Tayvan'da Özel Gereksinimi Olan Küçük Çocuklar için Erken Müdahale

Year 2010, , 1 - 11, 01.03.2010

Hua-kuo Ho

https://doi.org/10.20489/intjecse.107954

Abstract

Bu makalenin amacı, Tayvan'daki erken müdahalenin mevcut sistemini inceleyerek karşılaşılan problemleri anlamak ve hizmetleri geliştirmek için kullanılan problemlerle başa çıkma stratejilerini ortaya koymaktır. Bu araştırmada belge analizi ve telefon görüşmesi kullanılarak ihtiyaç olan araştırma verileri toplanmıştır. Telefon görüşmesi örneklemi, 14 belediye ve şehirden 18 uzmanın amaçlı-tabakalı olarak seçilmesiyle oluşturulmuştur. Telefon görüşmesi verileri, araştırmacının geliştirdiği yarı yapılandırılmış Erken Müdahale Anketi ile toplanmıştır. Veri analizinde modifiye analizi ve sürekli karşılaştırma yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar, Gelişimsel Geriliği olan Çocuklar için Erken Müdahale Hizmetleri Uygulama Programının Tayvan'daki özel gereksinimli küçük çocukların tespiti, değerlendirmesi ve iyileştirilmesi için yasal temeli oluşturduğunu ortaya koymaktadır. Tüm belediye ve şehirlerdeki Gelişimsel Geriliği olan Çocuklar için Erken Müdahale Bildirim, Sevk ve Vaka Yönetimi Merkezi ve Çocuk Gelişimi Ekip Değerlendirme Merkezi erken müdahalenin temel çerçevesini oluşturmaktadır. Mevcut erken müdahalenin genel olarak finans ve uzman işgücü sıkıntısı, sosyal refah, sağlık ve eğitim kurum ve kuruluşları arasında yetersiz koordinasyon, düşük oranda tarama bildirimi (özellikle 0 -3 yaş için), hizmet almada düşük ebeveyn isteği, değerlendirme ve müdahalede kaynak yetersizliği ve değerlendirme araçlarındaki güvenirlik ve geçerlik sorunlar gibi işlevsel problemleri olduğu görülmektedir. Bu çalışmada sorunlara uygun olarak bazı problemlerle baş etme stratejileri tavsiye edilmektedir.

Keywords

Erken müdahe, küçük çocuklar, Tayvan

Early Intervention for young children with special needs in Taiwan

Abstract

The purpose of this study was intended to investigate the current system of early intervention in Taiwan in order to understand the problems encountered and provide the coping strategies for improving the services. Documentary analysis and phone interview were employed in the study to collect the research data needed. The sample of phone interview consisted of 18 professionals from 14 municipalities and counties (cities) selected by the purposive-stratified basis. The self-developed semi-structured Early Intervention Questionnaire was used to collect the phone interview data. The modified analysis and the constant comparative method were adopted to treat the data.The results of the study revealed that the Early Intervention Service Implementation Program for Children with Developmental Delays is the policy foundation for the finding, assessment and intervention of young children with special needs in Taiwan. The Early Intervention Notification, Referral and Case Management Center for Children with Developmental Delays and the Center of Team Evaluation for Children's Development in all municipalities and counties (cities) seem to be the core framework for early intervention. The current early intervention generally seems to have such functional problems as shortage of funding and professional manpower, poor coordination among social welfare, health and education agencies and organizations, low rate of notification for screening (especially for the ages 0-3), weak parental willingness to receive services, lack of assessment and intervention resources, as well as the reliability and validity problems in assessment instruments. Some coping strategies in accordance with these problems were also recommended in the study.

Keywords

Early intervention, young children, Taiwan

References

• Al-Yagon, M. & Margalit, M. (2005). Early childhood intervention in Israel. In In M. J.Guralnick (Ed.).The developmental systems approach to early intervention, Pp. 503-520. Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes.
• Gine, C. G., Garcia-Die, M. T., Garcia, M. G. & Momplet, R. V (2005). Early intervention in Spain: An overview of current practices. In In M. J.Guralnick (Ed.).The developmental systems approach to early intervention, Pp.543-570. Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes.
• Glaser, B. G. (1965). The constant comparative method of qualitative analysis. Social Problems, 12, 436-445.
• Guralnick, M. J. (2001). A developmental systems model for early intervention. Infants and Young Children, 14(2), 1-18.
• Guralnick, M. J.(Ed.).(2005). The developmental systems approach to early intervention. Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes.
• Ho, Hua-Kuo (2007). Early intervention for infants and young children who are at risk or disabled. Taipei City, Taiwan: Wu-Nan.
• Hsu, T., Chang, M. Y., & Chou, S. Y. (2006). The 2006 report on the center of team evaluation for children’s development program in Chiayi County. Chiayi County, Taiwan: Chang-Gung Memorial Hospital.
• Kemp, C. & Hayes, A. (2005). Early intervention in Australia: The challenge of systems implementation. In M. J.Guralnick (Ed.).The developmental systems approach to early intervention, Pp. 401-423. Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes.
• Liang, Z. Z. (2006). The 2006 report on the center of team evaluation for children’s development program in Hualien County. Hualien, Taiwan: Buddhist Tzu Chi General Hospital.
• Ministry of the Interior ( 2005). Flowchart of notification, referral, assessment and placement for children with developmental delays. (2005/3/2) http://www.moi.gov.tw/dsa/
• Ministry of the Interior (2006). Early intervention service implementation program for children with developmental delays. Taipei, Taiwan: Ministry of the Interior.
• Odom, S. L., Hanson, M. J., Blackman, J. A. & Kaul, S. (Eds.). (2003). Early intervention practices around the world. Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes.
• Social Education Division of Ministry of Education (1981). An overview of special education of R.O.C. Taipei, Taiwan.