In this research, the researcher delves into the incorporation of Arab heritage within modern Iraqi poetry, studying the poems of Iraqi Poet Abd al-Razzaq Abd al-Wahid as a representative model. As a significant figure among the early poets who pioneered in emergence of the new poetic form in mid-twentieth-century Iraq, Wahid demonstrated mastery in both the traditional Arabic vertical poetry and its contemporary adaptations. His poetic contributions earned him a prominent place in the Iraqi poetry anthology. Iraqi poetry has notably embraced the utilization of heritage, marked by distinct approaches in invoking and applying it within poetic compositions. The study identifies three predominant forms: First and foremost, the widespread use of religious heritage, integrating religious beliefs, Quranic texts, and symbolic figures such as prophets and companions. Second, the use of historical heritage which finds extensive representation in Iraqi poetry, exemplified in Wahid's works through the incorporation of renowned historical events. Third, linking past events with contemporary ones. The poet adeptly employs both literary and folklore heritage, particularly evoking symbols from classical Arabic literature like Al-Mutanabbi, Al-Buhturi, Ibn Zaydun, and others. Through his verses, Wahid summons various eminent Arab poets and integrates numerous literary and folklore stories from Arab heritage, demonstrating a nuanced and aesthetically enriching utilization that elevates his poetic compositions within the realm of modern Iraqi poetry. His proficiency in this regard has garnered significant acclaim, leading to his identification as "the last Mutanabbi."
اهتم الباحث في هذا البحث بدراسة توظيف التراث العربي في الشعر العراقي الحديث، وتناول الباحث قصائد الشاعر عبد الرزاق عبد الواحد بوصفه أحد النماذج الرائدة في الشعر العراقي الحديث، فقد كان رائدا من رواد قصيدة التفعيلة التي ظهرت في العراق في منتصف القرن الماضي، كما كان من الشعراء المميزين الذين أجادوا نظم القصيدة العمودية في شكلها القديم، وقد بلغ شعره منزلة كبيرة في ديوان الشعر العراقي، ولقد اعتمدت القصيدة العراقية على توظيف التراث اعتمادا كبيرا، وقد تنوع استدعاء التراث وتوظيفه في الشعر، فجاء على ثلاث صور، كان أولها وأكثرها شيوعا توظيف التراث الديني بما فيه من معتقدات دينية ونصوص قرآنية، وبما تميز به رموز دينية كالأنبياء والصحابة وغيرهم، كما كان توظيف التراث التاريخي حاضرا بصورة كثيفة في الشعر العراقي، وظهر هذا جليا في قصائد عبد الرزاق عبد الواحد من خلال توظيف الوقائع والأحداث التاريخية الشهيرة، والربط بينها وبين أحداث ووقائع حديثة مماثلة لها، ونال توظيف التراث الأدبي والشعبي حظه في قصائد الشاعر، لا سيما استحضار رموز الأدب العربي القديم كالمتنبي والبحتري وابن زيدون وغيرهم، فاستدعى الشاعر العديد من الشعراء العرب الكبار في قصائده، ووظف العديد من الحكايات الأدبية والشعبية المأثورة في التراث العربي، وكان توظيفه لها توظيفا بديعا أثرى نصه الشعرى، ورفعه إلى منازل متقدمة بين نصوص الشعر العراقي الحديث، فنال ذيوعا وشهرة كبيرة حتى سمي الشاعر بالمتنبي الأخير.
Bu araştırmada, modern Irak şiirinde Arap kültür mirasının kullanımının incelenmesine odaklanılmıştır. Şair Abdürrezzâk Abdülvâhid’in şiirleri modern Irak şiirinin bir örneği ve modeli olarak ele alınmıştır. Abdürrezzâk Abdülvâhid, geçen yüzyılın ortalarında Irak’ta ortaya çıkan yeni şiiri yazan ilk şairlerden biridir. Aynı zamanda dikey şiiri eski şekliyle besteleme konusunda da başarılı olan seçkin şairlerden biri olup şiirleri Irak şiir antolojisinde büyük bir yere sahiptir. Irak şiiri büyük ölçüde mirasın kullanımına dayanıyordu ancak Irak şiirinde mirasın okunuşu ve kullanımı farklılık gösteriyordu. Bu nedenle üç imgeye dayanıyordu; bunlardan ilki ve en ünlüsü, peygamberler, sahabeler ve diğerleri gibi dini sembollerin yanı sıra dini inançlar ve Kuran metinleriyle dini mirasın kullanımıydı. Tarihi mirasın kullanımı Irak şiirinde yaygın bir şekilde mevcuttu ve bu Abdürrezzâk Abdülvâhid’in şiirlerinde ünlü tarihi olayları kullanarak ve daha sonra bunları benzer modern olaylar ve olgularla ilişkilendirerek ortaya çıkmıştır. Abdürrezzâk Abdülvâhid, şiirlerinde edebi geleneklerden ve folklordan çokça yararlanmıştır. Özellikle el-Mütenebbî, el-Buhârî ve İbn Zeydȗn gibi eski Arap edebiyatının sembollerinden alıntılar yapmıştır. Ayrıca şiirlerinde birçok büyük Arap şairine yer vermekle birlikte geleneksel Arap edebiyatı ve folklorundan hikâyeler kullanmıştır. Bu kullanımlar şiirlerin metnini zenginleştirmiş ve onları çağdaş Irak şiiri metinleri içinde yüksek bir yere yükseltmiştir. Sonuç olarak büyük ün kazanmış ve “son Mütenebbi” olarak tanınmıştır.
Primary Language | Arabic |
---|---|
Subjects | Arabic Language, Literature and Culture |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 12, 2023 |
Submission Date | September 19, 2023 |
Acceptance Date | November 24, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |