YENİLİK PERSPEKTİFİNDEN YEREL YÖNETİMLERDE SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA AMAÇLARI ÇALIŞMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2022, , 189 - 208, 31.12.2022

Ender Emre Kanaat

https://doi.org/10.46442/intjcss.1176109

Cited By: 1

Öz

Kalkınma amacı ile doğal kaynakların ekonomik gelişmeyi ve insan hayatını tehdit edecek şekilde tüketilmesi, atmosferin kirletilmesi, ekonomiler arasındaki adaletsiz refah dağılımı ve çevrenin tahrip edilmesi küresel bir sorundur; ancak ülkelerin birlikte hareket etmesi ile çözülebilecek niteliktedir. Dolayısıyla çözümlerin de küresel ölçekten ülkelere yerel kapsamda aranması ve uygulanması gerekmektedir. Sorunun çözülmesine yönelik önerilen sürdürülebilirlik, yaşam kalitesini düşürmeden, düşünce tarzında değişiklik gerektiren bir kavram ortaya koymaktadır. Değişikliğin özü, tüketim toplumu olmaktan sıyrılmış, evrensel açıdan dayanışma içinde olan, çevresel yönetim, toplumsal sorumluluklar ve ekonomik çözümlerdir. “Yeni” bakış açısı olarak ortaya konan kavramın anlaşılması, benimsenmesi ve toplum içerisinde davranışlara yansıyarak uygulamaya geçmesi için konunun stratejik yönetim anlayışı ile ele alınması gerekmektedir. Sürdürülebilir kalkınmayla ilgili birçok akademik makale yazılmış olmakla birlikte Türkiye’de gerçekleştirilen faaliyetlerin olgunluk seviyesi ve yerel ölçekte yapılan çalışmaların içeriğine dair oldukça kısıtlı kaynak bulunmaktadır. Makale Everett Rogers’ın 1962 yılında literatüre sunduğu “Yeniliklerin Yayılması Teorisi” (Diffusion of Innovations Theory) çerçevesinde Marmara Belediyeler Birliği (MBB) Yerel Yönetimler Sürdürülebilirlik Çalışmaları Araştırması (2022) verileri değerlendirilmektir.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları, Yerel Yönetimler, Sürdürülebilirlik Stratejik Yönetimi, Yeniliğin Yayılması

Teşekkür

Sürdürülebilirlik alanındaki çalışmalara olan katkısından dolayı Marmara Belediyeler Birliği’ne ve saha araştırması ekibinde yer alan Dr. P. Tuğçe Aslan, Dr. Zeliha Oçak ve Özge Sivrikaya’ya desteklerinden ötürü teşekkür ederim.

ASSESMENT OF THE ACTIVITIES FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT GOALS BY LOCAL GOVERNMENTS FROM INNOVATION PERSPECTIVE

Öz

Consumption of natural resources for the purpose of development threatens economic development and human life and creates many global problems such as pollution of the atmosphere, unequal distribution of wealth among economies and destruction of the environment. These problems can only be solved by the joint action of the countries. Therefore, solutions need to be sought and applied locally from a global scale to countries. Sustainability, which is proposed to solve these global problems, introduces a concept that requires a change in the way of thinking without decreasing the quality of life. The essence of change is bringing environmental management, social responsibilities and economic solutions in universal solidarity and leaving being a consumer society. The issue must be handled with a strategic management approach in order to understand and adopt the concept, which is put forward as a “new” perspective, and to change the behavior of the society. Although many academic articles have been written on sustainable development, there are very limited resources assessing the maturity level of the activities in Turkey and investigating the content of the work by local governments. The article interprets the data of Marmara Municipalities Union (MBB) Local Governments Sustainability Studies (2022) within the framework of the "Diffusion of Innovations Theory", which Everett Rogers presented to the literature in 1962.

Anahtar Kelimeler

Sustainable Development Goals, Local Governments, Strategic Management of Sustainability, Diffusion of Innovation

Kaynakça

• Akyos, M. (2004). Firma düzeyinde yenilikçilik (yenilik) ve bilgi yönetimi. Ağustos 13, 2022 tarihinde http://www.sistems.org/know_info1.htm adresinden alındı
• Alim, A. R. L. I. (2010). Habitat II Tartışmaları ve İstanbul’da Toplumsal Dönüşüm. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, (16), 367-388.
• Aliyev, E. (2021). Binyıl Kalkınma Amaçlarından Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarına Geçişin Karşılaştırmalı Analizi. Proceeding And Abstract Book, 285.
• Almeida, C. M. V. B., Bonilla, S. H., Giannetti, B. F., & Huisingh, D. (2013). Cleaner Production initiatives and challenges for a sustainable world: an introduction to this special volume. Journal of Cleaner Production, 47, 1-10.
• Anuşlu, M. D., & Fırat, S. Ü. (2020). Ülkelerin Endüstri 4.0 Seviyesinin Sürdürülebilir Kalkınma Düzeylerine Etkisinin Analizi. Endüstri Mühendisliği, 31, 44-58.
• Arar, A. A. (2002). Yerel gündem 21. Uluslararası Ekonomik Sorunlar Dergisi, 6, 14-22.
• Baidoc, D., & Bacali, L. (2017). Impact of innovation on sustainable development of organizations. Review of Applied Socio-Economic Research, 14(2), 5-18.
• Baltacı, A. (2019). Sosyal Sistem Kuramı ve Eğitim Örgütlerine Etkileri. Medeniyet Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-19.
• Bayraç, H. N. (2010). Enerji Kullaniminin Küresel Isinmaya Etkisi Ve Önleyici Politikalar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 229-259.
• Bayraktar, D. M. (2012). Teknolojik Yeniliğin Benimsenmesinde Sosyal Sistem Özelliklerinin Etkileri; E-Okul Uygulamasının İncelenmesi. Hayef Journal Of Education, 9(1), 86-100.
• Bilgili M. Y. (2017). Ekonomik, ekolojik ve sosyal boyutlarıyla sürdürülebilir kalkınma. Uluslararası Sosyal Araştırma Dergisi, 10(49), 559-569.
• Budak, S. (2000). Avrupa Birliği ve Türk Çevre Politikası, Büke Yayınları.
• Bozlağan, R. (2005). Sürdürülebilir gelişme düşüncesinin tarihsel arka planı. In Journal of Social Policy Conferences (No. 50, pp. 1011-1028).
• Çamur, D. & Vaizoğlu, S.A., (2007), Çevreye İlişkin Önemli Toplantı ve Belgeler, Koruyucu Hekimlik Bülteni, Cilt:6, Sayı:4, ss:297-306
• ÇEMREK, F., & BAYRAÇ, H. N. (2013). Sürdürülebilir kalkınma skorunun hesaplanması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 131-152.
• Demir, K. (2006). Rogersın yeniliğin yayılması teorisi ve internetten ders kaydı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47(47), 367-391.
• Drucker, P. F. (1998). The discipline of innovation. Harvard business review, 76(6), 149-157.
• Er, P. H. (2013). Girişimcilik ve yenilikçilik kavramlarının iktisadi düşüncedeki yeri: Joseph A. Schumpeter. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (29), 75-85.
• Erim, R. (2000). Çevre ile ilgili hukuksal düzenlemeler. Türkiye’de Çevrenin ve Çevre Korumanın Tarihi Sempozyumu, 177, 179-180.
• Evin, H. (2005). Trakya bölgesi deri ve bitkisel yağ sanayi’nde çevre duyarlılığı. Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Feil, A. A. & Schreiber, D. (2017). Sustainability and sustainable development: unraveling overlays and scope of their meanings. CADERNOS EBAPE.BR, 14(3), 667-681.
• Günay, D., & Çalık, A. (2019). İnovasyon, icat, teknoloji ve bilim kavramları üzerine. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-11. Köse, B. (2012). Tüketici Yenilikçiliği ve Yeniliklerin Benimsenmesi: Bir Yenilik Olarak Mobil İnternet. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Doktora Tezi.
• OECD, Eurostat, Oslo Klavuzu (2005). Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması için İlkeler. TÜBİTAK 3.Baskı.
• Oğuztürk, B. S., & Türkoğlu, M. (2004). Yenilik ve yenilik modelleri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 3(1), 14-20. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). On Birinci Kalkınma Planı. (2019-2023). Eylül 1, 2022 tarihinde https://oka.ka.gov.tr/assets/upload/dosyalar/onbirincikalkinmaplani.pdf adresinden alındı
• Orhan, G. (2019). 11. Kalkınma Planı ve Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları. EKOIQ, Eylül 1, 2022 tarihinde https://ekoiq.com/2019/10/11-kalkinma-plani-ve-surdurulebilir-kalkinma-amaclari/ adresinden alındı
• Özmehmet, E. (2008). Dünyada ve Tükiye Sürdürülebilir Kalkinma Yaklaşimlari. Journal of Yaşar University, 3(12), 1853-1876.
• Rogers , E. M. (1983). Diffusion of Innovations. New York : Free Press.
• Sachs, J., Kroll, C., Lafortune, G., Fuller, G., & Woelm, F. (2021). Sustainable development report 2021. Cambridge University Press.
• Selimoğlu, S. K., & Yazıcı, R. (2021). Türkiye’de Kurumsal Yönetişim ve Sürdürülebilirlik. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 113-136.
• Silvestre, B. S. & Tîrcǎ, D. M. (2019). Innovations for sustainable development: Moving toward a sustainable future. Journal of Cleaner Production, 208, 325-332.
• Taymaz, E. (2001). Ulusal Yenilik Sistemi: Türkiye İmalat Sanayinde Teknolojik Değişim ve Yenilik Süreçleri, TÜBİTAK/TTGV/DİE, Mart, Ankara.
• Tıraş, H. H. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre: Teorik Bir İnceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 57-73.
• Türk Dil Kurumu. (2022). Türk Dil Kurumu Sözlükleri. Ağustos 26, 2022 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
• Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları 2.Ulusal Gözden Geçirme Raporu 2019 – Ortak Hedefler için Sağlam Temeller. Eylül 15, 2021 tarihinde http://www.surdurulebilirkalkinma.gov.tr/wp-content/uploads/2020/01/Surdurulebilir_Kalkinma-Amaclari-Turkiye-2.-Ulusal-Gozden-Gecirme-Raporu-Ortak-Hedefler-icin-Saglam-Temeller_-interaktif.pdf adresinden alındı
• Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığı. (2016). Report on Turkey’s Initial Steps towards the Implementation of the 2030 Agenda for Sustainable Development. Eylül 15, 2021 tarihinde http://www.surdurulebilirkalkinma.gov.tr/wp-content/uploads/2016/07/2030_Raporu.pdf adresinden alındı
• Türkiye Cumhuriyeti Sayıştay Başkanlığı. (2020). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarının Gerçekleştirilmesine Yönelik Hazırlık Süreçlerinin Değerlendirilmesi Sayıştay Raporu. Şubat 15, 2022 tarihinde https://www.sayistay.gov.tr/files/1002_SDG%20Rapor.pdf adresinden alındı
• UNECE. (2022). Circular Economy Ağustos 26, 2022 tarihinde https://unece.org/trade/CircularEconomy#:~:text=The%20circular%20economy%20is%20a,resource%20use%20within%20planetary%20boundaries. adresinden alındı
• World Commission on Environment and Development (WCED). (1987). Our Common Future. Ağustos 26, 2022 tarihinde http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf adresinden alındı
• Yavilioğlu, C. (2002). Kalkınmanın Anlambilimsel Tarihi ve Kavramsal Kökenleri. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1).
• Yeni, O. (2014). Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Kalkınma: Bir Yazın Taraması1. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 181-208.
• Yıldız, R. (2013). Belediyelerde Stratejik Planlamanın Uygulanabilirliği: Fatih Belediyesi Örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 5(18), 39-62.