ORTAÇAĞ İSLAM DÜNYASINDA BİLİM VE GELİŞMESİ

Year 2009, Issue: 14, 383 - 396, 01.12.2009

Chikh ‘bouamrane Hüseyin Şimşek

Abstract

Bilim insanlığın ortak mirasıdır. Bu mirasa katkıda bulunanlar bilime ve bilim adamlarına değer verenlerdir. Ortaçağda, İslam Dünyasında bilim adamları en saygın kişiler iken, dünyanın kalan kısmında koyu bir cehalet hüküm sürmekteydi. Müslümanlar farklı ırk ve inançtan bilim adamlarını kendi ülkelerine davet etmiş ve böylece bilimin gelişmesine katkıda bulunmuşlardır. Onlar İskenderiye, Edesa, Cündişapur ve Suriye’den davet ettikleri bilim adamlarının bilgisinden yararlandılar. Bu, insanlığın ortak değeri olan bilimin gelişmesi için önemli bir etkendi. Tarih, Bağdat’tan Endülüs’e, İbn Sina, Biruni, İbn Miskeveyh ve Cabir b. Hayan gibi bilim tarihine damga vuran büyük bilim adamlarının yetiştiğine şahit oldu. Bu bilim adamları, tıptan farmakolojiye, astronomiden kimyaya bugünkü modern bilimsel teorilerin öncülüğünü yapmışlardır

Keywords

Bilim, İbn Sina, İbn Miskeveyh, Müspet İlimler

Science and its Development in the Islamic World during the Middle Ages

Abstract

Science is the common inheritance of humanity. Those who contributed to this inheritance are the champions of the science and scientists. The scientists were the most respectful persons in the Muslim world during the Middle Ages while in the rest of the world illiteracy and ignorance were widespread. Muslims invited the scientists from all different races and beliefs to their countries and thus contributed to the development of science. They greatly benefited from the knowledge of the scientists from Alexandria, Edessa, Cundishapur and Syria. This was one of the significant factors in the flourishing of the science, which is the common value of the humanity. From Baghdad to Cordoba, the history has witnessed the great scientists such as Avicenna, Biruni, Ibn Miskeveyh and Cabir b. Hayyan, who were the groundbreaking figures in the history of science. They also pioneered the major theories of the modern science in various fields ranging from medicine to pharmachology, from astronomy to chemistry

Keywords

Science, Avicenna, Ibn Miskeweyh, Positive Sciences

References

• Kaynaklar: Kaynaklar: Kaynaklar:
• » Abdü’r-Rezzâk, C. :Keşfu’r-Rumûz (Le Livre des énigmes), Algar, 1321 H. ; trad. Française L. Leclerc, Paris, 1874.
• » el-Antâkî, D. :Tezkiratü Üli’l-Elbâb, Le Caire, 1349 H./1930.
• » Aroua, A. : Hygiéne et médicine chez Ibn Sinâ, Alger, 1970, Sned éd.
• » el-Bîrûnî, A. : Kitâbü’s-Saydene fi’t-Tıb (Livre de la pharmacie médicale), Karachi, 1973 ; trad. Anglaise Hakim Muhammad Said sous le titre : Al-Birûni’s Book on Pharmacy and Materia medica.
• » Boilot, D. J. : « L’oeuvre d’al-Bîrûnî », MIDEO, 2, Le Caire, 1955.
• » Câbir b. Hayyân : Dix traités d’alchimie, trad. Française P. Lory, Paris, 1983, Sindbad éd.
• » Chéhadé, A. : Ibn al-Nafis et la découverte de la circulation pulmonaire, Damas, 1955.
• » Collette, J. : Histoire des mathématiques, Montréal, 1973.
• » el-Ğâfikî, A. : Müntahabu Kitâbi Câmi’l-Müfredât, choix d’lbn al-‘Ibrrî (Bar Hebraeus), édit, et trad. Anglaise Max Meyerhof, Le Caire, 1940, Juriji Subhî ed.
• » Hunke, S. : Le soleil d’Allah brille sur l’Occident, trad. Française, Paris, Albin Michel éd.
• » İbn Cülcül : Tabakâtü’l-Etibbâ ve’l-Hukemâ (Classes des médicins et des philosophes), Le Caire, 1955.
• » İbn Ebî Usaybia : Uyûnü’l-Enbâ, édit. Du Caire.
• » İbn Meymûn, Maimonide ; Şerhu Esmâi’l-Akâkir (Commentaire des noms de drogues), Le Caire 1940 ; trad. Française Max Meyerhof.
• » -------, : Delâletü’l-Hâirîn (Le guide des égarés), trad. Française S. Munk, Paris, 1950.
• » İbn Sînâ : el-Urcûze fi’t-Tıb (Poéme de la médicine), trad. Française H. Jahier et A. Noureddine, Paris, 1956.
• » -------, : Le livre de science, 2 vol., trad. Française, Paris, 1958, Les Belles Lettres éd.
• » -------, : el-Kânûn fi’t-Tıb (Le canon de la médicine), Le Caire, 3 vol., 1294 H.
• » İbnü’l-Avvâm : Kitâbü’l-Filâha (Livre de l’agricalture), trad. Française J. J. Clément-Mullet, 3 vol., Paris, 1864.
• » İbnü’l-Baytâr, Z. : Kitâbü’l-Câmî fi’l-Edviyeti’l-Müfrede (Materia medica), Le Caire, 1291 H./1874 ; trad. Française L. Leclere, Paris, 1877-1883.
• » İbnü’l-Heysem, Alhazen : Résumé d’astronomî, trad. du latin par P. Duhem, Le systéme du monde, Paris, 1914.
• » İbnü’l-Kıftî : İhbârü’l-Ulemâ, édit. Du Caire.
• » Kraus, P. : Jâbir Ibn Hayyân, Le Caire, 1943.
• » Leclerc, L. : Histoire de la médicine, 3. Vol., Paris 1876.
• » Lévi-Provençal, E. : Histoire de l’Espagne musulmane, Paris, 2. Éd., 1950-1953.
• » el-Mecûsî, A. : Kâmilü’s-Sınâa fi’t-Tıb (Le livre de la perfection de l’art médical), Le Caire, 1932.
• » Miele, A. : la science arabe, Leiden, 1931, Brill éd. ; 2. Éd., 1966.
• » Nasr, S. H. : Sciences et savoir en Islam, trad. Fraçaise J. P. Guinhut, Paris, 1979, Sindbad éd.
• » Neuburger, M. : Gechichte der Medizine, 2 vol., Stuttgart, 1906-1911.
• » Râzî E. : el-Hâvî, résumé et analyse Dr Kamil Husayn et Dr Al-‘Uqbi, Le Caire, 1977.
• » ------- : Kitâbü’l-Mürşid (Le guide du médicin nomade), trad. Française El-Arbi Moubachir, Paris, 1980, Sindbad éd.
• » Rosemont, R. : Histoire de la pharmacie, Paris, 1932.
• » Taberî, İbn Sehl : Kitâbü’l-Hikme fi’t-Tıb (Le livre de la sagesse en médicine), édit. Dr M. Siddiqi, Berlin, 1928.
• » Youschkévitch, A. P. : Les mathématiques arabes, trad. Française M. Casenave et K. Jamicke, Paris, 1976, Vrin éd.