Radyo Televizyon ve Sinema Bölümlerinde Okutulan Uygulamalı Derslerin Sorunları Üzerine Bir Değerlendirme

Yıl 2021, , 148 - 165, 30.06.2021

Recep Altay , Tamer Kavuran

https://doi.org/10.46442/intjcss.930926

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, İletişim Fakültelerinin fiziki ve teknik alt yapı olanakları ile Radyo Televizyon ve Sinema (RTS) bölümlerinin ders müfredatları incelenmiştir. Ayrıca ilgili bölümdeki mesleki derslerin uygulanabilme düzeyleri, öğretim elemanlarının görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Tarama modeli ile yapılan çalışma, İletişim Fakültelerinin Radyo Televizyon ve Sinema bölümlerinde görev yapan öğretim elamanları üzerinde gerçekleştirilmiştir. 140 öğretim elemanının katılım sağladığı araştırmada, % 70 kullanılabilir veri elde edilmiştir. İnceleme sonucunda bazı üniversitelerin ders müfredatlarında uygulamalı derslerin çok az olduğu ya da hiç yer almadığı görülmüştür. Ayrıca derslerin büyük çoğunluğunun zorunlu ders olarak okutulduğu tespit edilmiştir. Öğretim elemanlarının, ilgili bölümde uygulamalı derslerin az olmasını İletişim Fakültelerinin fiziki ve teknik alt yapılarının yeterli olmamasına bağladığı görülmüştür. Çalışmanın sonucunda, ‘Kamera ve Işık, Haber Toplama Yazma ve Fotoğrafçılık’ gibi mesleki derslerin içeriği ile uygulanabilme seviyelerinin çok yetersiz olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretim elemanlarının branş derslerin uygulanabilme düzeylerinde, akademik kariyer ve hizmet sürelerinin etkisini tespit etmek için kay kare (X2) sonuçlarına başvurulmuştur.

Anahtar Kelimeler

radyo televizyon ve sinema, iletişim fakültesi, mesleki dersler, eğitim, müfredat

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Yok

An Evaluation on the Problems of Applied Courses Taught in Radio, Television and Cinema Departments

Öz

This study examined course curricula of Radio, Television and Cinema (RTC) departments Communication Faculties and aims to assess applicability levels of vocational courses with the physical and technical infrastructure also means within the framework of the views of the academicians. The study was conducted using the tarama model to academicians working at the Radio, Television and Cinema departments of Communication faculties. 140 academicians participated to the study and 70% usable data was obtained. As a result of the examination, it was seen that applied courses are very few or do not exist in the course curricula of some universities. Furthermore, it was found out that great majority of the courses are taught compulsorily. It was seen that the academicians attributed the low number of applied courses in the relevant department to insufficient physical and technical infrastructures of Communication faculties. At the end of the study, it was concluded that contents and applicability levels of vocational courses as ‘Camera and Light, News Collection, Writing and Photography’ are very insufficient, but sufficient in terms of course hours only. Chi square (X2) results were used to identify the impact of academic career and service durations on the applicability levels of branch courses of academicians.

Anahtar Kelimeler

radio television and cinema, communication faculties, vocational courses, education, curriculum

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• Altay, R.. Kavuran, T. (2019). İletişim Fakültelerindeki Radyo Televizyon ve Sinema Bölümlerinin Branş Derslerindeki Müfredat Sorunları ve Çözüm Önerileri. Socıal Mentalıty And Researcher Thınkers Journal, 5(21).
• Ateş, E. K. (2016). Bir Bilim Dalı Olarak İletişim Bilimleri Alanının Türkiye'deki Konusal Kapsam Analizi. The Journal of Academic Social Science Studies, 51, 217-228.
• Bağcı, C.. Nizam, F. (2016). Fırat Tv Ve Kampüs Tv Örnekleriyle İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Uygulama Birimi Olarak Üniversite Televizyonlarına Bakışı. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 34.
• Batmaz, V. (2008). Medyaya Düşman Yetiştiriyorum. Karakutu Yayınları. İstanbul.
• Çelik, M. U., (2012). Radyo, Televizyon ve Sinema Bölümü Özelinde İletişim Fakültelerindeki Eğitime İlişkin Bir İnceleme. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi.
• Gezgin, S.. Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi, (http://www.konrad.org.tr) adresinden alındı (Erişim Tarihi: 04.02.2018).
• Güz, N., Yanık, H., Yegen, C. (2017). İletişim Fakülteleri eğitim sistemine yönelik yeni bir yaklaşım. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5), 1546-1560.
• Karakoç, E., Taydaş, O. (2014). Türkiye’deki İletişim Fakültelerindeki Radyo Televizyon ve Sinema Eğitimi Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi.
• Nalçaoğlu, H. (2004). İletişim Eğitimi. Kültür ve İletişim Dergisi, 5.
• Neuman, W. L. (2010). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar. Cilt. 1-2, Yayın Odası Yayınları. İstanbul.
• Özbek, M. (2000). İletişim Eğitimi Üzerine. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi İLEF Yıllık 92.
• Tokgöz, O. (2003). Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi. Kültür ve İletişim Dergisi, 4.
• Varol, A., K. A. (2010). İletişim Fakültelerine Öğrenci Yerleştirmede Karşılaşılan Çelişkiler ve Çözüm Önerileri. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 24.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Basım). Ankara: Seçkin Yayınları.
• İNTERNET KAYNAKLARI (http://ilef.ankara.edu.tr). (Erişim Tarihi 10.02.2018).