A NEW MODEL PROPOSAL FOR SOCIAL ASSISTANCE IN TURKEY: PARTICIPATORY SOCIAL ASSISTANCE MODEL, PRE-ACCEPTANCES AND ORGANIZATIONAL STRUCTURE

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 373 - 395, 31.12.2020

Emin Gitmez , Selahaddin Bakan

Öz

Poverty is a global problem seen in consequence of unequal and unfair sharing. Social assistance is the most effective policy tool to alleviate poverty. Although Turkey has a lot of experience in social assistance issue, it falls behind to build a system in accordance with established policy in this area. Social assistance is provided with a traditional understanding based on philanthropy. A scattered and complex structure has been seen in all area regarding social assistance. Although a systematic structure has been tried to be established by using the opportunities of developing technology in recent years, the current situtation has not reached the desired level. The purpose of the social assistance system is to reduce poverty, not to increase assistances. Alleviating poverty requires a well-planned systematic policy. It is foreseen that “participatory social assistance model” will succeed and struggle against poverty more effective. In this study, A new model with established principles and institutional structure that will be an alternative to the social welfare system is being implemented in Turkey has been put forward from a liberal perspectiveusing the documentary literature review method.

Anahtar Kelimeler

Poverty, Social Assistance, Participatory Social Assistance Model

TÜRKİYE’DE SOSYAL YARDIMLAR İÇİN YENİ BİR MODEL ÖNERİSİ: KATILIMCI SOSYAL YARDIM MODELİ, ÖNKABULLER VE KURUMSAL YAPI

Öz

Yoksulluk, eşit ve adil olmayan bir paylaşım neticesinde görülen küresel bir sorundur. Sosyal yardımlar yoksullukla mücadelede en etkin politika aracıdır. Türkiye, sosyal yardımlar konusunda çok fazla deneyime sahip olmasına karşın, bu alanda belirlenmiş politikalara uygun bir sistem inşa etme konusunda yetersiz kalmıştır. Yardımlar tamamen hayırseverliğe dayanan bir geleneksel anlayışla yapılmaktadır. Sosyal yardımlar konusunda her alanda dağınık ve karmaşık bir yapı görülmektedir. Son yıllarda gelişen teknolojinin imkanları kullanılarak sistemli bir yapı kurulmaya çalışılsa da gelinen nokta arzu edilen seviyeye ulaşmamıştır. Sosyal yardım sisteminin amacı yardımları arttırmak değil, yoksulluğa azaltmaktır. Yoksullukla mücadele iyi planlanmış sistemli bir politika gerektirir. Katılımcı Sosyal yardım modeli ile bu politikanın başarıya ulaşacağı ve yoksullukla mücadelenin daha etkin olacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yoksulluk, Sosyal Yardım, Katılımcı Sosyal Yardım Modeli

Kaynakça

• Arpacıoğlu, Özge, Metin Yıldırım, “Dünya’da ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi”, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 2011, Cilt: 4, Sayı: 2, ss. 60-76.
• Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, (2010), Sosyal Yardım Algısı ve Yoksulluk Kültürü, Ankara.
• Baycar, A., “Dini ve Sosyolojik Boyutlarıyla Dayanışma ve Yardımlaşma Olgusu”, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2019, 21/39, ss. 199-225.
• Boybek S., “Yoksulluk ve Çocuk İşçiliği Üzerine Genel Bir Değerlendirme”, Uluslararası Yoksullukla Mücadele Stratejileri Sempozyumu Kitapçığı, 2010, Ankara.
• Çengelci E., “Sosyal Refahın Gerçekleşmesinde Sosyal Yardımların Rol ve Önemi”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, 1993, 11 (1-2-3), ss. 9-34.
• Devlet Denetleme Kurulu (DDK), (2009), Türkiye’de Sosyal Yardımlar ve Sosyal Hizmetler Alanındaki Yasal ve Kurumsal Yapının İncelenmesi, Aile, Çocuk, Özürlü, Yaşlı ve Diğer Kişilere Götürülen Sosyal Hizmetlerin ve Sosyal Yardımların Genel Olarak Değerlendirilmesi, Bu Hizmetlerin Düzenli ve Verimli Şekilde Yürütülmesinin ve Geliştirilmesinin Sağlanması Raporu Özeti, DDK Yayını, Ankara.
• Ersöz, Halis Y., (2004), Sosyal Politika Perspektifinden Yerel Yönetimler (İngiltere, İsveç ve Türkiye Örneği), Filiz Kitapevi, İstanbul.
• Yılmaz Eser, Burçin, Harun Terzi, “Türkiye’de Asgari Ücret: Sorunlar Öneriler”, KATÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 1/22 Ocak 2008, ss. 129-143.
• Güneş, M., “Yoksullukla Mücadelede Sosyal Yardımların Bir Kamu Yönetimi Politikası Olarak Sürdürülebilirliği”, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2012, 24, ss. 149-184.
• Gül, H., M, Dulupçu, vd. …, “Kentsel Yoksullukla Mücadele Amaçlı Kamu Politikası Geliştirme ve Bir Model Önerisi”, 2004, 4.Aile Şûrası Bildirileri, Ankara.
• Karakış, E (2009), Küreselleşen Dünya Yönetiminde Yerel Yönetimler Bağlamında Sosyal Politika, Cumhuriyet Üniversitesi, (S.B.E.), Sivas.
• Taşçı, F., (2010), Sosyal Politikalarda Can Simidi Sosyal Yardım, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Üçışık, Fehmi H., (2013), Sosyal Yardımlarda Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Ötüken Yayınları, Ankara.