Abbâsî döneminde Kâim-Biemrillâh’ın hilâfeti , Şiî Büveyhîler’den Sünnî Selçuklu hâkimiyetine geçiş sürecine tanıklık etmiştir. Bu nedenle döneme mahsus bir idare ve yapılanma oluşurken, hilâfetin iç ve dış siyasetinde Şiî faaliyetlerle mücadele belirgin bir özellik olarak kendini göstermektedir. Selçuklular ile kurulan ittifakla güçlenen bu mücadele, Sünnî hilâfetin devamı açısında ayrı bir öneme sahiptir. Aynı zamanda Şiî Fâtımîler’in propagandalarına karşı Sünnî akidenin muhafazası için ilmî sahada izlenen siyaset, Sünnî mezhepler arasındaki rekabeti artırırken yeni düşüncelerin doğuşuna ve mevcut oluşumların gelişimine zemin hazırlamıştır. Bu makalede Kâim-Biemrillâh’ın Sünnî ve Şiî politikası iç ve dış siyaset kapsamında incelenip bu süreçte gelişen Sünnî mezhepler arasındaki rekabet ve çatışmalar değerlendirilmiştir
Qaim-Bi Amr Allah’s caliphate in the Abbasid period, witnessed the process of transition from Shiah Buyids to Sunni Seljuqid authority. So the caliphate’s struggles against Shiah activities in internal and foreign policy stands out as an apparent feature while period-specific administration and structuring is occuring. This struggle strengthened by alliance with Seljuks is relatively importance in terms of Sunni caliphate’s continuation. At the same time the policy in scientific area for the protection of Sunni doctrine against the propaganda of Shia Fatimids, enhanced the rivality among Sunni sects, paved the way for the new thoughts and progress of the existing formation. In this article, Qaim-Bi Amr Allah’s Sunni and Shia policy is analysed within the context of internal and foreign policy and the competition and conflicts among the Sunni sects in this period are evaluated
Other ID | JA84VA25CT |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2014 |
Submission Date | December 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Issue: 24 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).