Futbolcularda Dominant ve Non-dominant Ayak Statik Denge Parametrelerinin Karşılaştırılması

Year 2016, Volume 4 (Special Issue 1), 260 - 269, 25.08.2016

Mehmet Göktepe

Abstract

Bu araştırmada; Futbolcularda dominant ve non-dominant ayak statik denge parametrelerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, lisanslı olarak futbol oynayan, halen futbol antrenmanlarına devam eden, yaş ortalamaları (erkek:16,46±0,66, kız:16,50±0,70) olan toplam 31 futbolcu katıldı. Bütün futbolcular testlerden önce sağlık durumlarının belirlenmesinde kullanılan sağlık anketini ve çalışmaya gönüllü katıldıklarını belirten formu doldurup imzalamışlardır. Futbolcular ölçümden önceki günde ağır egzersiz yapmamaları ve alkol tüketmemeleri konusunda uyarılmıştır. Çalışmamız iki günde gerçekleşmiştir. İlk gün kız futbolcuların, ikinci gün erkek futbolcuların ölçümleri yapılmıştır. Futbolculara sırasıyla; 1) Boy ve vücut ağırlığı ölçümü yapıldı. 2) futbolcuların dominant ayakları belirlendi. 3) Beş dakika ısınma koşusu yaptırıldı. 4) Denge platformuna uyum sağlamaları için deneme ölçümleri yapıldı. 5) Dominant ve non-dominant ayak statik denge ölçümleri (Pro-Kin, Tecnobody cihazı ile) yapılarak çalışma sonlandırıldı. Bu araştırma AĞRI İbrahim Çeçen Üniversitesi, BESYO, Fizyoloji Labaratuvarında yapılmıştır. Araştırmanın analizi; SPSS 22 paket programında gerçekleştirilmiştir. Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasındaki farkın anlamlılığını test etmek için paired-samples t-testi, cinsiyet değişkenine göre karşılaştırmalarda ise ındependent-samples t-testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır(p>0,05). Ayrıca dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında cinsiyet değişkenine göre de anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0,05). Araştırmanın sonucunda; Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında farkın olmadığı, ayrıca cinsiyete göre de farklılık olmadığı söylenebilir. Bu bağlamda erkek ve kız futbol antrenman programlarında denge egzersizleri içerisinde dominant ve non-dominant ayak egzersizlerine eşit şekilde yer verilmesi önerilebilir.

Field : Coaching Type : Research Article

Abstract

Bu araştırmada; Futbolcularda dominant ve non-dominant ayak statik denge parametrelerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, lisanslı olarak futbol oynayan, halen futbol antrenmanlarına devam eden, yaş ortalamaları (erkek:16,46±0,66, kız:16,50±0,70) olan toplam 31 futbolcu katıldı. Bütün futbolcular testlerden önce sağlık durumlarının belirlenmesinde kullanılan sağlık anketini ve çalışmaya gönüllü katıldıklarını belirten formu doldurup imzalamışlardır. Futbolcular ölçümden önceki günde ağır egzersiz yapmamaları ve alkol tüketmemeleri konusunda uyarılmıştır. Çalışmamız iki günde gerçekleşmiştir. İlk gün kız futbolcuların, ikinci gün erkek futbolcuların ölçümleri yapılmıştır. Futbolculara sırasıyla; 1) Boy ve vücut ağırlığı ölçümü yapıldı. 2) futbolcuların dominant ayakları belirlendi. 3) Beş dakika ısınma koşusu yaptırıldı. 4) Denge platformuna uyum sağlamaları için deneme ölçümleri yapıldı. 5) Dominant ve non-dominant ayak statik denge ölçümleri (Pro-Kin, Tecnobody cihazı ile) yapılarak çalışma sonlandırıldı. Bu araştırma AĞRI İbrahim Çeçen Üniversitesi, BESYO, Fizyoloji Labaratuvarında yapılmıştır. Araştırmanın analizi; SPSS 22 paket programında gerçekleştirilmiştir. Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasındaki farkın anlamlılığını test etmek için paired-samples t-testi, cinsiyet değişkenine göre karşılaştırmalarda ise ındependent-samples t-testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır(p>0,05). Ayrıca dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında cinsiyet değişkenine göre de anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0,05). Araştırmanın sonucunda; Futbolcuların dominant ve non-dominant ayak statik denge parametreleri arasında farkın olmadığı, ayrıca cinsiyete göre de farklılık olmadığı söylenebilir. Bu bağlamda erkek ve kız futbol antrenman programlarında denge egzersizleri içerisinde dominant ve non-dominant ayak egzersizlerine eşit şekilde yer verilmesi önerilebilir

Keywords

Futbol, dominant ayak statik denge, non-dominant ayak statik denge

References

• Alonso AC, Brech GC, Bourquin AM, Greve JM (2011), The İnfluence Of Lower-Limb Dominance On Postural Balance, Sao Paulo Med J.,129:410-3.
• Akgün N (1996), Egzersiz Ve Spor Fizyolojisi 1, Ege Üniversitesi Basımevi, 6.Baskı, İzmir.
• Aksu S (1994), Denge Eğitiminin Etkilerinin Postural Stres Testi İle Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara.
• Aydin T, Yildiz Y, Yildiz C, Atesalp S, Kalyon TA (2002). Proprioception Of The Ankle: A Comparison Between Female Teenaged Gymnasts And Controls. Foot & Ankle İnternational, 23(2), 123-129.
• Can B (2008). Bayan Voleybolcularda Denge Antrenmanlarının Yorgunluk Ortamında Propriosepsiyon Duyusuna Etkisi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Ana Bilim Dalı, 2-4. Ankara.
• Carr JH, Shepherd R (1998). Neurological Rehabilitation: Optimising Motor Performance, Oxford: Butterworth-Heineman.
• Cattaneo D, Jonsdottir J (2009). Sensory İmpairments İn Quiet Standing İn Subjects With Multiple Sclerosis. Multiple Sclerosis, 15(1):59–67.
• Dietz V, Horstmann GA, Berger W (1989). Significance Of Proprioceptive Mechanisms İn The Regulation Of Stance. Progress İn Brain Research, 80, 419-423.
• Erdem R, Ulu D (2004). Futbol Takımı Taraftarlığının Hastane Çalışanları Üzerine Etkisi, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:7, Sayı:1 (2004)
• Greve J, Alonso A, Bordini ACP, Camanho GL (2007). Correlation Between Body Mass İndex And Postural Balance. Clinics, 62(6), 717-720.
• Güngör G (2010). Gemi Zabitleri - Zabit Adayları İle Kürek Sporcularının Karşılaştırmalı Denge Analizleri, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Deniz Ulaştırma Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Göktepe M, Şenel Ö, Özkan A. (2015). Bazı Raket Sporlarıyla Uğraşan Sporcuların Reaksiyon Zamanları Ve El Kavrama Kuvvetleri İle Denge Ve Proprioseptif Duyularının İlişkisi. Sstb International Refereed Academic Journal Of Sports, Health & Medical Sciences, 17.
• Hoffman M, Schrader J, Applegate T, Koceja D (1998). Unilateral Postural Control Of The Functionally Dominant And Non-dominant Extremities Of Healthy Subjects. Journal Of Athletic Training, 33(4), 319.
• Kapşigay B, Özgül B, Sarı Z, Polat MG (2013). Futbol Oyuncularında Dominant Ve Non-Dominant Alt Ekstremitenin Vücut Dengesi Üzerine Etkisinin Araştırılması, Vıı. Ulusal Spor Fizyoterapistleri Kongresi, 7-9 Kasım, Ankara.
• Karadenizli Zİ, Erkut O, Et Al. (2014). Comparision Of Dynamic And Static Balance İn Adolescents Handball And Soccer Players, Turkish Journal Of Sport And Exercise, Türk J Sport Exe.,16(1): 47–54.
• Karakaş F (2012). Çoklu Reaksiyon Zamanı İle İzokinetik Denge Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
• Köklü Y, Özkan A, Alemdaroğlu U, Ersöz G (2009). Genç Futbolcuların Bazı Fiziksel Uygunluk Ve Somatotip Özelliklerinin Oynadıkları Mevkilere Göre Karşılaştırılması” Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, Vıı (2) 61-68.
• Köse B (2014). Farklı Isınma Yöntemlerinin Esnekliğe Sıçramaya Ve Dengeye Etkisi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
• Knight AC, Weimar WH (2011). Difference İn Response Latency Of The Peroneus Longus Between The Dominant And Nondominant Legs, J Sport Rehabil.,20:321-32.
• Kynsburg A, Halasi T, Tallay A, Berkes I (2006). Changes İn Joint Position Sense After Conservatively Treated Chronic Lateral Ankle İnstability, Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc, 14:1299-306.
• Lin WH, Liu YF, Hsieh CCC, Lee AJ (2009). Ankle Eversion To İnversion Strength Ratio And Static Balance Control İn The Dominant And Non-Dominant Limbs Of Young Adults. Journal Of Science And Medicine İn Sport, 12(1), 42-49.
• Mccurdy K, Langford G (2006). The Relatıonshıp Between Maxımum Unılateral Squat Strength And Balance In Young Adult Men And Women, Journal Of Sports Science And Medicine 5, 282-288
• Mitchell A, Dyson R, Hale T, Abraham C (2008). Biomechanics Of Ankle İnstability. Part 1: Reaction Time To Simulated Ankle Sprain. Med Sci Sports Exerc, 40:1515-21.
• Moran GT, Mcglynn G (1997). Dynamics Of Training And Conditioning. Second Edition. Usa: Wbc/Mcgraw-Hill.
• Muratlı S (1998). Çocuk Ve Spor (Antrenman Bilimi Işığında) Bağırgan Yayımevi, Ankara.
• Nashner LM, Black FO, Wall C (1982). Adaptation To Altered Support And Visual Conditions During Stance: Patients With Vestibular Deficits, J Neurosci, 2, 536–544.
• Norris JM, Langefeld CD, Scherzinger AL, Rich SS, Bookman E, Beck SR., Saad MF, Haffner SM, Bergman RN, Bowden DW, Wagenknecht LE (2005). Quantitative Trait Loci For Abdominal Fat And Bmı İn Hispanic-Americans And African-Americans: The Iras Family Study, International Journal Of Obesity, 29: 67-77
• Olmest LC, Garcia CR, Hertel J, Shultz SJ (2002). Efficacy Of The Star Excursion Balance Test İn Dedecting Reach Deficits İn Subjects With Chronic Ankle İnstability. Journal Of Athletic Training, 37(4):501-506.
• Paillard T, Noe F, Riviere T, Marion V, Montoya R, Dupui P (2006). Postural Performance And Strategy İn The Unipedal Stance Of Soccer Players At Different Levels Of Competition. Journal Of Athletic Training, 41(2), 172.
• Prosperini L, Fortuna D, Giannì C, Et Al. (2013). The Diagnostic Accuracy Of Static Posturography İn Predicting Accidental Falls İn People With Multiple Sclerosis, Neuro rehabilitation And Neural Repair, 27:45–52.
• Shumway-Cook A, Horak FB (1986). Assessing The İnfluence Of Sensory İnteraction On Balance Suggestion From The Field. Physical Therapy, 66(10), 1548-1550.
• Şimşek D, Ertan H, Sugötüren M, Mülazımoğlu Ballı Ö, Gökçe H, Müniroğlu S, Kül S (2011). Postural Kontrol Ve Spor: Spor Branşlarına Yönelik Postural Sensör-Motor Stratejiler Ve Postural Salınım. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(3), 81-90.
• Taylor RW, Keil D, Gold EJ, Williams SM, Goulding A (1998). Body Mass İndex, Waist Girth And Waist-To-Hip Ratio As İndexes Of Total And Regional Adiposity İn Woman: Evalution Using Receiver Operating Characteristics Curves, The American Journal Of Clinical Nutrition, 67:44-49.
• Teixeira LA, Silva MVM, Carvalho MA (2003). Reduction Of Lateral Asymmetries İn Dribling: The Role Of Bilateral Practice. Laterality, 8 (1): 53–65.
• Url 1 (2016). Http://www.Tecnobody.İt (Last Access Date: 10 January 2016).
• Yeung MS, Chan KM, So CH, Yuan WY (1994). An Epidemiological Survey On Ankle Sprains. Br J Sports Med., 28:112-6.
• Wang S, Yang J, Zhu Y (2011). Reliability And Validity Of Static Balance Measures İn Hemiplegic Patients Using Balance Feedback Training Equipment. Chinese Journal Of Rehabilitation Medicine, 11, 013.