Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması

Yalçın Karalı; Ömer Varol Palancıoğlu; Hasan Aydemir

doi:10.17679/inuefd.883126

Research Article

Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması

Year 2021, , 866 - 888, 30.04.2021

Yalçın Karalı , Ömer Varol Palancıoğlu , Hasan Aydemir

https://doi.org/10.17679/inuefd.883126

Cited By: 5

Abstract

Teknolojik ve bilimsel gelişmeler büyük bir hızla meydana gelmekte ve küresel ölçekte yayılmaktadır. Değişen toplumsal ihtiyaçların karşılanması amacıyla yaşamın diğer alanlarında olduğu gibi eğitimde de değişimler meydana gelmektedir. Ülkeler bu gelişmelere ayak uydurmak için eğitim sistemlerini ve öğretim programlarını çağın gereksinimlerine göre yeniden düzenlemektedirler. Günümüzün gerektirdiği bilimsel bilgiyi ve teknolojiyi anlayan ve etkin şekilde kullanabilen bireyler yetiştirilmesinde fen bilimleri dersi önemli bir yer tutmaktadır. Bu bağlamda Türkiye Fen Öğretim Programı 2018 yılında yenilenerek uygulanmaya başlanmıştır. Ülkelerin öğretim programlarının karşılaştırılması, öğretim programlarının geliştirilmesi ve iyileştirmesi bakımından büyük önem arz etmektedir. Bu araştırmada 2018 yılında uygulamaya konulan Türkiye Fen Öğretim Programı ile fen bilimleri alanında uluslararası sınavlarda üst sıralarda yer alan Singapur’un İlkokul Fen Öğretim Programı karşılaştırılarak, benzerlik ve farklılıkların ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada nitel bir araştırma yöntemi olan “doküman incelemesi” kullanılmıştır. Ülkelerin fen öğretim programları amaç, içerik, değerler, beceri ve süreçler, öğrenme-öğretme süreçleri, ölçme ve değerlendirme başlıkları altında incelenmiştir. Araştırma sonucunda öğretim programlarında amaçlar, beceri ve süreçler, ölçme ve değerlendirme yaklaşımı bakımından benzerlikler, değerler ve içerik bakımından ise farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Türkiye, Singapur, İlkokul, Fen Bilimleri Öğretim Programı

References

Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
Akgündüz, D., Aydeniz M., Çakmakçı, G., Çavaş, B., Çorlu, M. S., Öner, T., Özdemir, S. (2015). Stem eğitimi Türkiye raporu. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi.
Akpınar, B. (2014). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Data Yayıncılık.
Aktamış, H. ve Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 11-23.
Aslan, F. (2005). Türkiye ve Singapur fen bilgisi öğretim programlarının TIMSS-R’ye göre karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ayas, A. (1995). Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri üzerine bir çalışma: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149-155.
Aygen, M. B. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bütünleşik öğretmenlik bilgilerinin desteklenmesine yönelik stem uygulamaları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Ayvacı, H. Ş. ve Er-Nas, S. (2009). Öğretmen kılavuz kitaplarının yapılandırmacı kurama göre öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED),3(2), 212-225.
Bakaç, E. (2014). İlköğretim fen ve teknoloji öğretim programlarının Kanada ve Finlandiya öğretim programlarıyla karşılaştırılması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-17.
Bakioğlu, A. ve Göçmen. G. (2013). Singapur eğitim sistemi. A. Bakioğlu (Editör), Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Baykara, K. (2013). İçeriğin ve eğitim durumlarının düzenlenmesi. H. Şeker (Editör). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Berber, N. C ve Güzel, H. (2017). Finlandiya, Hong Kong, Kore, Singapur ve Türkiye fen öğretim programlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 63, 15-37. DOI: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7455
Birgin, O. ve Gürbüz, R. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirme konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 163-179.
Bolay, S. H. (1997). Felsefi doktrinler ve terimler sözlüğü, Ankara: Akçağ Basım Yayın.
Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Cangüven, H. D., Öz, O. ve Sürmeli, H. (2017). Türkiye Hong kong fen eğitimi karşılaştırılması, International Journal of Eurasian Education and Culture, 2, 21-41.
Çepni, S. ve Çoruhlu, T. Ş. (2010). Alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine yönelik hazırlanan hizmet içi eğitim kursundan öğretime yansımalar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 117-128.
Çevik, O. ve Yiğit, S. (2009). eğitim fakültesi öğrencilerinin profillerinin belirlenmesi-Amasya üniversitesi örneği. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33(1), 89-106.
Çobanoğlu, R. ve Kasapoğlu, K. (2010). Pisa'da Fin başarısının nedenleri ve nasılları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 121-131.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
Derman M., Gürbüz, H. (2015). Avustralya, Singapur, İrlanda, Kanada ve Türkiye’nin İlköğretim Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Çevre Kazanımı Verilen Konuların İncelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9, 411-426.
Dewey, J. (2010). Okul ve toplum. Ankara: Pegem Akademi.
Erdem, A. R. (2012). Bilim insanı yetiştirmede etik eğitimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 25-32.
Erdoğan, Y. (2019). Türkiye’nin (2018) fen bilimleri dersi öğretim programı ile Japonya’nın (2008) fen dersi öğretim programlarının karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Erdoğdu, N. ve Taşar, M. F. (2019). Fen bilimleri dersinde öğrencilerin kariyer farkındalığına yönelik motivasyon ve algı gelişimi: Bir öz-inceleme. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 244–273.
Eş, H. ve Sarıkaya, H. (2010). Türkiye ve İrlanda fen öğretimi programlarının karşılaştırılması. İlköğretim Online, 9(3),1092-1105.
Eş, H., Sarıkaya, M., Ekici, F. T. ve Ekici, E (2010). Türkiye MEB ve Ontario (Kanada) fen ve teknoloji dersi öğretim programlarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(2), 567-583.
Gelbal, S. ve Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gezer, U. ve Deveci, H. (2016). Sosyal bilgiler dersinde kariyer bilinci geliştirme: Öğretmen görüş ve uygulamaları. Sosyal Bilimler Dergisi (SOBİDER), 3(9), 1-38.
Göçer, A., Arslan, S. ve Çaylı, C. (2017). Türkçe eğitiminde öğrenci gelişim durumunun belirlenmesinde süreç temelli tamamlayıcı ölçme değerlendirme yöntem ve araçları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28), 263-292.
Göçer, A. ve Aktürk, Y. (2015). İlk ve ortaokul öğretmenlerinin öğretmen kılavuz kitabına yönelik algıları: Metafor analizi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Nisan, 186-199.
Gülhan, F. ve Şahin, F. (2018). Fen bilimleri dersine STEM entegrasyonu etkinliklerinin 5. sınıf öğrencilerinin bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Özgün Araştırma, 8(4), 40-59.
Güngör, E. (2010). Değerler psikolojisi üzerinde araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Karabay Koçyiğit, B. ve Gündüz Sefer, D. (2004). süreç değerlendirme yaklaşımı ile yazma becerilerinin geliştirilmesine yönelik bir çalışma: Benim öykülerim. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Karaer, G. (2016). İlköğretim fen bilimleri öğretim programlarının karşılaştırmalı incelenmesi: Türkiye ve Estonya örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi (ESTÜDAM) Eğitim Dergisi, 1(1), 55-76.
Kayacan, K. ve Selvi, M. (2017) Öz düzenleme faaliyetleri ile zenginleştirilmiş araştırma-sorgulamaya dayalı öğretim stratejisinin kavramsal anlamaya ve akademik öz yeterliğe etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi 25(5), 1771-1786.
Kılıç, G. B. , Haymana F. ve Bozyılmaz, B. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı’nın bilim okuryazarlığı ve bilimsel süreç becerileri açısından analizi. Eğitim ve Bilim, 33(150), 52-63.
Kılıç, M. ve Sürmeli, H. (2017). Fen bilimleri programlarının karşılaştırılması: Türkiye ve Singapur. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(28), 807-829.
MEB. (2010a). PISA 2006 projesi ulusal nihai rapor. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2010b). PISA 2009 ulusal ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2016). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar).https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812312311937-FEN%20B%C4%B0L%C4%B0MLER%C4%B0%20%C3%96%C4%9ERET%C4%B0M%20PROGRAMI2018.pdf adresinden 15.12.2020 tarihinde ulaşılmıştır.
MEB. (2019a). PISA 2018 Türkiye ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2019b). Kazanım merkezli stem uygulamaları. Milli Eğitim Bakanlığı: Ankara.
MEB (2020). Gelişmiş ülkelerde eğitim sistemi (Singapur). http://urn.meb.gov.tr/ulkelerpdf/S%C4%B0NGAPUR.pdf adresinden 15 Ocak 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
MoE. (2014). Science syllabus primary. https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/education/syllabuses/sciences/files/science-primary-2014.pdf adresinden 15.12.2010 tarihinde ulaşılmıştır.
Niles, S. G. & Harris-Bowlsbey, J. (2013). Career development ınterventions in the 21st century. London: Pearson.
Obalı, H. (2009). Türkiye ve İngiltere’deki ilköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programlarının karşılaştırılması üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Odabaşı, B. (2014). Eğitimde program geliştirme. Konya: Çizgi Kitabevi.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan.
Oktay Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
Özaslan, A. (2017). İnovasyonun kalkınma üzerine etkisi: Türkiye ve seçilmiş altı ülke (Almanya, İngiltere, Çin, Güney Kore, Japonya, Singapur) üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Özata Yücel, E. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi programının uluslararası karşılaştırmalı incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Özçelik, A. Ö. (2009). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
Özenç, M., Doğan, C. ve Çakır, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 588-607.
Solgun, A. (2014). The effects of formative assessment on students’ participation in an English language program (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Şener, N. ve Güneş, T. (2012). Türkiye ve İsveç fen öğretim programlarının karşılaştırılması. II. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi: Bolu.
Turan, M. M. (2014). İlköğretim öğrencileri için bilimsel süreç değerlendirme testinin uyarlanması geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Gaziantep.
Ünal, S., Çostu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
Wei, B., & Ou, Y. (2019). A comparative analysis of junior high school science curriculum standards in mainland China, Taiwan, Hong Kong, and Macao: Based on revised Bloom’s Taxonomy. International Journal of Science and Mathematics Education, 17, 1459-1474.
Yıldırım M. ve Altan S. T. (2017). Araştırma ve sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin bilimsel süreç becerilerine etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(38), 71-89.
Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yavuz Topaloğlu, M. ve Balkan Kıyıcı, F. (2015). Fen bilimleri programlarının karşılaştırılması: Türkiye ve Avustralya. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 344-363. Doi: 10.14686/buefad.v4i2.1082000266
Yazıcıoğlu, Ö. ve Pektaş, M. (2018). A comparison of the middle school science programmes in Turkey, Singapore and Kazakhstan. International Elecronic Journal of Elemantary Education,11(2), 143-150.

Comparison of Turkey and Singapore Primary School Science Programs

Year 2021, , 866 - 888, 30.04.2021

Yalçın Karalı , Ömer Varol Palancıoğlu , Hasan Aydemir

https://doi.org/10.17679/inuefd.883126

Cited By: 5

Abstract

References

Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
Akgündüz, D., Aydeniz M., Çakmakçı, G., Çavaş, B., Çorlu, M. S., Öner, T., Özdemir, S. (2015). Stem eğitimi Türkiye raporu. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi.
Akpınar, B. (2014). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Data Yayıncılık.
Aktamış, H. ve Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 11-23.
Aslan, F. (2005). Türkiye ve Singapur fen bilgisi öğretim programlarının TIMSS-R’ye göre karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ayas, A. (1995). Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri üzerine bir çalışma: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149-155.
Aygen, M. B. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bütünleşik öğretmenlik bilgilerinin desteklenmesine yönelik stem uygulamaları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Ayvacı, H. Ş. ve Er-Nas, S. (2009). Öğretmen kılavuz kitaplarının yapılandırmacı kurama göre öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED),3(2), 212-225.
Bakaç, E. (2014). İlköğretim fen ve teknoloji öğretim programlarının Kanada ve Finlandiya öğretim programlarıyla karşılaştırılması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-17.
Bakioğlu, A. ve Göçmen. G. (2013). Singapur eğitim sistemi. A. Bakioğlu (Editör), Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Baykara, K. (2013). İçeriğin ve eğitim durumlarının düzenlenmesi. H. Şeker (Editör). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Berber, N. C ve Güzel, H. (2017). Finlandiya, Hong Kong, Kore, Singapur ve Türkiye fen öğretim programlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 63, 15-37. DOI: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7455
Birgin, O. ve Gürbüz, R. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirme konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 163-179.
Bolay, S. H. (1997). Felsefi doktrinler ve terimler sözlüğü, Ankara: Akçağ Basım Yayın.
Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Cangüven, H. D., Öz, O. ve Sürmeli, H. (2017). Türkiye Hong kong fen eğitimi karşılaştırılması, International Journal of Eurasian Education and Culture, 2, 21-41.
Çepni, S. ve Çoruhlu, T. Ş. (2010). Alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine yönelik hazırlanan hizmet içi eğitim kursundan öğretime yansımalar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 117-128.
Çevik, O. ve Yiğit, S. (2009). eğitim fakültesi öğrencilerinin profillerinin belirlenmesi-Amasya üniversitesi örneği. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33(1), 89-106.
Çobanoğlu, R. ve Kasapoğlu, K. (2010). Pisa'da Fin başarısının nedenleri ve nasılları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 121-131.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
Derman M., Gürbüz, H. (2015). Avustralya, Singapur, İrlanda, Kanada ve Türkiye’nin İlköğretim Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Çevre Kazanımı Verilen Konuların İncelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9, 411-426.
Dewey, J. (2010). Okul ve toplum. Ankara: Pegem Akademi.
Erdem, A. R. (2012). Bilim insanı yetiştirmede etik eğitimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 25-32.
Erdoğan, Y. (2019). Türkiye’nin (2018) fen bilimleri dersi öğretim programı ile Japonya’nın (2008) fen dersi öğretim programlarının karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Erdoğdu, N. ve Taşar, M. F. (2019). Fen bilimleri dersinde öğrencilerin kariyer farkındalığına yönelik motivasyon ve algı gelişimi: Bir öz-inceleme. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 244–273.
Eş, H. ve Sarıkaya, H. (2010). Türkiye ve İrlanda fen öğretimi programlarının karşılaştırılması. İlköğretim Online, 9(3),1092-1105.
Eş, H., Sarıkaya, M., Ekici, F. T. ve Ekici, E (2010). Türkiye MEB ve Ontario (Kanada) fen ve teknoloji dersi öğretim programlarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(2), 567-583.
Gelbal, S. ve Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gezer, U. ve Deveci, H. (2016). Sosyal bilgiler dersinde kariyer bilinci geliştirme: Öğretmen görüş ve uygulamaları. Sosyal Bilimler Dergisi (SOBİDER), 3(9), 1-38.
Göçer, A., Arslan, S. ve Çaylı, C. (2017). Türkçe eğitiminde öğrenci gelişim durumunun belirlenmesinde süreç temelli tamamlayıcı ölçme değerlendirme yöntem ve araçları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28), 263-292.
Göçer, A. ve Aktürk, Y. (2015). İlk ve ortaokul öğretmenlerinin öğretmen kılavuz kitabına yönelik algıları: Metafor analizi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Nisan, 186-199.
Gülhan, F. ve Şahin, F. (2018). Fen bilimleri dersine STEM entegrasyonu etkinliklerinin 5. sınıf öğrencilerinin bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Özgün Araştırma, 8(4), 40-59.
Güngör, E. (2010). Değerler psikolojisi üzerinde araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Karabay Koçyiğit, B. ve Gündüz Sefer, D. (2004). süreç değerlendirme yaklaşımı ile yazma becerilerinin geliştirilmesine yönelik bir çalışma: Benim öykülerim. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Karaer, G. (2016). İlköğretim fen bilimleri öğretim programlarının karşılaştırmalı incelenmesi: Türkiye ve Estonya örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi (ESTÜDAM) Eğitim Dergisi, 1(1), 55-76.
Kayacan, K. ve Selvi, M. (2017) Öz düzenleme faaliyetleri ile zenginleştirilmiş araştırma-sorgulamaya dayalı öğretim stratejisinin kavramsal anlamaya ve akademik öz yeterliğe etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi 25(5), 1771-1786.
Kılıç, G. B. , Haymana F. ve Bozyılmaz, B. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı’nın bilim okuryazarlığı ve bilimsel süreç becerileri açısından analizi. Eğitim ve Bilim, 33(150), 52-63.
Kılıç, M. ve Sürmeli, H. (2017). Fen bilimleri programlarının karşılaştırılması: Türkiye ve Singapur. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(28), 807-829.
MEB. (2010a). PISA 2006 projesi ulusal nihai rapor. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2010b). PISA 2009 ulusal ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2016). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar).https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812312311937-FEN%20B%C4%B0L%C4%B0MLER%C4%B0%20%C3%96%C4%9ERET%C4%B0M%20PROGRAMI2018.pdf adresinden 15.12.2020 tarihinde ulaşılmıştır.
MEB. (2019a). PISA 2018 Türkiye ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2019b). Kazanım merkezli stem uygulamaları. Milli Eğitim Bakanlığı: Ankara.
MEB (2020). Gelişmiş ülkelerde eğitim sistemi (Singapur). http://urn.meb.gov.tr/ulkelerpdf/S%C4%B0NGAPUR.pdf adresinden 15 Ocak 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
MoE. (2014). Science syllabus primary. https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/education/syllabuses/sciences/files/science-primary-2014.pdf adresinden 15.12.2010 tarihinde ulaşılmıştır.
Niles, S. G. & Harris-Bowlsbey, J. (2013). Career development ınterventions in the 21st century. London: Pearson.
Obalı, H. (2009). Türkiye ve İngiltere’deki ilköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programlarının karşılaştırılması üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Odabaşı, B. (2014). Eğitimde program geliştirme. Konya: Çizgi Kitabevi.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan.
Oktay Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
Özaslan, A. (2017). İnovasyonun kalkınma üzerine etkisi: Türkiye ve seçilmiş altı ülke (Almanya, İngiltere, Çin, Güney Kore, Japonya, Singapur) üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Özata Yücel, E. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersi programının uluslararası karşılaştırmalı incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Özçelik, A. Ö. (2009). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
Özenç, M., Doğan, C. ve Çakır, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 588-607.
Solgun, A. (2014). The effects of formative assessment on students’ participation in an English language program (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Şener, N. ve Güneş, T. (2012). Türkiye ve İsveç fen öğretim programlarının karşılaştırılması. II. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi: Bolu.
Turan, M. M. (2014). İlköğretim öğrencileri için bilimsel süreç değerlendirme testinin uyarlanması geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Gaziantep.
Ünal, S., Çostu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
Wei, B., & Ou, Y. (2019). A comparative analysis of junior high school science curriculum standards in mainland China, Taiwan, Hong Kong, and Macao: Based on revised Bloom’s Taxonomy. International Journal of Science and Mathematics Education, 17, 1459-1474.
Yıldırım M. ve Altan S. T. (2017). Araştırma ve sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin bilimsel süreç becerilerine etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(38), 71-89.
Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yavuz Topaloğlu, M. ve Balkan Kıyıcı, F. (2015). Fen bilimleri programlarının karşılaştırılması: Türkiye ve Avustralya. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 344-363. Doi: 10.14686/buefad.v4i2.1082000266
Yazıcıoğlu, Ö. ve Pektaş, M. (2018). A comparison of the middle school science programmes in Turkey, Singapore and Kazakhstan. International Elecronic Journal of Elemantary Education,11(2), 143-150.

There are 65 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Journal Section	Articles
Authors	Yalçın Karalı 0000-0002-8977-5034 Ömer Varol Palancıoğlu 0000-0003-3858-3486 Hasan Aydemir 0000-0002-3073-9194
Publication Date	April 30, 2021
Published in Issue	Year 2021

Cite

APA	Karalı, Y., Palancıoğlu, Ö. V., & Aydemir, H. (2021). Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 866-888. https://doi.org/10.17679/inuefd.883126
AMA	Karalı Y, Palancıoğlu ÖV, Aydemir H. Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. INUEFD. April 2021;22(1):866-888. doi:10.17679/inuefd.883126
Chicago	Karalı, Yalçın, Ömer Varol Palancıoğlu, and Hasan Aydemir. “Türkiye Ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 22, no. 1 (April 2021): 866-88. https://doi.org/10.17679/inuefd.883126.
EndNote	Karalı Y, Palancıoğlu ÖV, Aydemir H (April 1, 2021) Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 22 1 866–888.
IEEE	Y. Karalı, Ö. V. Palancıoğlu, and H. Aydemir, “Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”, INUEFD, vol. 22, no. 1, pp. 866–888, 2021, doi: 10.17679/inuefd.883126.
ISNAD	Karalı, Yalçın et al. “Türkiye Ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 22/1 (April 2021), 866-888. https://doi.org/10.17679/inuefd.883126.
JAMA	Karalı Y, Palancıoğlu ÖV, Aydemir H. Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. INUEFD. 2021;22:866–888.
MLA	Karalı, Yalçın et al. “Türkiye Ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol. 22, no. 1, 2021, pp. 866-88, doi:10.17679/inuefd.883126.
Vancouver	Karalı Y, Palancıoğlu ÖV, Aydemir H. Türkiye ve Singapur İlkokul Fen Bilimleri Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. INUEFD. 2021;22(1):866-88.