DETERMINING HOW INFORMED THE MOTHERS WITH MENTALLY RETARDED CHILDREN ABOUT PREVENTING SEXUAL ABUSE

Yıl 2016, Sayı: 8, 32 - 43, 01.06.2016

Zehra Atbaşı

Öz

In the recent years the rate of crimes regarding sexual abuse has increased and child abuse comes first among these crimes. Children with disabilities are under more risk when compared to the ones without disabilities. Being lack of ability to reason and the social skills, and the state of being vulnerable to harm and report it, lack of skills to report abuse and education are considered to be outstanding factors leading the children with disabilities to being exposed to abuse when compared to their peers. The most effective way to fight against child abuse is to make comprehensive and multi-dimensional programs and to apply them. (Massey& Stokes, 2006). When the studies conducted with the children themselves to prevent child abuse is considered, it is realised that they include a step by step training. Effective communication with the parents, teaching depending on the trust circle, coping with kidnapping, rejecting physical contact without permission are among what to do against child abuse. The aim of this study is to determine how informed the families with disabled children on preventing child abuse. Thus, data gained via contacting volunteering 7 mothers whose children were diagnosed as mentally retarded by the Special Education and Rehabilitation Centres. In order to gain data Standardised Open-Ended Interview Form was designed and descriptive analysis was applied. At the end of the study, mothers with mentally retarded children were observed to have more information about preventing their children to get deceived while they were observed to have inadequate information about rejecting physical touch without permission or effective communication skills.

Anahtar Kelimeler

Sexual Abuse and Protection, Mental Inability, Rejecting Physical Touch without Permission, Coping w

ZİHİNSEL YETERSİZLİKTEN ETKİLENMİŞ ÇOCUĞU OLAN ANNELERİN CİNSEL İSTİSMARI ÖNLEMEYE YÖNELİK BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Son yıllarda cinsel suçlar artmakta ve çocuk cinsel istismarı da ilk sıralarda yerini almaktadır. Özellikle zihinsel engelli olan çocuklar engelli olmayanlara oranla cinsel istismarda daha büyük bir risk altındadırlar. Yargılama ve sosyal becerilerde yetersizlik, kötülüklere karşı savunmasızlık durumu ve rapor etme, bildirmek için gerekli becerilerde yetersizlik, eğitim eksikliği gibi faktörler zihinsel engelli bireylerde engelli olmayan akranlarına göre cinsel istismarı artırıcı etken olarak görülmektedirler. Cinsel istismarı önlemeye yönelik çalışmalara bakıldığında en etkili yolun, kapsamlı ve çok boyutlu programlar oluşturarak ve bunları uygulamak olduğunu ortaya çıkmaktadır. Cinsel istismarı önlemeye yönelik çocukla yapılacak çalışmalara bakıldığında belirli bir aşamayla öğretimi içerdiğini görmekteyiz. Cinsel istismarı önlemeye yönelik yapılacak çalışmalar arasında; anne-babayla etkili iletişim, güven çemberine dayalı öğretim ve kaçırılmayla başa çıkma çalışmaları, izinsiz fiziksel teması reddetme çalışmalarıdır. Bu araştırmanın cinsel istismarı önleme çalışmalarında mevcut durumu ortaya koyarak bu alanda yapılması gereken eksiklikleri tespit etmek, cinsel istismarı önleme çalışmalarının nereden başlanılacağına yol göstermesi bakımından önemli olacağı düşünülmektedir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı; zihinsel yetersizlikten etkilenmiş çocuğu olan annelerin cinsel istismarı önlemeye yönelik bilgi düzeylerinin belirlenmesidir. Bu amaçla Özel Özel Eğitim ve Rehabilitasyon merkezinde zihinsel yetersizlikten etkilenmiş çocuğu bulunan gönüllü 7 anne ile görüşme yöntemiyle veriler toplanmıştır. Veri toplanmak için “Standartlaştırılmış Açık Uçlu Görüşme Formu” oluşturulmuş ve betimsel analiz yapılmıştır. Araştırma sonucunda zihinsel yetersizlikten etkilenmiş çocuğu olan annelerin cinsel istismarı önlemeye yönelik bilgi düzeyleri kandırılmayla başa çıkma çalışmasında daha fazla görülürken izinsiz fiziksel teması reddetme ve etkili iletişim başlıkları altında bilgi düzeylerinin yetersiz olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Cinsel İstismar ve Korunma, Zihinsel Yetersizlik, İzinsiz Fiziksel Teması Reddetme, Kaçırılmayla Başa Çıkma

Kaynakça

• Aral, N. (1997). Fiziksel İstismar ve Çocuk, TekışıkVeb Ofset, Ankara.
• Bevill, A. R.,&Gast, D. L. (1998). Social safety for young children: A review of the literature on safety skills instruction. Topics in Early Childhood Special Education, 4, 222-235.
• Büyüköztürk, Ş.& Çakmak, E. K.&Akgün, Ö.E.&Karadeniz, Ş.& Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (6. Basım), Ankara: Pegam Akademi
• Çakmak, S. & Çarkacı Çakmak. (2011). Özel Eğitime İhtiyaç Duyan Çocuklarda Cinsel Eğitim Uygulamaları. Türkiye. Vize Yayıncılık.
• Doughty, H.;Kane, M.L. (2010) Teaching abuse-protection skills to people with intellectual, disabilities: A review of the literatüre College of Charleston, United States Research in Developmental Disabilities 31 331–337
• Dubowitz, H. (2002)“Preventing Child Neglectand Physical Abuse”, Pediatr Rev, 23:191-196.
• Düzkantar, A. (2010) Otizmde Cinsel Gelişim ve Cinsiyet Eğitimi, 20. Özel Eğitim Kongresi, Gaziantep
• Finkelhor, D. (1994) “Sex Abuse and Sexual Health In Children: Current Dilemmas for the Pediatrician” SchweizMedWochenschr, 124: 2320-2330.
• Giardino, A.P.;Finkel, M.A. (2005) “Evaluating Child SexualAbuse”, Pediatr Ann, 34:382-394.
• Gorey, K.M.;Leslie, D.R. (1997) “The Prevalence of Child Sexual Abuse: Integrative Review Adjustment for Potential Response and Measurement Biases”, Child Abuse Negl, 21:391- 398.
• Günçe, G. (1991) “Çocuğun Cinsel İstismarı”, Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi, Gözde Repro Ofset, 125-135.
• Haseltine, B.,& Miltenberger, R. G. (1990). Teaching self-protection skills to persons with mental retardation. American Journal of Mental Retardation, 95, 188-197.
• Kutchinsyk, B. (1991) “Çocuğun Cinsel İstismarı; Yaygınlık, Müdahale ve Önleme” Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi, Gözde Repro Ofset,201-213.
• Lumley,V.A., & Miltenberger,R.G.(1997).Sexual abuse prevention for persons with mental retardation. American Journal on Mental Retardation, 101, 459–472.
• Lumley, V. A., Miltenberger, R. G., Long, E. S., Rapp, J. T., & Roberts, J. A. (1998). Evaluation of a sexual abuse prevention program for adults with mental retardation. Journal of AppliedBehavior Analysis, 31, 91–101.
• Massey-Stokes, M. (2006) “Child sexual abuse prevention programs in Texas accredited non- public schools”. AmericanJournal of HealthStudies.
• Miltenberger, R. G., & Olsen, L. A. (1996). Abduction prevention training: A review offindings and issues for future research. Education & Treatment of Children, 19,69-83.
• Moser, A.D. (2011) Evaluation Research Of The Effectiveness Of A Child Sexual Abuse Prevention Program Utilizing The Public Health Approach The Degree Doctor Of Philosophy, CapellaUniversity
• Runyan, D., Corrine, W. & Ikeda, R. (2002) “Child Abuse and Neglect By Parents and other Caregivers”, In: World report on violence and health. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA. (eds). World Health Organization, Geneva, 57-86.
• Skarbek, D.;Hahn, K.; Parrish, P. (2009) Stop Sexual Abuse in Special Education: An Ecological Model of Prevention and Intervention Strategies for Sexual Abuse in Special Education Sex Disability 27:155–164
• Terol, H.E. (2009) Cases of Sexually Abused Adolescent Girls with Mental Retardation in the Philippines University of the Philippines Journal of Child &Adolescent Trauma, 2:209– 227
• Yıldırım, A.; Şimşek, H. (2006) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara, Seçkin Yayıncılık