  • Hawkins, B.L. (1999). “Distributed Learning and Institutional Restructuring”, Educom Review, 34, 4, 12-15 & 42-44.
  • Hızal, A. (1983), “Uzaktan Eğitim Süreçleri ve Yazılı Gereçler”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No 122.
  • Holmberg, B. (1995). “Theory And Practice of Distance Education”, London: Routtedge.
  • İçten, T. (2006). “Uzaktan Eğitim Öğrencileri İçin Çevrimiçi Sınav Sistemi Uygulamasının Geliştirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • İşman, A. (2005). “Uzaktan Eğitim Ankara”, Pegem A Yayıncılık.
  • Kaya, Z. ve Odabaşı, F. (1996). “Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Gelişimi”, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 1.
  • Kaya, Z. (1998). “Türkiye Cumhuriyeti’nin 75. Yılında Uzaktan Eğitim Uygulamalarımız”, Milli Eğitim, Sayı 139.
  • Kaya, Z. (2002). “Uzaktan Eğitim”, Pegem A Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
  • Kırık, M.A. (2014). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu”, Marmara İletişim Dergisi, Sayı: 21 s. 73-94.
  • Mshvidobadze, T. & Gogoladze, T. (2012). “About Web-Based Distance Learning”, International Journal of Distributed and Parallel Systems (IJDPS) Vol.3, No.3, Georgia. Ozan, Ö. (2010). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişim Süreci”, URL: http://www.ozlemozan.info/index.php?option=com_content&view=article&id=1226:uzaktan- eitimin-tarihsel-geliim-suereci&catid=108:uzaktan-eitim-&Itemid=291, Erişim Tarihi: 01 Aralık 2015.
  • Özarslan, Y. ve Ozan, Ö. (2014). “Yükseköğretimde Uzaktan Eğitim Programı Açma Sorunsalı”, XIX. Türkiye'de İnternet Konferansı, Yaşar Üniversitesi, İzmir.
  • Özdemir, Ç., Çakıroğlu, M., Bayılmış, C. ve Ekiz, H. (2004). "Teknolojik Gelişme İçin Eğitimin Önemi ve İnternet Destekli Öğretimin Eğitimdeki Yeri", The Turkish Journal of Educational Technology, Cilt: 3, Sayı: 3, 17.
  • Schlosser, A.L. & Simonson, R.M. (2009). “Distance Education: Definitions and Glossary of Terms”, IAP.
  • Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., and Zvacek, S. (2003). “Teaching And Learning At A Distance”, Upper Saddle River, NJ: Pearson Education. United States Distance Learning Association (USDLA) URL: http://www.usdla.org/04_research_info.html, Erişim Tarihi: 30 Kasım 2015.
  • Ünlükahraman, O. (2011). "Web Tabanlı Eğitimde Web Madenciliği Uygulaması İle Öğrenci Davranışlarının Analizi", Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Elazığ.
  • Verduin, J.R. and Clark, T.A. (1994). “Uzaktan Eğitim: Etkin Uygulama Esasları (Çev: İlknur Maviş)”, Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir.
  • Yalçınkaya, S. (2006). “Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Sistemi ve Çukurova Üniversitesi Öğretim Elemanlarının Yatkınlıkları”, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Adana.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA62HG78RH
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özkan Özbay

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Özbay, Ö. (2015). DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi(5), 376-394.
AMA Özbay Ö. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU. INES Journal. Ağustos 2015;(5):376-394.
Chicago Özbay, Özkan. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 5 (Ağustos 2015): 376-94.
EndNote Özbay Ö (01 Ağustos 2015) DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 5 376–394.
IEEE Ö. Özbay, “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU”, INES Journal, sy. 5, ss. 376–394, Ağustos 2015.
ISNAD Özbay, Özkan. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 5 (Ağustos 2015), 376-394.
JAMA Özbay Ö. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU. INES Journal. 2015;:376–394.
MLA Özbay, Özkan. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 5, 2015, ss. 376-94.
Vancouver Özbay Ö. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UZAKTAN EĞİTİMİN GÜNCEL DURUMU. INES Journal. 2015(5):376-94.