Kur’ân-ı Kerim, Hz. Muhammed’e Cebrail tarafından vahiy yoluyla getirilen kutsal bir metin olup İslâm dinin temel kaynağıdır. Bundan dolayı ilk zamandan itibaren Müslümanlar tarafından anlaşılmaya çalışılmış ve üzerinde de pek çok çalışma yapılmıştır. Kur’an-ı Kerim’in bizzat anlaşılması üzerine yapılan çalışmaların yanı sıra onun anlaşılmasını daha da kolaylaştıracak çalışmalar Kur’an-ı Kerim’in dili, gramatik yapısı, içeriği, surelere taksim edilişi ve Mushaf biçimine geliş tarihi hakkında başta tefsirciler olmak üzere farklı alanlarda ilim adamları tarafından her asır değişik çalışmalar yapılmıştır. Kuşkusuz Kur’an-ı Kerim aynı zamanda edebiyatçıların da ilgi alanında olmuş, onlar tarafından da bu kutsal metin üzerinde çok fazla sayıda çalışma yapılmıştır. Edebiyatçılar bu kutsal metnin hem içeriğine hem de biçimine ilgi duymuşlardır. Edebiyat mahfillerinde eser verenler Kur’an-ı Kerimi eserlerine bütünüyle ya da iktibas ve telmih sanatları bağlamında temel kaynak olarak başvurmuşlardır. Onların ilgi duyduğu konulardan biri de hiç şüphesiz surelerinin isimleri hususunda olmuştur. Hatta bu isimlerle ilgili müstakil çalışmalar da kaleme almışlardır. Bu eserler, önemli oranda manzum olarak telif edilmişlerdir. Bunlardan birisi de çalışmamıza konu edindiğimiz Ubeyd Dede tarafından kaleme alınmış olan Farsça manzum eserdir. Bu eser, sahanın önemli çalışmalarından biri olarak tebellür etmektedir. Hal böyle olunca elinizdeki makalenin konusu olmuştur. Ancak Ubeyd Dede’nin eserine geçmezden önce manzum sure geleneği hakkında bilgi vermenin gerekli olduğu düşünülmüş ve Anadolu sahasında bu konuya dair eserler hakkında kısaca bilgi verilmiştir. Akabinde de Ubeyd Dede’nin “Manzum Suver-i Kuran”adlı eseri biçimsel özellikleri ve muhtevası bakımından detaylı bir şekilde ele alınmıştır.”Çalışmanın sonuna da eserin Arap alfabesi ile orijinal metni, latinize edilmiş olan çeviri metin ile eserin tercümesi bir arada verilmiştir.
The Holy Qur'an is a sacred text brought to Prophet Muhammad by Gabriel through revelation and is the main source of Islam. Therefore, it has been tried to be understood by Muslims since the first time and many studies have been carried out on it. In addition to the studies on the understanding of the Holy Qur'an itself, different studies have been carried out by scholars in different fields, especially exegetes, on the language, grammatical structure, content, division of the Holy Qur'an into suras and the history of its development into the Mushaf form. Undoubtedly, the Holy Qur'an has also been a subject of interest for literary scholars, who have made many studies on this sacred text. Literati have been interested in both the content and the form of this sacred text. Those who worked in literary circles used the Holy Qur'an as the main source for their works, either in its entirety or in the context of the arts of quotation and allusion. One of the subjects of their interest was undoubtedly the names of the surahs. They even wrote independent works on these names.These works were written in verse to a significant extent. One of them is the Persian verse work written by Ubayd Dede, which is the subject of the present study. This work is recognized as one of the important works of the field. As such, it is the subject of this article. However, before moving on to Ubayd Dede's work, it is necessary to give information about the tradition of verse surah and brief information about the works on this subject in the Anatolian field. Subsequently, Ubayd Dede's Manzum Suver-i Kuran is discussed in detail in terms of its formal features and content. At the end of the work, the original text of the work in Arabic alphabet, the latinized translation text and the translation of the work are given together.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Islamic Studies (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 30, 2024 |
Submission Date | August 15, 2024 |
Acceptance Date | October 28, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |