Determination of the Summer of Bioclimatic Comfort Criteria in the Landscape Planning

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 105 - 119, 31.12.2024

Amragia H Mostafa Elahsadı , Hafith Mohammed Sulayman Almansouri , Mohammed Miftah Mohammed Bouzqayyah , Mehmet Çetin

https://doi.org/10.51533/insanbilimleri.1594302

Öz

Bioclimatic comfort, or biocomfort, refers to the state where environmental factors such as temperature, humidity, and wind speed fall within ranges that are comfortable for human activity. This study assesses the summer bioclimatic comfort conditions in Van province, Turkey, using detailed seasonal climate data. The research analyzes the spatial distribution of key parameters, including humidity, wind speed, precipitation, and temperature, across the province during the summer season. Findings indicate that 51.37% of Van province experiences humidity levels between 40-45%, with wind speeds between 1.5-2.5 m/s in 70.12% of the area. Precipitation levels are generally low, with most of the province receiving 10-20 mm of rain. Summer temperatures range between 17-22°C, with the highest temperatures observed in the central regions. The resulting bioclimatic comfort map reveals that 99.18% of the province is suitable for biocomfort during the summer season, while only 0.82% is classified as unsuitable. These results provide valuable insights for landscape planning and urban development, particularly in creating energy-efficient and comfortable living environments.

Anahtar Kelimeler

Bioclimatic Comfort, Climate, Landscape Planning, Summer

Peyzaj Planlaması için Biyoklimatik Konfor Kriterlerinin Yaz Dönemi Belirlenmesi

Öz

Biyoklimatik konfor, ya da biyokonfor, sıcaklık, nem ve rüzgar hızı gibi çevresel faktörlerin insan etkinliği için konforlu aralıklarda bulunduğu durumu ifade eder. Bu çalışma, Türkiye’nin Van ilindeki yaz biyoklimatik konfor koşullarını detaylı mevsimsel iklim verilerini kullanarak değerlendirmektedir. Araştırma, yaz mevsiminde il genelindeki nem, rüzgar hızı, yağış ve sıcaklık gibi ana parametrelerin mekansal dağılımını analiz etmektedir. Bulgular, Van ilinin %51.37’sinin nem seviyelerinin %40-45 arasında, %70.12’sinin rüzgar hızlarının ise 1.5-2.5 m/s arasında olduğunu göstermektedir. Yağış seviyeleri genellikle düşüktür ve il genelinin çoğu 10-20 mm yağış almaktadır. Yaz sıcaklıkları 17-22°C arasında değişmekte olup, en yüksek sıcaklıklar merkezi bölgelerde gözlemlenmektedir. Elde edilen biyoklimatik konfor haritası, il genelinin %99.18’inin yaz mevsiminde biyokonfor için uygun olduğunu, yalnızca %0.82’sinin uygun olmadığı sınıflandırıldığını ortaya koymaktadır. Bu sonuçlar, özellikle enerji verimli ve konforlu yaşam alanları yaratmada peyzaj planlaması ve kentsel gelişim için değerli bilgiler sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Biyoklimatik Konfor, İklim, Peyzaj Planlaması, Yaz

Kaynakça

• Adiguzel, F., Cetin, M., Kaya, E., Simsek, M., Gungor, S., & Sert, E. B. (2019). Defining suitable areas for bioclimatic comfort for landscape planning and management in Hatay, Turkey. *Theoretical and Applied Climatology, 139*(1-2), 1-11. https://doi.org/10.1007/s00704-019-02700-8
• Attorre, F., Alfo, M., De Sanctis, M., Francesconi, F., & Brun, F. (2007). Comparison of interpolation methods for mapping climatic and bioclimatic variables at regional scale. *International Journal of Climatology, 27*(13), 1825–1843. https://doi.org/10.1002/joc.1597
• Başer, B. B. (2015). Elektrikli ev aletlerinin enerji verimliliğinin termodinamik yaklaşımla analizi [Doctoral thesis]. İstanbul Aydın Üniversitesi.
• Bulgan, E., & Yılmaz, S. (2017). Farklı kent dokularının yaz aylarında biyoklimatik konfora etkisi: Erzurum örneği. *Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7*(4), 235-242.
• Cetin, M. (2015). Determining the bioclimatic comfort in Kastamonu city. *Environmental Monitoring & Assessment, 187*(10), Article 640. https://doi.org/10.1007/s10661-015-4861-3
• Cetin, M., Adiguzel, F., Kaya, O., & Sahap, A. (2018). Mapping of bioclimatic comfort for potential planning using GIS in Aydin. *Environment, Development and Sustainability, 20*(1), 361-375. https://doi.org/10.1007/s10668-016-9885-5
• Cetin, M., Adiguzel, F., Gungor, S., Kaya, E., & Sancar, M. C. (2019). Evaluation of thermal climatic region areas in terms of building density in urban management and planning for Burdur, Turkey. *Air Quality, Atmosphere & Health, 12*(9), 1103-1112. https://doi.org/10.1007/s11869-019-00727-3
• Cetin, M., Sevik, H., Koc, I., & Zeren Cetin, I. (2023). The change in biocomfort zones in the area of Muğla province in the near future due to the global climate change scenarios. *Journal of Thermal Biology, 112*, Article 103434. https://doi.org/10.1016/j.jtherbio.2022.103434
• Çalı, K. (2018). Kentsel planlama çalışmalarında biyokonfor; Manisa örneği [Master’s thesis]. Kastamonu University.
• Çalışkan, O., & Türkoğlu, N. (2014). Ankara’da termal konfor koşullarının eğilimi ve şehirleşmenin termal konfor koşulları üzerine etkisi. *Coğrafi Bilimler Dergisi, 12*(2), 119-132.
• Çınar, İ. (2004). Biyoklimatik konfor ölçütlerinin peyzaj planlama sürecinde etkinliği üzerinde Muğla-Karabağlar yaylası örneğinde araştırmalar [Doctoral thesis]. Ege Üniversitesi.
• Daneshvar, M. R. M., Bagherzadeh, A., & Tavousi, T. (2013). Assessment of bioclimatic comfort conditions based on physiologically equivalent temperature (PET) using the RayMan model in Iran. *Central European Journal of Geosciences, 5*(1), 53–60. https://doi.org/10.2478/s13533-012-0098-8
• Elhadar, Y. O. (2020). Gaziantep il genelinde bazı iklim parametreleri ve biyokonfor alanlarının mevsimsel değişimi [Master’s thesis]. Kastamonu University.
• Emmanuel, R. (2005). Thermal comfort implications of urbanization in a warm-humid city: The Colombo metropolitan region (CMR), Sri Lanka. *Building and Environment, 40*(12), 1591–1601. https://doi.org/10.1016/j.buildenv.2005.01.014
• Güçlü, Y. (2010). Ege bölgesi kıyı kuşağında iklim konforu şartlarının kıyı turizmi yönünden incelenmesi. *Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7*(1), 794–823. https://doi.org/10.29228/ujh.19737
• İlten, N., Selici, A. T., & Caner, İ. (2017). İç ortamlarda sıcaklık ve bağıl nem parametrelerinin sosyo-ekonomik yapı ile ilişkisi. *Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 19*(2), 52–61. https://doi.org/10.5578/balikesirfen.337856
• Kaynaklı, Ö., & Yiğit, A. (2003). İnsan vücudu için ısı dengesi ve ısıl konfor şartları. *Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 5*(2), 9–17.
• Kestane, Ö., & Ülgen, K. (2013). İzmir ili için biyoklimatik konfor bölgelerinin belirlenmesi. *SDU Teknik Bilimler Dergisi, 3*(5), 18–25.
• Mesquita, S., & Sousa, A. J. (2009). Bioclimatic mapping using geostatistical approaches: Application to mainland Portugal. *International Journal of Climatology, 29*(14), 2156–2170. https://doi.org/10.1002/joc.1883
• Meteoroloji Genel Müdürlüğü (2020). Meteoroloji Genel Müdürlüğü. *MGM İklim verileri*. Retrieved from https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-ve-ilceler-istatistik.aspx?k=A&m=VAN
• Taylan, E. D., & Damçayırı, D. (2016). Isparta Bölgesi yağış değerlerinin IDW ve Kriging enterpolasyon yöntemleri ile tahmini. *Teknik Dergi, 27*(3), 7551–7559.
• Türkoğlu, N., Çalışkan, O., Çiçek, İ., & Yılmaz, E. (2012). Şehirleşmenin biyoklimatik koşullara etkisinin Ankara ölçeğinde incelenmesi. *International Journal of Human Sciences, 9*(1), 933–955. https://doi.org/10.14687/jhs.v9i1.2000
• Unger, J. (1999). Comparisons of urban and rural bioclimatological conditions in the case of a Central-European city. *International Journal of Biometeorology, 43*(3), 139–144. https://doi.org/10.1007/s004840050116
• Yılmaz, Y., & Oral, G. K. (2018). Bir ortaokul binasının maliyet ve enerji etkin yenilenmesi için bir yaklaşım. *Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 2018*(18-1).
• Zeren Çetin, İ. (2019). Trabzon ekoturizm potansiyelinin GIS kullanımı ile biyoklimatik konfor açısından değerlendirilmesi [Master’s thesis]. Kastamonu University.
• Zeren Çetin, İ. (2023). Sürdürebilir ormancılık anlayışı açısından arazi kullanım değişiminin biyoklimatik konfor şartlarına etkisi [Doctoral thesis]. Bartın University.
• Zeren Cetin, I., & Sevik, H. (2020). Investigation of the relationship between bioclimatic comfort and land use by using GIS and RS techniques in Trabzon. *Environmental Monitoring and Assessment, 192*(2), 71. https://doi.org/10.1007/s10661-019-8029-4
• Zeren Cetin, I., Ozel, H. B., & Varol, T. (2020). Integrating of settlement area in urban and forest area of Bartin with climatic condition decision for managements. *Air Quality, Atmosphere & Health, 13*, 1013–1022. https://doi.org/10.1007/s11869-020-00871-1
• Zeren Cetin, I., Varol, T., Ozel, H. B., & Sevik, H. (2023a). The effects of climate on land use/cover: A case study in Turkey by using remote sensing data. *Environmental Science and Pollution Research, 30*(3), 5688–5699. https://doi.org/10.1007/s11356-022-22566-z
• Zeren Cetin, I., Varol, T., & Ozel, H. B. (2023b). A geographic information systems and remote sensing–based approach to assess urban micro-climate change and its impact on human health in Bartin, Turkey. *Environmental Monitoring and Assessment, 195*(5), 540. https://doi.org/10.1007/s10661-023-11105-z