Ebû Nuaym önde gelen İslâm âlimleri arasında yer almaktadır. Kaynaklar kendisinden Tâcu’l-Muhaddisîn, el-İmâmu’l-Celîl, el-Hâfızu’l-Kebîr, eş-Şeyh, Müverrih ve Muhaddisu’l-Asr şeklinde bahsetmiştir. Konumuzun ana mihverini oluşturan ve 800 kadar zâhid ve sûfînin hayatlarına yer verilen Hilyetü’l-Evliyâ’sı alanının en güzel örneklerinden birisidir. Bu eserinde kitabının hacmini genişletmemek amacıyla sadece meşhur zâhidleri ele almıştır. Ebû Nuaym, Ḥilyetü’l-Evliyâʾdaki malumatın çoğunu üstadlarından ve muasırı diğer ulemadan derlemiş, az bir kısmını da Buhârî ve Müslim’in başını çektiği hadis kaynaklarından aktarmıştır. Müellifimizin eserinde karşımıza çıkan meseller günlük hayatımızda hemen her alanda muhatap olunan bir konudur. Hz. Peygamber, Arap dilinin en üst düzeyde konuşulduğu bir toplumda dünyaya gelmiş ve yetişmiştir. Bu sebeple Arapça’nın inceliklerine vakıf olup konuşmalarında zaman zaman mesellere yer verirdi. Bu noktada da ihtiyaçtan fazla konuşmaz ve göstermelik hareketlere asla başvurmazdı. Resûlullah’ın konunun daha iyi anlaşılması ve kavranması amacıyla meselleri kullandığı malumdur. Burada Ebû Nuaym’ın Hilyetü’l-Evliyâ adlı eserinde yer alan mesellere dair bazı örnekler verilmiştir. Makale yazılırken Ebû Nuaym’ın hayatı ile ilgili olarak hazırlanmış olan klasik kaynaklar taranmakla birlikte interaktif ortamdaki programlar da çalışma konumuz olan mesellere ulaşmamız konusunda büyük katkı sağlamıştır. Mesellerin daha iyi ve doğru anlaşılması bağlamında gerekli görülen hususlarda kısa izahlara da makalede yer verilmeye çalışılmıştır.
Abu Nuaym is among the leading Islamic scholars. The sources refer to him as "the crown of the muhaddiths", as he is one of the leading scholars in the field of hadith. They refer to him as a "muverrikh" because of his works on the science of history, and as "great imam", "great hafiz", "superior in terms of memory and memorization", "sufi who combines fiqh and mysticism" due to his other characteristics. Abu Nuaym deals with the lives of around 800 ascetics and sufis in Hilyatu'l-Awliya. Abu Nuaym stated that the zahids he introduced were famous personalities and that the work would be longer if non-famous people were included in the book. Abu Nuaym compiled most of the information in Ḥilyatu'l-Awliya from his teachers and contemporary scholars, and transferred some of them from hadith books, especially the works of Bukhari and Muslim. From time to time, the Prophet Muhammad (PUH) used narrative techniques such as similes, metaphors and allusions in order to effectively convey his messages to his interlocutors. The parable, which allows the interlocutors to understand the subject better and to express the subjects in a concrete way, is one of the forms of expression that forms the style of the Prophet Muhammad (PUH). In this article, some of the examples of parables in Abu Nuaym al-Isfahani's Hilyatu'l-Awliya are given. While writing the article, the classical sources prepared about the life of Abu Nuaym were searched, the programs in the interactive environment also contributed greatly us to reach to the parables that are our subject of study. Brief explanations of the issues deemed necessary in the context of a better and more accurate understanding of the parables were also tried to be included in the article.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2022 |
Submission Date | November 5, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |