This research tests the assumption that the demography effect, which is a strong determinist paradigm in communication studies, has begun to lose its validity in the contemporary world, in terms of the communication skills of Bayburt University Faculty of Health Sciences and Vocational School of Health Services students. The intensive use of communication skills, especially in the health-related professions, requires professionals in this field to have high communication skills. Communication skills, which form the basis for many skills, can be developed more actively during the studentship years. Along with the lessons taken in these years, the experiences students gain by living, hearing and seeing the events enable them to acquire skills that can make their communication effective. Today, most of the active professions take place in the environments where human relations are intense and open to communication.The convergence of verbal communication skills with digital systems together with the rise in communication technologies reveals that geographical and demographic affect should also be questioned. While “demography”, which took on the mission of geography, which was defined as 'destiny' for a long time, is still at the center of communication science studies as an active focus of understanding, the thesis that a psychographic approach should now be adopted is the main basis of this research. In the survey study, which was tested in order to prove that psychographic thinking would be a more accurate thought in infrastructure researches required for the design of communication skills, which is a need in higher education, 7 hypotheses were tested on the basis of demographic independent variables and it was determined that demography did not cause a significant difference in general. This result is a preliminary determination that more weight should be given to psychographic design in survey model field studies.
Bu araştırma, iletişim araştırmalarında güçlü bir determinist paradigma olan demografi etkisinin çağdaş dünyada geçerliğini yitirmeye başladığı varsayımını, Bayburt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi ve Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri özelinde test etmektedir. Özellikle sağlıkla ilgili mesleklerde iletişim becerilerinin yoğun olarak kullanılması bu alandaki meslek sahiplerinin iletişim becerilerinin yüksek olmasını gerektirmektedir. Birçok beceri için temel oluşturan iletişim becerileri bireyler tarafından öğrencilik yıllarında daha aktif bir şekilde geliştirilebilmektedir. Öğrencilerin bu yıllarda almış oldukları dersler ile beraber, olaylar karşısında yaşayarak, duyarak ve görerek edinmiş oldukları tecrübeler, iletişimlerini etkili kılabilecek yeteneklerin kazanılmasına imkân sağlamaktadır. Günümüzde icra edilen mesleklerin birçoğu insan ilişkilerinin yoğun olduğu ve iletişime açık ortamlarda gerçekleşmektedir. İletişim teknolojilerindeki yükselişle birlikte sözel iletişim becerilerinin dijital sistemlerle yöndeşmesi, coğrafi ve demografik bağlayıcılığın da sorgulanması gerektiğini açığa vurur. Uzunca bir dönem ‘kader’ olarak tanımlanan coğrafyanın misyonunu modern zamanda üstlenen “demografya”, halâ etkin bir kavrayış odağı olarak iletişim bilim araştırmalarının merkezinde yer alırken artık psikografi ağırlıklı bir anlayışa geçilmesi gerektiği tezi, bu araştırmanın temel dayanağıdır. Yükseköğretimde bir ihtiyaç olan iletişim becerileri tasarımı için gerekli olan altyapı araştırmalarında psikografi temelli düşüncenin daha doğru bir düşünce olacağını tanıtlamak için test gerçekleştirilen anket çalışmasında, demografik bağımsız değişkenler temelinde 7 hipotez sınanmış ve demografyanın genel olarak anlamlı farklılığa neden olmadığı saptanmıştır. Bu sonuç, tarama modelli saha çalışmalarında psikografik tasarıma daha fazla ağırlık verilmesi gerektiğine dair bir ön tespittir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 5 Temmuz 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.