TÜRK MARKALARININ AVRUPA BİRLİĞİ MARKASI OLARAK TESCİL EDİLMEMESİNİN SONUÇLARI – ŞENPİLİÇ MARKASI ÖZELİNDE BİR İNCELEME

Yıl 2018, , 609 - 622, 30.06.2018

Özge Özsoy

https://doi.org/10.21492/inuhfd.427640

Öz

Avrupa Birliği üye
devletlerinin tümünde tek ve yeknesak bir sınai mülkiyet hakkı olarak geçerli
olan Avrupa Birliği Markası için tüm gerçek ve tüzel kişiler başvuruda bulunma
hakkına sahip olmasına rağmen, ünlü bazı Türk markaları Avrupa Birliği
pazarında faaliyet göstermeye karar verdikleri anda Avrupa Birliği Markası
başvurusu yapmak konusunda ihmalkar davranmaktadır. Bu durum, son olarak
Şenpiliç Gıda Sanayi A.Ş.’nin, şekil markası olan Şenpiliç markasını Avrupa
Birliği Markası olarak tescil ettirmiş olan ve Avusturya’da ikamet eden Türk
kökenli kişilere karşı hükümsüzlük talebinde bulunmasına neden olmuştur.
Hükümsüzlük talebi, Avrupa Birliği Markası Tüzüğü m. 55/1/b’te düzenlenen marka
sahibinin başvuru anındaki kötü niyetine dayanmıştır. Söz konusu madde, Türk
hukukunda Sınai Mülkiyet Kanunu m. 155’e karşılık gelmektedir. Bahsedilen
uyuşmazlık, Şenpiliç Gıda Sanayi A.Ş.’nin Türkiye’deki tanınmışlığı sayesinde,
ihtilaflı Avrupa Birliği Markası’nın hükümsüz kılınması ile sonuçlanmıştır.
Ancak, yine de diğer Türk markaları için örnek oluşturmalı ve daha fazla Türk
marka sahibi, Avrupa Birliği Markası tescil ettirmek için başvuruda
bulunmalıdır. 

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği Markası, Avrupa Birliği Fikri Mülkiyet Ofisi, Şenpiliç, markanın hükümsüzlüğü, marka sahibinin kötü niyeti, marka sahibinin kötü niyeti

RESULTS OF FAILURE TO REGISTER TURKISH TRADEMARKS AS EUROPEAN UNION TRADEMARKS – AN ANALYSIS BASED ON ŞENPİLİÇ TRADEMARK

Öz

        Although all real and legal persons are entitled
to file an application for a European Union Trademark, which is applicable as a
unitary and uniform industrial property right in all of the European Union
Member States, some prestigious Turkish companies act negligently to file an
application for a European Union Trademark at the time when they decide to
operate in the European Union market. This fact has recently caused Şenpiliç
Gıda Sanayi A.Ş. to file a request for a declaration of invalidity against
those of Turkish origin resident in Austria who registered “Şenpiliç”
trademark, a figurative trademark, as a European Union Trademark. The request
for a declaration of invalidity was based on bad faith of the trademark
proprietor at the time of application, which is regulated in Article 55(1)(b)
of the Regulation on European Union Trademark. The Article in question is equivalent
to Article 155 of the Industrial Property Code in Turkish law. The
aforementioned dispute resulted in the declaration of invalidity for the
European Union Trademark, thanks to reputation of Şenpiliç Gıda Sanayi A.Ş. in
Turkey. Nevertheless, this case should set a good example for the other Turkish
trademarks and more Turkish companies should file an application for a European
Union Trademark.

Anahtar Kelimeler

European Union Trademark, European Union Intellectual Property Office, Şenpiliç, invalidity of trademark, bad faith of trademark proprietor, bad faith of trademark proprietor

Kaynakça

• Akın Özge, “Avrupa Birliği, Topluluk Markalarına Reform Getirebildi mi?”, Legal Hukuk Dergisi, İstanbul 2016, C. 14, S. 162, s. 3033-3058.
• Alıca Türkay, “6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu’nda Önceki Tarihli Hakların Etkisi”, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu Sempozyumu, Ed. Feyzan Hayal Şehirali Çelik, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, Ankara 2017, s. 673-734.
• C-529/07, Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG v. Franz Hauswirth GmbH [2009] ECR I-4893.
• Çağlar Hayrettin, Yıldız Burçak, İmiroğlu Dilek, Marka Vekilliği Sınavına Hazırlık, Adalet, Ankara 2017.
• Doggis (Şekil Markası) (R 1824/2013-1), OHIM Birinci Temyiz Kurulu, 13 Mart 2014.
• Gerson Markası. (R 916/2004-1), OHIM Birinci Temyiz Kurulu, 4 Haziran 2009).
• Holah Mark, Collis Patricia, The European Union Trade Mark: A Practical Guide, Globe Law and Business Ltd., Surrey 2016.
• Hukuk Sözcüsü’nün Görüşü, C-529/07, Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG v. Franz Hauswirth GmbH [2009] ECR I-4893.
• Özsoy Özge, “Why is a Specialised Court Necessary for the EU Trademarks? Suggestion for a New Court in the EU Judicial System”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Avrupa Birliği ve Uluslararası Ekonomik İlişkiler Anabilim Dalı 25. Yıl Armağanı, Ankara Üniversitesi, Ankara 2017, s. 307-336.
• Suluk Cahit, Karasu Rauf, Nal Temel, Fikri Mülkiyet Hukuku, Seçkin, Ankara 2017, s. 195-197
• T-321/10, S.A.PAR Srl v. OHIM [2013] ECR II-0000.
• Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 16.07.2008, E. 11-501/2008, K. 507/2008.