Ergenlik dönemi, bireylerin geleceklerine yönelik hedefler belirlediği ve mesleki yönelimlerini şekillendirdiği kritik bir gelişim sürecidir. Bu süreçte umut, ergenlerin geleceğe dair olumlu beklentiler geliştirmelerine katkı sağlarken; kariyer adanmışlığı, bireylerin mesleki hedeflerine ulaşma konusundaki kararlılıklarını belirleyen önemli bir faktördür. Aynı zamanda, bu dönemde algılanan ebeveyn desteği, ergenlerin kariyer gelişimlerini ve kariyerle ilgili karar alma süreçlerini doğrudan etkileyebilmektedir. Bu bilgiler doğrultusunda, mevcut çalışmada umut, kariyer adanmışlığı ve ebeveyn desteği değişkenlerini içeren bir model geliştirilmiş; ergenlerde bu değişkenler arasındaki ilişkileri incelemek ve umut ile kariyer adanmışlığı arasındaki ilişkide ebeveyn desteğinin aracılık rolünü belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri, Amasya ilinde lise düzeyinde öğrenim görmekte olan 373 ergenden toplanmıştır. Verilerin toplanmasında ‘‘Sürekli Umut Ölçeği’’, ‘‘Kariyer Adanmışlık Ölçeği’’, ‘‘Ergen-Ebeveyn Kariyer Uyumu Ölçeği’’ ve ‘’Kişisel Bilgi Formu’’ kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin analizinde doğrulayıcı faktör analizi, Pearson momentler çarpımı korelasyonu, yol analizi ve bootstrap yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, çalışmada önerilen modelin doğrulandığını göstermiştir. Elde edilen sonuçlara göre; ergenlerde umut ile kariyer adanmışlığı, umut ile ebeveyn desteği ve ebeveyn desteği ile kariyer adanmışlığı arasında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunmaktadır. Ayrıca, aracılık analizine göre ebeveyn desteği, umut ile kariyer adanmışlığı arasındaki ilişkide anlamlı bir kısmi aracılık rolü üstlenmektedir. Çalışmanın sonuçları ilgili alan yazını çerçevesinde tartışılmış ve gelecekte yapılabilecek çalışmalara yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.
Adolescence is a critical developmental period during which individuals set goals for their futures and shape their career paths. In this process, hope contributes to adolescents’ development of positive expectations about the future, while career engagement serves as a key factor in achieving their vocational goals. Additionally, perceived parental support during this period can directly influence adolescents’ career development and decision-making processes. Accordingly, the present study developed a model including hope, career engagement, and parental support, and to explore whether parental support mediates the relationship between hope and career engagement. Data were collected from 373 high school students in Amasya province. The data were collected using “Dispositional Hope Scale”, “Career Engagement Scale”, “Adolescent-Parent Career Congruence Scale”, and “Personal Information Form”. Confirmatory factor analysis, Pearson product-moment correlation, path analysis, and the bootstrap method were used to analyze the data obtained from the scales. Findings confirmed the proposed model and indicated positive and statistically significant relationships among hope and career engagement, hope and parental support, as well as parental support and career engagement in adolescents. Moreover, mediation analysis showed that parental support plays a significant partial mediating role in the relationship between hope and career engagement. The results are discussed within the context of the relevant literature, and various recommendations for future research are provided.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Career Counseling |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 2, 2025 |
Submission Date | January 24, 2025 |
Acceptance Date | August 10, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 26 Issue: 2 |