MAIN DYNAMICS OF THE OTTOMAN PEACE

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 2, 315 - 327, 31.12.2021

Mahmut Bozan

Öz

In the history of world, the periods of peace and tranquility as well as the periods of chaos and destruction are encountered. The Ottoman Peace has an exceptional location in terms of providing peace. In the inherence of the Ottoman Peace lies the allowance of these nations with different beliefs and ethnic origins to live in peace within the legal and administrative system of the Empire by protecting their religion, language and other cultural characteristics. What is the emotion that pushes the Ottomans to overlook, even to help, the religions and languages that are different from the dominant geography of the Ottoman while the history has witnessed the practices of destruction and relocation policies as well as assimilation? The answer to this question should be searched in the perception of civilization of the Ottoman Empire. Although the Ottoman Peace does not have a written document like Westphalia Peace, it is seen that the Ottoman Peace is based on a system of strong values which focuses on human. This paper aims to explain the civilization perception of the Ottoman Empire by comparing the values of Western Civilization.

Anahtar Kelimeler

Ottoman peace, Islamic civilization, Western civilization, Culture of living together.

OSMANLI BARIŞININ TEMEL DİNAMİKLERİ

Öz

Dünya tarihinde kargaşa ve yıkımın hâkim olduğu çalkantılı dönemler kadar, sulh ve sükûnun sağlandığı dönemlere de tesadüf edilir. Osmanlı barışı dünyada huzuru sağlama bakımından müstesna bir yere sahiptir. Osmanlı barışının özünde, devletin hukuki ve idari sistemi içinde farklı inanç ve etnik kökene sahip olan milletlerin din, dil ve diğer kültürel özelliklerini koruyarak barış içinde yaşamalarına imkân verilmiş olması yatmaktadır. Osmanlıları hâkim oldukları coğrafyada kendisinden farklı olan din ve dillerin yaşamasına müsamaha, hatta yardımcı olmaya iten duygu nedir? Oysa tarih kendinden olmayanlara asimile, tehcir veya imha politikaları uygulayanlara da şahitlik etmektedir. Bu sorunun cevabını Osmanlı Devleti’nin medeniyet algısında aramak icabeder. Osmanlı Barışı’nın Vestfalya Barışı gibi yazılı bir belgesi olmamakla birlikte, insanı odağa alan güçlü bir değerler manzumesinin üzerine oturduğu görülür. Bu çalışma Osmanlıların medeniyet algısını Batı medeniyetinin değerleriyle mukayese ederek açıklamayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Osmanlı barışı, İslâm medeniyeti, Batı medeniyeti, Bir arada yaşama kültürü

Kaynakça

• Altunışık, M. B. (2010). Arap Dünyasında Türkiye Algısı. İstanbul: TESEV Yayınları.
• Asmus R, Larrabee F. & Lesser İ. (1996). Akdeniz Güvenliği: Yeni Sorunlar, Yeni Görevler, Ankara: NATO Dergisi, (2),
• Bağcı, H. (2006). Büyük Ortadoğu Projesi ve Türkiye: Ak Parti’nin Perspektifi. Akademik Orta Doğu, 1(1), 21-37.
• Bozkurt, G. (1998). Azınlık İmtiyazları-KapitülasyonlardanTek Hukuk Sistemine Geçiş. Atatürk Araştırmaları Merkezi Dergisi, 24(40).
• Erişim adresi http://www.atam.gov.tr/index.php?page=dergiıcerik&ıcerikno=465
• Darwin, F. (1887). The Life and Letters of Charles Darwin, Vol. I, New York: D. Appleton and Company. Erişim adresi http://www.biodiversitylibrary.org/item/123700#page/3/mode/1up
• Davutoğlu, A. (2002). Stratejik Derinlik, Türkiye’nin Uluslararası Konumu. İstanbul: KüreYayınları.
• Erol, M. S. & Ozan, E. (2011). Türk Dış Politikasında Süreklilik Unsuru Olarak Siyasal Rejim, Akademik Bakış, 4, (8), 13-38.
• EU Population Reached 502.5 Million. (10 Ağustos 2021)
• Erişim adresi http://en.mercopress.com/2011/07/28/eu-population-reached-502.5-million-ireland-uk-with-highest-birth-rates
• Fuller, G. E. (2005). The Future of Political İslâm / Siyasal İslam’ın Geleceği. (Çev. M. Acar). İstanbul: Timaş Yayınları. (Orijinal Yayın Tarihi, 2003)
• Gönlübol, M. (1975). Milletlerarası Siyasi Teşkilatlanma (3. baskı) Ankara: Ankara Üniversitesi SBF Yayınları No: 236.
• Görgün, T. (2013). Kelam’ı Yeniden Yükseltmek: Bir Vahiy Medeniyeti Olarak İslam ve Batı Medeniyeti. S. Güder, Y. Çolak (Ed.), Medeniyet Tartışmaları, Yüceltme ve Reddiye Arasında ‘Medeniyet’i Anlamak Sempozyumu Bildirileri içinde (69-83 ss.).
• Guenon, R. (1979). Modern Dünyanın Bunalımı. (Çev. Nabi A.). İstanbul: Yeryüzü Yayınları.
• Gökalp, Z. (1979). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: KadroYayınları.
• Güngör, E. (1980). Türk Kültürü ve Milliyetçilik (4. baskı). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Hitti, P. K. (1981). Siyasi ve Kültürel İslâm Tarihi. (Çev. Salih T.). İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
• İbn Haldun. (1982). Mukaddime, Hazırlayan: Süleyman Uludağ (1. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları.
• İhsanoğlu, E. (1995). Türkiye ve İslam Konferansı Teşkilatı. Yeni Türkiye, 1(3), 388-412.
• Lewis, B. (1984). Modern Türkiye’nin Doğuşu (2. Baskı). (Çev. Metin K.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
• NATO Review (2010). Erişim adresi http://www.nato.int/cps/en/natolive/official.
• Nyberg, H. S. (2010). Şark Tedkikleri ve Avrupa Medeniyeti. Türkiyat Mecmuası, 12, 1-14. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/iuturkiyat/issue/18505/194861
• Ortaylı, İ. (2010). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi (3. Baskı). Ankara: Cedit Neşriyat.
• Toffler, A. (1981). Üçüncü Dalga. (Çev. Ali S.). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Toynbee, A. (1980). Medeniyet Yargılanıyor. (Çev. Ufuk U.). İstanbul: Yeryüzü Yayınları.
• United Nations; (2011). World Economic and Social Survey, New York.
• Yağbasan, M. & Günek, A. (2010). Arap Medyasında Türkiye’nin Değişen Siyasal Algısı, Global Media Journal, 1, 117-143.