Abstract
Bu çalışma, şiddetin onaylanmasında değerlerin etkisini incelemektedir. Data, tabakalı-tesadüfi örneklem yöntemiyle üniversite öğrencilerinden toplanmıştır. Sonuçlar, şiddetin onaylanması ile gelenek, teşvik ve güç değerleri arasında istatistiksel olarak önemli düzeyde pozitif bir korelasyon, buna karşılık şiddetin onaylanması ile evrensellik, güvenlik, uyum ve hayırseverlik arasında negatif bir korelasyon olduğunu göstermektedir. Şiddetin onaylanması ile öz-yönelim (özerklik), hazcılık ve başarı değerleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Şiddetin onaylanmasında cinsiyetin ve şiddete maruz kalmanın etkisi de incelenmiş ve ikisinin de oldukça etkili olduğu tespit edilmiştir. Ancak bu araştırmanın ana konusu şiddetin onaylanmasında değerlerin etkisinin araştırılmasıdır. Çoklu regresyon analizi, en önemli yordayıcıların evrensellik, uyarım, gelenek ve güç olduğunu göstermektedir. Şiddetin panzehri ise eşitlik, bilgelik, barış, çevreyi korumak ve hoşgörü gibi evrensel değerlerdir. Eğitim politikalarında evrensel değerlere önem verilmesi, şiddetin onaylanmasını azaltabilir.
References
- Almond, G., & Verba, S. (1963). The Civic Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Nations. Sage Publications Inc.
- Annagur, B. (2010). Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet: Risk faktörleri, etkileri, değerlendirilmesi ve önlenmesi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2(2).
- Avci, Ö. H., & Yildirim, İ. (2014). Ergenlerde şiddet eğilimi, yalnızlık ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29–31).
- Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8(3), 206–214.
- Ball-Rokeach, S. J. (1973). Values and violence: A test of the subculture of violence thesis. American Sociological Review, 736–749.
Abstract
This study examines the impact of values on approval of violence. Data was collected from university students with a stratified random sample. The results showed that violence endorsement has a statistically significant positive correlation with tradition, stimulation and power values, whereas universalism, security, conformity, and benevolence values have negative correlations with violence endorsement. The approval of violence did not have any significant relationship with self-direction, hedonism and achievement values. The effects of violence exposure and gender on violence approval were also examined and both were determined to be highly influential. However, the main theme of the research was the effect of values on violence endorsement. Multiple regression analysis showed that the most important predictor values are universalism, stimulation, tradition and power values. The absolute antidotes to violence were the universal values of equality, wisdom, peace, tolerance and nature conservation etc. Greater importance given to these universal values in education policies could help to reduce the endorsement of violence.
References
- Almond, G., & Verba, S. (1963). The Civic Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Nations. Sage Publications Inc.
- Annagur, B. (2010). Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet: Risk faktörleri, etkileri, değerlendirilmesi ve önlenmesi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2(2).
- Avci, Ö. H., & Yildirim, İ. (2014). Ergenlerde şiddet eğilimi, yalnızlık ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29–31).
- Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8(3), 206–214.
- Ball-Rokeach, S. J. (1973). Values and violence: A test of the subculture of violence thesis. American Sociological Review, 736–749.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Other Fields of Education, Sociology |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 21, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 9 Issue: 4 |
