Avrupamerkezciliğin Bir Yansıması Olarak Oryantalist Söylem: Kültürel Ödünç Alma Kavramı

Year 2013, Volume: 3 Issue: 6, 323 - 332, 01.12.2013

Fatma Kızıl

Abstract

Doğulu imgesinin inşa edilmeye henüz Antik Yunan’dan itibaren başladığı Edward W. Said (1935-2003) tarafından gösterilmiştir. Batı için Haçlı Seferleri ile, Doğu ve İslam neredeyse birbirinin yerine kullanılabilen kavramlar hâline gelmiş, 19. yüzyıldan itibaren ortaya çıkan akademik oryantalizm ise İslam dininin kaynaklarını araştırma konusu edinmeye başlamıştır. Metin tenkidi neticesinde kutsal kitaplarının uzun bir süreç içerisinde, birçok yazar ve redaktörün müşterek çabasının ürünü olduğu neticesini seleflerinden tevarüs eden ilk büyük oryantalistler nesli, İslam’ın kaynaklarını da aynı metotla tenkide başlamışlardır. Kutsal metinlere, İslam söz konusu olduğunda Kur’ân ve hadislere, bu tür bir yaklaşım, metinler üzerinde dış etkilerin varlığını kabul etmeye ve bunları araştırmaya kapı aralamıştır. Dolayısıyla “Eğer metin o döneme kadar kabul edildiği şekliyle vahyin neticesi değilse teşekkülünde hangi kültürlerin etkisi vardır?” sorusunun peşine düşülmüştür.

Keywords

Avrupamerkezcilik, oryantalist, kültürel ödünç alma

References

• Arslan, H. (2007). Epistemik cemaat: Bir bilgi sosyolojisi denemesi. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Badr, G. M. (1978). Islamic law: Its relation to other legal systems. The American Journal of ComparativeLaw, 26(2), 187-198.
• Calder, N. (1993). Studies in early Muslim jurisprudence. Oxford: Clarendon Press.
• Crone, P. (1987). Roman, provincial and Islamic law: The origins of Islamic patronate. Cambridge: Cambridge Universty Press.
• Gauvain, R. (2005). Ritual rewards: A consideration of three recents approachers to Sunni purity law. Islamic Law and Society, 12(3), 333-393.
• Goldziher, I. (1971). Muslim studies (Vol. II) (Trans. C. R. Barber, & S. M. Stern). London: George Allen & Unwin Ltd.