Yeniden Yeni Eğitim Sistemi

Year 2021, Volume: 8 Issue: 27, 13 - 25, 08.01.2021

İrfan Erdoğan

https://doi.org/10.29224/insanveinsan.814514

Cited By: 2

Abstract

Türk eğitim sisteminde uzun zamandır felsefi anlamda ve yapısal olarak köklü bir değişiklik olmamıştır. Yeni Korona virüse bağlı COVID-19 hastalığının dünya çapında salgın hale gelmesi sonucunda okulların kapanmasıyla başlayan yeni dönemde eğitim sisteminin yapısal açıdan değişmesi öngörülmektedir. Bu anlamda Milli Eğitim Bakanlığının (MEB) yetkilerinin azaltılması önerilmektedir. Cumhurbaşkanlığına bağlı olarak yeni oluşturulan Eğitim ve Öğretim Politikaları Kurulu en üst düzeyde bir karar merci olmak durumundadır. Milli Eğitim Bakanlığının ise bir icra birimi olarak görev yapması gerekmektedir. Milli Eğitim Bakanlığının dışında yerel otoritelerin de yerinde kararlar alabilmesinin önü açılmalıdır. Yapısal değişikliklerin dışında felsefi anlamda da bir değişim olmalıdır. Bu bağlamda da okul, öğretmen ve öğrenci gibi ana unsuların varlığı yeniden tanımlanmalıdır. Okul öğrenme için imkân sunan kurum olmalı; öğretmen rehberlik ve yönlendirme rolünü de oynamalı ve öğrenci de okulun dışında her yerde her zaman herkesten öğrenmelidir. Bu şekilde okul ve öğretmen öğrenme imkânı sunan ve öğrenmeye yön veren unsurlar olarak görülmelidir. Öğrenci de kendisini klasik anlamda hep öğretilen değil öğrenen kişiler olarak kabul etmelidir. Okulun, öğretmenin ve öğrencinin bu sayede sosyal hayatta büyük krizler yaratan Covid-19 pandemisi gibi olumsuz bir gelişmenin yaşanması durumunda meydana gelecek olan yeni şartlara kolayca uyum sağlayabileceği ileri sürülebilir. 

Keywords

Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitim ve Öğretim Politikaları Kurulu, Yeni Eğitim

New Education System Again

Abstract

In Turkish Education System, there has not been a fundamental philosophical and structural change for a long time. Under the current context of COVID-19 outbreak, there has been nationwide school closures all around the world, and a new era in education has begun. In this period, education is expected to go through an inevitable structural change. In this paper, accordingly, we proposed to minimize and restrict the powers hold by National Ministry of Education (NME). Hence, Education and Training Policies Board would be the highest and influential authority in policy making while NME would function as an executive unit. Meanwhile, local authorities would be supported to make decisions to meet local needs. Aside the structural change, Education is in a need to obtain a new philosophical stance. Accordingly, as the main pillars of education we need to redefine the notions of school, teacher and student. In this respect, we can define school as the institution for supporting learning, teacher as a guide for students, and student as an ultimate learner who can learn from anyone at anywhere. Hence, while schools and teachers would act the roles of providing learning opportunities and regulating learning; students would perceive themselves not as instructed individuals but as autonomous learners. Therefore, in the future, schools, teachers and students would be resilient to unforeseen negative social events similar to the current pandemic conditions.

Keywords

National Ministry of Education, Education and Training Policies Board, New Education

References

• Anderson, Roy M., Hans Heesterbeek, Don Klinkenberg ve T. Déirdre Hollingsworth. “How Will Country-Based Mitigation Measures Influence the Course of the COVID-19 Epidemic?”. The Lancet. 395/10228 (2020): 931-934. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)305675/fulltext?utm_campaign=tlcoronavirus20&utm_content=120403755. (erişim 14.08.2020)
• Baltacıoğlu, İ. Hakkı. Talim ve Terbiyede İnkılâp. İstanbul: Kanaat Kitabevi, 1927.
• Barr, Robert B. ve John Tagg. “From Teaching to Learning: A New Paradigm for Undergraduate Education”. Change: The Magazine of Higher Learning. 27/6 (1995):12-26. https://naspa.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00091383.1995.10544672?journalCode=vchn20#.X5R2my1h0Wo. (erişim 10.08.2018).
• Bursalıoğlu, Z. Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Personel Eğitim Merkezi, 1994.
• Bolman, Lee G. ve Deal Terrence E. Modern Approaches to Understanding and Managing Organizations. Oxford: Jossey Bass Pub., 1990.
• Cin, Firdevs Melis, Ecem Karlıdağ Dennis ve Zeynep Temiz. “Capabilities-Based Gender Equality Analysis of Educational Policy-Making and Reform in Turkey”. Gender and Education. 32/2 (2020): 244-261. https://www.tandf
online.com/doi/pdf/10.1080/09540253.2018.1484429. (erişim 20.09.2020).
• Clune, William H. ve Paule A. White. School-Based Management. CPRE Research Report Series, 1988.
• Cüceloğlu, Doğan ve İrfan Erdoğan. Öğretmen Olmak: Bir Can’a Dokunmak. İstanbul: Final Kültür Sanat Yayınları, 2014.
• Erdoğan, İrfan. Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları, 2012.
• Güven, İsmail. “The 4+ 4+ 4 School Reform Bill and the Fatih Project: Is It a Reform?”. İlköğretim Online. 11/3 (2012): 556-577. (erişim 16.09.2020).
• Huber, Stephan Gerhard ve Christoph Helm. “COVID-19 and Schooling: Evaluation, Assessment and Accountability in Times of Crises: Reacting Quickly to Explore Key Issues for Policy, Practice and Research with the School Barometer”. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 32 (2020): 1-34. https://link.springer.com/article/10.1007/s11092-020-09322-y.(erişim 15.06.2020)
• Kaden, Ute. “COVID-19 School Closure-Related Changes to the Professional Life of A K-12 Teacher”. Education Sciences. 10/6 (2020): 165. https://www.mdpi.com/2227-7102/10/6/165. (erişim 03.07.2020).
• Mason Williams, Loretta, Michael Rosenberg, Lois Kimmel ve Paul Sindelar. “Addressing Shortages of Educators in An Uncertain COVID-19 Landscape: Viewing Teacher Candidates as Assets”. Center on Great Teachers and Leaders. 2020. https://eric.ed.gov/?id=ED607020. (erişim 20.08.2020)
• Maldonado, Joana ve Kristof De Witte. “The Effect of School Closures on Standardised Student Test”. FEB Research Report Department of Economics 2020. https://lirias.kuleuven.be/3189074?limo=0. (erişim 16.09.2020).
• Moss, G., R. Allen, A. Bradbury, S. Duncan, S. Harmey, ve R. Levy, “Primary Teachers’ Experience of the COVID-19 Lockdown: Eight Key Messages for Policymakers Going Forward”. London: UCL Institute of Education, 2020. https://discovery.ucl.ac.uk/id/eprint/10103669/. (erişim 12.07.2020).
• Ronan, Kevin ve David Johnston. Promoting Community Resilience in Disasters: The Role for Schools, Youth, and Families. NewYork: Springer Science & Business Media, 2005.
• Teräs, Marko, Juha Suoranta, Hanna Teräs, ve Mark Curcher, “Post-Covid-19 Education and Education Technology ‘Solutionism’: A Seller’s Market”. Postdigital Science and Education, 2/3 (2020): 863-878.
• UNESCO. “COVID-19 Educational Disruption and Response”. Erişim 11 Ağustos, 2020. https://en.unesco.org/covid19/educationresponse.
• UNESCO. “How Teachers Are Leading Efforts to Ensure Learning Never Stops during COVID-19 Education Disruption”. Erişim 26 Eylül, 2020. https://en.unesco.org/news/how-teachers-are-leading-efforts-ensure-learning-never-stops-during-covid-19-education.